Σε όλες τις ομάδες υπάρχει ένας παίκτης εύκολος στόχος, σε όλες τις ομάδες υπάρχει ένας παίκτης φιλότιμος που έχει ταβάνι, αλλά δίνει αυτά που μπορεί. Αυτός που γίνεται το αγαπημένο θέμα όταν η ομάδα δεν πάει καλά, αλλά λίγοι ασχολούνται μαζί του όταν η ομάδα κερδίζει. Ο Τζόρνταν Χέντερσον δεν γεννήθηκε στο Λίβερπουλ, δεν ενηλικιώθηκε πηγαίνοντας στο Κοπ και φωνάζοντας υπέρ των κόκκινων. Μεγάλωσε κι έμαθε μπάλα στη βορειοανατολική Αγγλία, στο Σάντερλαντ. Έπαιξε στις μικρές ομάδες και αργότερα στην επαγγελματική, ενώ έκανε το αγροτικό του στην Κόβεντρι.
Η καριέρα του πιθανότατα θα είχε πάρει διαφορετική πορεία, αν στη Λίβερπουλ σε μια περίοδο… εσωτερικής αναζήτησης δεν αποφάσιζαν να κάνουν μια επιστροφή στο παρελθόν. Με τον κόσμο απογοητευμένο, οι φωνές για την επιστροφή του Κένι Νταλγκλίς έγιναν έντονες. Έτσι, ο Σκωτσέζος βγήκε από τη ναφθαλίνη και επέστρεψε στον πάγκο της αγαπημένης του αγγλικής ομάδας. Μεταξύ των παικτών που έφερε στη σχετική μικρή του παραμονή στη Λίβερπουλ ήταν κι ο Τζόρνταν Χέντερσον. Τον Ιούνιο του 2011 και πριν καλά καλά κλείσει τα 21 του, ο ταλαντούχος παίκτης από το Σάντερλαντ έκανε τη μεγάλη μετακόμιση στο Άνφιλντ.
Από τα χρόνια της νιότης στη Σάντερλαντ
«Ο Νταλγκλίς πίστεψε σε μένα, με έβαλε στην ομάδα, μου έδωσε το χρόνο και το κατάλληλο περιβάλλον να εξελιχθώ», θυμάται ο Χέντερσον. Ένιωσε όμως τη μεγάλη πίεση της φανέλας και δεν μπόρεσε αρχικά να δικαιώσει όσους τον πίστεψαν. Η κριτική που δέχτηκε από την πρώτη μόλις σεζόν του ήταν εντονότατη. Τα χρόνια πέρασαν από τότε, ο Χέντερσον δεν έγινε ποτέ σούπερ σταρ, αλλά συμπληρώνει πλέον μια 8ετία στη Λίβερπουλ και στο μπράτσο του φιγουράρει το περιβραχιόνιο. Ήταν ο καλύτερος παίκτης αυτή την 8ετία στον σύλλογο; Σίγουρα όχι. Μια απλή αναζήτηση στο Ίντερνετ θα εμφανίσει άρθρα για κάποια κακή εμφάνιση, γιατί δεν αξίζει να φορά τη φανέλα, για το ντεφορμάρισμά του και πολλά πολλά αρνητικά σχόλια. Θα εμφανίσει όμως και πολλά εξαιρετικά παιχνίδια, ειδικά την περίοδο που ήταν ένας box-to-box χαφ, πολλά αποθεωτικά κείμενα για το πόσο άδικη είναι η κριτική. Όλοι φυσικά θυμούνται το περίφημο γλίστρημα του Στίβεν Τζέραρντ που έγινε viral και ένα από τα πιο απολαυστικά βίντεο για κάθε χαιρέκακο εχθρό της Λίβερπουλ. Αυτό που ίσως δεν θυμούνται αρκετοί είναι ότι σε εκείνο το ματς, από το κέντρο της Λίβερπουλ έλειπε ο Χέντερσον. Ο Χέντερον που πιθανότατα θα είχε δώσει μία στην μπάλα να πάει στον ουρανό της πόλης ή θα είχε κάνει μία σίγουρη πάσα λίγο πιο δίπλα.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε ο Τζόρνταν Χέντερσον έπαιξε στο Μουντιάλ και για πολλούς ήταν εξαιρετικός. Μετά το τέλος των αγώνων ήθελε να ενταχθεί κατευθείαν στη Λίβερπουλ. «Έπρεπε να αναγκάσω τον παλαβό τον Χέντερσον να πάει διακοπές, έδωσα μάχη για να τον πιέσω» αποκάλυψε ο Γιούγκεν Κλοπ. Και είναι φυσιολογικό. Αν είσαι ένας παίκτης που δεν χαϊδεύεις την μπάλα, δεν είσαι φινετσάτος, πρέπει να το αναπληρώσεις με άλλα πράγματα. Την ψυχή, την αυτοθυσία, την εργατικότητα. Σε αυτά ο Χέντο δεν υστερεί. Κρατάει μέσα του το αγγλικό ποδόσφαιρο παλιάς κοπής. Στο πρώτο παιχνίδι με την Μπάγερν για το Τσάμπιονς Λιγκ πήρε τα εύσημα από τον προπονητή του. Ήταν από τους κορυφαίους σε ένα αρκετά μέτριο παιχνίδι. Αν το παιχνίδι είχε 3-4 γκολ σίγουρα δεν θα ήταν μέσα στους καλύτερους. Είναι σε τέτοια ματς, με σκληρές μάχες στο κέντρο που παίκτες σαν αυτόν λάμπουν. Το κρύο, ο αέρας, η βροχή και τα τάκλιν του απέναντι στους Γερμανούς, το πρόβλημα της απουσίας του φαν Ντάικ. Ο Τζόρνταν έπαιξε και γι’ αυτόν κάνοντας τα περισσότερα τάκλιν από τον καθένα στον αγώνα, αλλά και περισσότερες πάσες από τον Τιάγκο Αλκάνταρα. Κάποιος θα πει «ναι μεγάλε, αλλά οι περισσότερες ήταν παράλληλες στα πέντε μέτρα» και θα έχει δίκιο πιθανότατα.
https://www.youtube.com/watch?v=439B0dtLegM
Κλεψίματα, κλεψίματα και μερικές πάσες
Αν περιμένετε ραμπόνες και σομπρέρο είστε σε λάθος άρθρο
Ο Κλοπ τον είχε χαρακτηρίσει ως τον πιο υποτιμημένο παίκτη στην Πρέμιερ Λιγκ και είπε ότι δικαιώθηκε όταν αποφάσισε να τον μετατρέψει σε 6αρι. Ο “Χέντο” ανταποκρίθηκε σύμφωνα με τον Γερμανό άψογα. Άλλωστε σχετικά πρόσφατα κλήθηκε να παίξει μέχρι και δεξί μπακ για να καλύψει το κενό της Λίβερπουλ εκεί. Ένα παιδί για όλες τις δουλειές που ωρίμασε και σαν χαρακτήρας και έφτασε να αποτελεί σημαντικό στέλεχος στην αξιόλογη πορεία της Αγγλίας στη Ρωσία. Αλλά η πορεία γεμάτη σκαμπανεβάσματα. Ο ίδιος ο κόουτς που τον χαρακτήρισε υποτιμημένο, που τον έχει υπερασπιστεί πολλές φορές δημόσια είναι κι αυτός που συχνά θα τον αφήσει εκτός 11αδας.
Η αλλαγή θέσης με τον Κλοπ τον έχει κάνει λιγότερο σημαντικό. Φέτος ξεκινάει σε λιγότερα ματς από άλλες σεζόν και λογικά δεν θα ξεκινήσει στο κρίσιμο ματς της Λίβερπουλ απέναντι στην Τότεναμ. Με την παρουσία του Φαμπίνιο, τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα. Πολλές φορές οι πολυθεσίτες καταλήγουν στο να γίνονται περισσότερο ρολίστες, να καλύπτουν κενά. Ειδικά αν δεν είναι σούπερ ταλαντούχοι, όπως σίγουρα δεν είναι ο Τζόρνταν Χέντερσον. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι που θα τον πτοήσει. Από μικρός έδωσε τις δικές του μάχες. Στη Σάντερλαντ παραλίγο να μην κάνει επαγγελματικό συμβόλαιο, καθώς προτιμήθηκαν αρχικά άλλοι τέσσερις πιτσιρικάδες. Έπασχε από τη νόσο Osgood-Schlatter, μία χρόνια φλεγμονή στο γόνατο που επηρεάζει νέα παιδιά και έχει μεγάλους πόνους που δεν σε αφήνουν σε ησυχία. «Ήμουν ψηλόλιγνος, όλος χέρια και πόδια. Βρισκόμουν στη Σάντερλαντ από τα 7 μου, αλλά είχα προβλήματα στα γόνατα κι οι άνθρωποι του συλλόγου δεν ήξεραν αν έπρεπε να με κρατήσουν», είπε σε συνέντευξή του στον Γκάρντιαν το 2013. Τελικά, αποφάσισαν να τον εμπιστευτούν και δικαιώθηκαν.
Ίσως όμως περισσότερο και από τα γόνατα, η μεγαλύτερη δυσκολία που είχε να αντιμετωπίσει ήταν η κριτική κόσμου και δημοσιογράφων. Το κακό ξεκίνημά του στο Άνφιλντ έφερε πολλά αρνητικά σχόλια. Ο ίδιος δεν είχε social media και πολλά δεν τα έπαιρνε χαμπάρι, αλλά οι γονείς του τα άκουγαν και τα έβλεπαν. Ο Μπρένταν Ρότζερς ήθελε τον Κλιντ Ντέμπσι κι ο Χέντερσον ήταν μέσα στα πιθανά ανταλλάγματα προς τη Φούλαμ. Αυτό τον πλήγωσε, αλλά και τον πείσμωσε. Αποφάσισε να μείνει και να παλέψει και τελικά επί Ρότζερς να κάνει μάλλον τα καλύτερα του ματς με τη Λίβερπουλ, σκοράροντας μάλιστα κι αρκετά γκολ. Ακόμα κι όταν έφτασε να παίζει με την εθνική στο Euro 2012 η κριτική δεν σταμάτησε, με τον Τζόι Μπάρτον να σχολιάζει αρνητικά “τον γιο του αστυνομικού από το Σάντερλαντ”, ενώ στο βιβλίο του ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον έγραψε ότι κοιτούσαν τον Χέντερσον για τη Γιουνάιτεντ, αλλά τελικά δεν τον πήραν γιατί δεν έτρεχε σωστά, «έτρεχε με ευθεία την πλάτη και με τα γόνατα». Ο Χέντερσον ήταν μέσα σε ένα σύνολο ποδοσφαιριστών για τους οποίους ο σύλλογος έδωσε αρκετά χρήματα, αλλά δεν προσέφεραν, όπως ο Άντι Κάρολ κι ο Στιούαρτ Ντάουνινγκ. Έτσι, τον πήρε κι αυτόν η μπάλα. Αρκετά φοβισμένος, ήταν ένα χαφ που δεν ήξερε τι να κάνει την μπάλα και έπαιζε περισσότερο παράλληλα.
Πηγή: This is Anfiled
Η καριέρα του είναι μια συνεχής πορεία ανάμεσα σε κακά ματς, έντονη κριτική, καλά ματς, σχόλια για το πόσο αδικείται και τη συνεχή επανάληψη όλων αυτών. Αν θες να βάλεις μερικούς οπαδούς της Λίβερπουλ να συζητάνε για ώρα μπορείς απλά να τους πετάξεις το όνομα του Χέντο. Σίγουρα θα βρεθούν αντιδιαμετρικές απόψεις για τον παίκτη που έφτασε να είναι αρχηγός της Λίβερπουλ. Φέτος είναι κυρίως σε κακό φεγγάρι, με λαμπρές εξαιρέσεις παιχνίδια όπως αυτό με την Μπάγερν. Η συμβολή του επιθετικά είναι ελάχιστη. Έχει συμβάλλει σε 1 γκολ, όσα δηλαδή κι ο τερματοφύλακας, ενώ το ακόμα χειρότερο στατιστικό είναι ότι χρειάζεται 1911 λεπτά για να συμμετέχει σε ένα γκολ. Από την άλλη, όπως λένε οι θαυμαστές του, καταλαβαίνεις την αξία του όταν λείπει. Το κενό του είναι αισθητό. Το περασμένο καλοκαίρι έγινε ο πρώτος παίκτης στην Αγγλία που με αυτόν η εθνική δεν έχασε σε 30 συνεχόμενα παιχνίδια. «Δεν νομίζω ότι το θέμα είναι αν με εκτιμούν, δεν είναι αυτό το ερώτημα. Πάντα το αντιμετώπιζα στην καριέρα μου. Αν αξίζω. Νομίζω το έχω απαντήσει. Άλλωστε είναι αυτό που με σπρώχνει να ξεπεράσω τα όριά μου. Καλύτερα να αμφισβητούν εμένα, παρά τους συμπαίκτες μου. Εγώ ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω», απάντησε σε σχετικό ερώτημα σε συνέντευξη στους Times. Το ξέρει άλλωστε καλά ότι η απόσταση μεταξύ του “πού πας με Χέντερσον” και “ο αρχηγός ήταν ψυχάρα” είναι μικρή. Και μπορείς να την περάσεις εύκολα με την κατάκτηση ή την απώλεια ενός τίτλου. Μέχρι τότε θα συνεχίζει να δέχεται κριτική κι ο κόσμος θα συζητά για το αν “κάνει” για τη Λίβερπουλ.