Είσαι σίγουρος ότι ξέρεις όλες τις ομάδες του Τσάμπιονς Λίγκ; Δηλαδή τι μπορείς να μας πεις για την Αστάνα; Άκου τον Sombrero λοιπόν..

Συνηθίζουμε στο ποδόσφαιρο όταν αναφερόμαστε σε περιπτώσεις μικρών ομάδων που εμφανίζονται από το πουθενά και δηλώνουν παρών σε κάποιο μεγάλο γεγονός να χρησιμοποιούμε την έκφραση «η ταπεινή Σταχτοπούτα της διοργάνωσης». Τις περισσότερες φορές ο χαρακτηρισμός αυτός ταιριάζει άψογα, αφού συνήθως η ομάδα αυτή έχει καταφέρει κάτι σημαντικό έχοντας στη διάθεση της ελάχιστα οικονομικά εφόδια σε σχέση με τα υπόλοιπα ποδοσφαιρικά μεγαθήρια.Στην περίπτωση της Αστάνα, της πρώτης ομάδας από το Καζακστάν που μπήκε σε ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, αυτός ο χαρακτηρισμός είναι πιο αταίριαστος κι από το να αποκαλέσεις τον Τόμας Γκράβεσεν φινετσάτο παίκτη.

Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, το Καζακστάν είναι μια τεράστια χώρα στην κεντρική Ασία, που συνορεύει με χώρες όπως το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν. (Για να καταλάβει κανείς τη διαφορά της περιοχής με την Ευρώπη αρκεί να μάθει ότι ο προηγούμενος πρόεδρος του Τουρκμενιστάν είχε δώσει το όνομα του, αλλά και αυτά των συγγενών του, σε σχολεία, νοσοκομεία, στους μήνες, στις μέρες και όπου αλλού μπορεί να φανταστεί κανείς, ακόμα και εκεί που η φτωχή σου φαντασία δεν μπορεί να φτάσει, όπως στη λέξη «ψωμί» και σε ένα μετεωρίτη! Γιατί; Μα, γιατί μπορούσε φυσικά.)

Το 1997 ο πρόεδρος του Καζακστάν, που γυρνάει το κεφάλι στο δύσκολο όνομα Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ, αποφάσισε να φτιάξει μια νέα, φουτουριστική πρωτεύουσα η οποία θα άλλαζε την άποψη που έχει ο υπόλοιπος πλανήτης για τη χώρα. Μια άποψη που δεν είναι και η καλύτερη δυνατή, αν αναλογιστείς ότι υπάρχουν πολλές κατηγορίες για διαφθορά, ανελευθερία του λόγου και διεξαγωγές εκλογών που δεν πληρούν τα διεθνή στάνταρ, μια μικρή τεχνική λεπτομέρεια που πιθανόν βοήθησε στις εκλογές του Απρίλη στις οποίες συγκέντρωσε το 98% των ψήφων, ποσοστό που συναντάς μόνο στις εκλογές της Βόρειας Κορέας και στις προβλέψεις για το ποιος θα κερδίσει το ελληνικό πρωτάθλημα. Έτσι κάπως δημιουργήθηκε η Αστάνα, μια πόλη που αν πέσεις τυχαία σε φωτογραφίες της το πιθανότερο είναι να πιστέψεις πως πρόκειται για σκηνικό κάποιου πανάκριβου αμερικάνικου μπλοκμπάστερ, το οποίο εκτυλίσσεται στο μέλλον.
Για να προωθήσει το brand της νέας του εντυπωσιακής πρωτεύουσας ο Ναζαρμπάγιεφ στόχευσε εκεί που ξέρει πως κοιτάει όλος ο πλανήτης. Στον αθλητισμό. Έτσι δημιούργησε το «Astana Presidential Sports Club» ένα κλαμπ στο οποίο υπάρχουν ομάδες διαφόρων σπορ (μεταξύ των οποίων η ποδηλατική ομάδα Astana Pro Team, με τα χρώματα της οποίας έτρεξε ακόμα και ο Λανς Άρμστρονγκ), όλες με το όνομα Αστάνα, ανάμεσα στις οποίες βρίσκεται και η ποδοσφαιρική ομάδα. Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, και επιστρέφοντας στον πρόλογο για την ταπεινή Σταχτοπούτα του Τσάμπιονς Λιγκ, η Αστάνα δεν είναι μια συνηθισμένη μικρή ομάδα. Είναι ουσιαστικά η κρατική ομάδα του Καζακστάν.

Το Αστάνα

Ιδιοκτήτης της είναι ένα κρατικό fund στο οποίο ανήκουν σχεδόν τα πάντα στη χώρα: τράπεζες, ορυχεία, αεροδρόμια, πετρέλαια, τρένα. Η περιουσία του υπολογίζεται κοντά στα 66 δις ευρώ, ένα νούμερο που παραμένει αστρονομικό ακόμα κι όταν συγκριθεί με την περιουσία του Αμπράμοβιτς που δεν ξεπερνάει τα 10 δις. Με δεδομένα όλα τα παραπάνω δεν προκαλεί καμία εντύπωση ότι η ομάδα αγωνίζεται σε ένα νέο, υπερσύγχρονο γήπεδο 30.000 θέσεων με κυλιόμενη οροφή. Ένα γήπεδο όμως που όχι μόνο δεν γεμίζει ποτέ αλλά το 2012 είχε μ.ο. προσέλευσης 5081 θεατές όλους κι όλους.
Η εξήγηση της έλλειψης φιλάθλων-οπαδών βρίσκεται στην ιστορία της ομάδας. Η Αστάνα δεν υπήρχε πριν έξι χρόνια! Δημιουργήθηκε από το πουθενά για να διαφημίσει το μεγαλεπήβολο σχέδιο του προέδρου για τη νέα του πόλη και αυτό κάνει, εκμεταλλευόμενη την οργάνωση και τα λεφτά των ανθρώπων που το εμπνεύστηκαν. Στα έξι χρόνια ζωής της μετράει δυο κύπελλα, δυο σούπερ καπ και ένα πρωτάθλημα, το περσινό, το οποίο της έδωσε το δικαίωμα να διεκδικήσει την είσοδο της στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, κάτι που κατάφερε αποκλείοντας τρεις ομάδες, με τελευταίο της θύμα τον ΑΠΟΕΛ.
Την Τετάρτη το βράδυ στο εντυπωσιακό Astana Arena θα φιλοξενηθεί το μεγαλύτερο ως τώρα παιχνίδι στην ιστορία της ομάδας αλλά και της χώρας. Έχοντας χάσει στην Πορτογαλία από τη Μπενφίκα με 2-0 η Αστάνα ψάχνει απέναντι στη Γαλατασαραι τους πρώτους της βαθμούς ή έστω το πρώτο της γκολ στη διοργάνωση. Ανεξαρτήτως πάντως της πορείας της στον ιδιαίτερα δύσκολο όμιλο που έχει, η ομάδα έχει ήδη πετύχει τον βασικό της στόχο: Το όνομα της (και κατ’επέκταση του Καζακστάν) ακούγεται πλέον παντού και αυτό το κείμενο είναι μια ακόμα επιβεβαίωση της επιτυχίας αυτής.