Καινούργια αρχή

Ο Γιώργος Παπαγιάννης πήρε τη μεγάλη απόφαση να αφήσει το ΟΑΚΑ και να αποτελέσει μέρος ενός καινούργιου πρότζεκτ, μεταβαίνοντας στην Πόλη όπου θα ενισχύσει την προσπάθεια της Φενέρμπαχτσε. Είναι μια αλλαγή που πιθανόν χρειαζόταν ο ίδιος αλλά και ο Παναθηναϊκός.

Ο Γιώργος λοιπόν γύρισε σελίδα. Η αλλαγή περιβάλλοντος που έμοιαζε πολύ πιθανή την Άνοιξη, η δυναμική επιστροφή των πρασίνων που είχε σχεδόν μεταπείσει τον παίχτη και η πρόταση της Φενέρ που κατάφερε εν τέλει να κερδίσει την υπογραφή του. Είναι σίγουρο ότι ο διεθνής σέντερ έδωσε μεγάλες εσωτερικές μάχες τον τελευταίο καιρό.

Η περυσινή χρονιά ήταν μια από τις πιο δύσκολες της καριέρας του. Ήταν προφανές ότι είχε χάσει το χαμόγελο του. Δεν ήταν χαρούμενος. Το πολύ δυνατό τελείωμα του στην Ευρωλίγκα του 2022 είχε δημιουργήσει τεράστιες προσδοκίες και ο παίχτης έπρεπε να ανταποκριθεί. Αυτό ακριβώς το «πρέπει», σε αυτόν ειδικά τον σύλλογο, ήταν πολύ μεγάλο.

Ο κόσμος του Παναθηναϊκού είχε δει στο δεύτερο μισό της σεζόν 2021-22 τον Γιώργο Παπαγιάννη να περνάει πάνω κάθε σχεδόν αντίπαλο στην Ευρωλίγκα. Να κάνει outrun σε κάθε ψηλό, να κρεμιέται στο καλάθι συνεχώς λες και κάνει μονόζυγο, να κλειδώνει κοντούς και ψηλούς και να κυριαρχεί στις διεκδικούμενες μπάλες. Πρώτος ριμπάουντερ (8.2), μπλοκέρ (1.7) αλλά και μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας διοργάνωσης. Η εμφάνιση του απέναντι στον Ταβάρες στο φινάλε της κανονικής περιόδου είχε προκαλέσει ντελίριο ενθουσιασμού σχετικά με αυτό που ερχόταν. Τα πράγματα όμως έμελλε να εξελιχθούν διαφορετικά.

Παρότι η ομάδα έμοιαζε καλύτερα εξοπλισμένη για να αναβαθμίσει κάπως το status αλλά και να βοηθήσει (και) τον ίδιο τον Παπαγιάννη, με την παρουσία ενός post up-ψηλού και των δύο πόιντ γκαρντ, το συνολικό αποτέλεσμα δεν ήταν καλό και η εικόνα της «έγραψε» στη ψυχολογία και στο παιχνίδι του διεθνούς σέντερ. Ο ίδιος δε, οδηγούμενος από την τάση που κυριαρχεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (Shooting Bigs, καθόλου ψηλοί που έχουν παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι) και με το όνειρο επιστροφής στο ΝΒΑ ζωντανό στο μυαλό του, είχε εστιάσει στη βελτίωση της περιφερειακής του εκτέλεσης και δούλευε το κορμί του σε μια κατεύθυνση η οποία επηρέασε την απόδοση του σε διάφορους τομείς της άμυνας.

Ο Παπαγιάννης της σεζόν 2021-22 επέτρεπε μόλις  0.818 πόντους ανά κατοχή σε καθαρές ένας εναντίον ενός καταστάσεις, 0.806 μέσα από Pick & Roll δράσεις και το εντυπωσιακό 0.655 απέναντι σε Post ups. Αντίθετα τη σεζόν 2022-23 είχε παθητικό 1.296 πόντους ανά κατοχή σε αμυντικές καταστάσεις ένας με έναν, 1.276 στα Pick & Rolls και 1.214 απέναντι σε Post ups.

Η πτώση ήταν θορυβώδης. Η άσχημες εμφανίσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, η γκρίνια του κόσμου μεγάλωνε και η αδυναμία αναχαίτισης του Φαλ στα «αιώνια» ντέρμπι έκανε το κλίμα απολύτως τοξικό για αυτόν. Ο Γιώργος ήξερε τι ήταν ικανός να κάνει. Όμως βρισκόταν στο έδαφος ψυχολογικά και δεν μπορούσε να σηκωθεί. Όλη αυτή η «ημέρα της μαρμότας» που ζούσε στον οργανισμό τον «έτρωγε» κομμάτι-κομμάτι. Η συνεχής υπομονή, τα όνειρα για μια καινούργια αρχή και η προσμονή για την αλλαγή στοιχειοθέτησαν μια κατάσταση συναισθηματικού βάλτου, με τον ίδιο να σέρνει αργά τα πόδια του μέσα σε αυτόν.

Ψυχολογική & αγωνιστική επανεκκίνηση στην Πόλη

Ο ερχομός του κόουτς Αταμάν και οι πρώτες κινήσεις των πρασίνων στη φετινή  ότι τα πράγματα φέτος μπορούν να αλλάξουν στο ΟΑΚΑ. Είναι ένα βάσιμο συμπέρασμα και όχι μια απλή πιθανότητα. Ο Τούρκος προπονητής ζήτησε την παραμονή του διεθνούς σέντερ στο «τριφύλλι», βρίσκοντας στο πρόσωπο του το Stretch-5 που θα άνοιγε χώρους στη ρακέτα ώστε να βρουν εφαρμογή οι επιθετικές καταστάσεις που τρέχει σε διάταξη 5-out (όλοι οι παίχτες έξω από τη γραμμή του τριπόντου).

Η έλευση του Κώστα Σλούκα ήταν ένα ακόμα καλό διαπραγματευτικό χαρτί για τους πράσινους, με τον 33χρονο «μάγο» του Pick & Roll να ζητάει την παραμονή του Παπαγιάννη με τον οποίον δυνητικά θα έκαναν εξαιρετικό δίδυμο σε αυτές τις δράσεις (PnR). Όλα έμοιαζαν να μπαίνουν στη θέση τους. H πολυπόθητη αλλαγή επιπέδου στην ομάδα επιτέλους ερχόταν. Και όμως… Όταν ο 26χρονος σέντερ μπήκε βαθιά στις διαπραγματεύσεις, κατάλαβε  ότι τελικά ότι μέσα του είχε πάρει την απόφαση καιρό πριν. Ο Παναθηναϊκός του πρόσφερε χρήματα, μια καλή αγωνιστική κατάσταση συμβατή με τις δεξιότητες του, σημαντικό ρόλο και επιτέλους ένα πολύ καλό γκρουπ γύρω του. Ο Γιώργος όμως είχε απορρίψει πολύ νωρίτερα την ιδέα παραμονής στο ΟΑΚΑ. Ακόμα και εάν δεν το γνώριζε ούτε ο ίδιος.

Η Φενέρμπαχτσε του προσφέρει ένα επίσης φιλόδοξο πρότζεκτ. Ο ομοσπονδιακός προπονητής Δημήτρης Ιτούδης γνωρίζει πολύ καλά τι αγοράζει και πως μπορεί να χρησιμοποιήσει τις δεξιότητες του Παπαγιάννη στο παιχνίδι της ομάδας του. Οι Τούρκοι έχουν στις τάξεις έναν πολύ δυνατό ψηλό με Post up-δεξιότητες στον Τζόναθαν Μότλεϊ και έναν ακόμα με ικανότητα στην περιφερειακή εκτέλεση, τον Σανλί.

Ο ανταγωνισμός θα είναι από την αρχή μεγάλος για τον Έλληνα σέντερ ο οποίος θα πρέπει να δουλέψει πολύ για να κερδίσει τα λεπτά του και μια σταθερή θέση στο rotation του Δημήτρη Ιτούδη. Θα έχει ενδιαφέρον δούμε εάν ο Έλληνας τεχνικός υπολογίζει σχήματα με δύο ψηλούς. Εκτός των άλλων, η  Φενέρ έχει προσθέσει  στη θέση «4» τον shooting forward Νέιθαν Σεστίνα (καλή σεζόν στην Τουρκ Τέλεκομ, έξυπνη κίνηση) ενώ ο Ντισόουν Πιερ μοιάζει για την ώρα ως ο παίχτης που κουμπώνει καλύτερα με τον Έλληνα ψηλό ως δίδυμο στη frontcourt.

Στο 10.00 η κατάκτηση της Ευρωλίγκας από τη Φενέρμπαχτσε στη Stoiximan

Η μετακίνηση στην Πόλη είναι  μια ευκαιρία επανεκκίνησης, σε όλα τα επίπεδα,  για τον Γιώργο Παπαγιάννη. Στην Ελλάδα αγαπάμε τα σπορ, ζούμε πολύ πάθος κάθε στιγμή, ταυτιζόμαστε με πρόσωπα και καταστάσεις και αυτό πολλές φορές δημιουργεί ωραίες ιστορίες αλλά παράλληλα οδηγεί και σε ακραίες, τοξικές καταστάσεις. Κυρίως δε, λειτουργούμε ακόμα «οικογενειακά» σε επίπεδο επαγγελματικής διαχείρισης και όχι τεχνοκρατικά. Είναι καιρός να κάνουμε το επόμενο βήμα σε όρους κουλτούρας. Ο Γιώργος επέλεξε αυτό που θεώρησε καλύτερο για αυτόν. Για τη ζωή και την καριέρα του. Όσο περνούν οι ημέρες , η απόφαση του μοιάζει όλο και πιο σωστή. Ίσως ήταν καλύτερο και για τις δύο πλευρές, του παίχτη και του οργανισμού, να χωρίσουν οι δρόμοι τους. Και ο Παναθηναϊκός οφείλει κάλλιστα να δει αυτήν την εξέλιξη ως μια ευκαιρία, ώστε να φτιάξει ακόμα καλύτερη ομάδα.