5 σημαντικές σημειώσεις από τα φιλικά Παναθηναϊκού & Ολυμπιακού

H προετοιμασία των δύο αιωνίων συνεχίζεται και μαζί οι φιλικές αναμετρήσεις με στόχο την εξαγωγή των καλύτερων δυνατών συμπερασμάτων για τις ομάδες αυτή την εποχή μιας και σε περίπου δύο εβδομάδες το πρώτο τζάμπολ στην Ευρωλίγκα θα είναι γεγονός…

Το κοινό πήρε μια πρώτη γεύση από τις ομάδες του, σβήνοντας ένα ελάχιστο ποσοστό της πολύμηνης δίψας του. Είχε λείψει αρκετά άλλωστε αυτή η οικεία αίσθηση της βραδιάς με παιχνίδια, της θέασης των ομάδων, του ενθουσιασμού και του προβληματισμού που ακολουθεί στις τάξεις των φιλάθλων. Τα σπορ και δη το μπάσκετ στην Ελλάδα, είναι μια πραγματικά σοβαρή υπόθεση. 

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός λοιπόν μας έδωσαν μια πρώτη εικόνα απέναντι σε υψηλό ανταγωνισμό (στα τουρνουά της Βαλένθια και του Κάουνας αντίστοιχα) και μαζί την ευκαιρία για τις πρώτες μας σημειώσεις, αναφορικά με το αγωνιστικό τους status στην παρούσα φάση, λίγο πριν το ξεκίνημα της σεζόν.

Πάμε να τις δούμε μαζί…

– Η επίδοση στο ριμπάουντ και δη στο αμυντικό, θα αποτελέσει βαρόμετρο για τη φετινή πορεία του Ολυμπιακού. Το ερυθρόλευκο ρόστερ έχει οικοδομηθεί σε μια συγκεκριμένη νόρμα η οποία συνάδει με τα αγωνιστικά ιδεώδη του κόουτς  Μπαρτζώκα. Γρήγορα πόδια στη γραμμή ψηλών και όχι βαριά κορμιά, αθλητικοί σέντερ και λιγότερα «κιλά» ή καθόλου παιχνίδι με πλάτη στο ζωγραφιστό (ευτυχώς υπάρχει ο Πρίντεζης εκεί). 

Στη Χίμκι ο κόουτς ακολούθησε παρόμοια συνταγή παράγοντας καλό μπάσκετ με ένα σύνολο του οποίου η παροιμιώδης όμως αδυναμία στο αμυντικό ριμπάουντ δεν το βοήθησε να τρυπήσει το ταβάνι του. Ο φετινός Ολυμπιακός δεν έχει την πολυτέλεια να «αιμορραγεί» στο συγκεκριμένο κομμάτι. Απλά δεν μπορεί. Οι ερυθρόλευκοι οφείλουν να εστιάσουν στο ριμπάουντ αφιερώνοντας αρκετές εργατοώρες ώστε να παρουσιασθούν το συντομότερο δυνατό έτοιμοι.

-Υπάρχει έντονος σκεπτικισμός σχετικά με την ικανότητα του Παναθηναϊκού να παρουσιάσει μπάσκετ με χαμηλό αριθμό λαθών, πάντα στη βάση της παρούσας στελέχωσης. Το πρόβλημα που ξεκινάει από την έλλειψη ποιοτικού βάθους στη θέση «1» και επεκτείνεται από την απουσία εναλλακτικών πηγών δημιουργίας κατά μήκος του υπόλοιπου ρόστερ (λείπουν οι παίχτες στους οποίους, ανεξαρτήτου θέσεως στο παρκέ, η επίθεση μπορεί να ακουμπήσει τη μπάλα έχοντας σοβαρές δημιουργικές προσδοκίες). 

Ο κόουτς κάνει (πολύ σωστά βεβαίως αναφορικά με το timing, σε περίοδο προετοιμασίας βρισκόμαστε) πειράματα για να βρει τον έξτρα παίχτη που θα δώσει μερικά λεπτά στη θέση «1» όμως πέραν αυτού το «τριφύλλι» δείχνει να έχει μια εγγενή αδυναμία στην εισαγωγική πάσα ενώ την ίδια στιγμή ουκ ολίγοι παίχτες του αδυνατούν να εκτελέσουν πάσες υπό συνθήκες υψηλής αμυντικής πίεσης, κατάσταση που πληγώνει την ανάπτυξη της επίθεσης. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να προσθέσει το όπλο του low mistake basketball (παιχνίδι με χαμηλό αριθμό λαθών) στη φαρέτρα του ώστε να δημιουργήσει την καλύτερη δυνατή συνθήκη στο δρόμο της δημιουργίας μιας αποτελεσματικής επίθεσης.

-Ο Χασάν Μάρτιν μπορεί να αποτελέσει τον παίχτη-έκπληξη φέτος για τους ερυθρόλευκους. Ακόμα χρειάζεται ώρες με τους νέους του συμπαίχτες  αλλά και «χιλιόμετρα» σε όρους τριβής με το υψηλό αυτό επίπεδο ανταγωνισμού (Ευρωλίγκα). Ο Αμερικανός έχει το φυσικό/αθλητικό πακέτο για να διακριθεί στη θέση «5», καταπληκτικά χέρια,  ικανότητα στο ριμπάουντ και στην άμυνα ψηλά.

-Παρότι δεν αγωνίστηκε «χοντρά» λεπτά, ο Μπεν Μπέντιλ έδειξε ότι φέτος μπορεί να αξιοποιήσει το υπόβαθρο που δημιούργησε η περυσινή, πρώτη του εμπειρία στη διοργάνωση και να εξελιχθεί σε μια σταθερά για την πράσινη γραμμή ψηλών καλύπτοντας και τις δύο θέσεις. Ο 25χρονος Γκανέζος φέρνει rebounding, ενθουσιασμό και δυναμισμό στην άμυνα στο low post. Αναμένεται βελτιωμένος.

-Οι Νεμάνια Νέντοβιτς και Κώστας Σλούκας  ξεχωρίζουν εύκολα με την ποιότητα και το υψηλό επίπεδο του παιχνιδιού τους για τις δύο ομάδες όντας οι σταρ τους στο παρκέ. Ο Σέρβος χορεύει στο παρκέ σκοράροντας με ευκολία από κάθε σημείο του (20.5 πόντους στο Κάουνας) ενώ ο Έλληνας πόιντ γκαρντ έκρυψε τη μπάλα στην αναμέτρηση με τη Μπάγερν μοιράζοντας 13 τελικές πάσες. 

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός εξαρτώνται κατά πολύ από τις ορέξεις και την προσωπική απόδοση των Νέντοβιτς και Σλούκα αντίστοιχα όμως θα είναι σημαντικό να μπορέσουν να ετοιμάσουν και να υποστηρίξουν το καλύτερο δυνατό πλάνο δράσης όταν αυτοί δεν θα βρίσκονται στο παρκέ. Οι πραγματικά καλές ομάδες άλλωστε μπορούν να καλύψουν κάθε απουσία με το ομαδικό παιχνίδι χωρίς να επηρεαστεί ιδιαίτερα η καμπύλη απόδοσης τους…