Πέντε μήνες. Όχι δεν είναι ο χρόνος που πήρε στον Βίκτορ Γιόκερες να προσαρμοστεί στην Πορτογαλία. Είναι τα βραβεία του Παίκτη του Μήνα που μάζεψε ο Σουηδός στο πορτογαλικό πρωτάθλημα με τη φανέλα της Σπόρτινγκ. Και ουσιαστικά είναι έξι, γιατί Οκτώβριος/Νοέμβριος ήταν ένα. Από τον Σεπτέμβριο του 2023 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2024 ο Βίκτορ ήταν σταθερά ο καλύτερος παίκτης της λίγκας και τελικά ήρθε μπόνους κι ο Απρίλιος. Μέλος της καλύτερης 11αδας του πρωταθλήματος, πρωταθλητής και φυσικά πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. 29 γκολ και 9 ασίστ για τον Γιόκερες στην παρθενική του σεζόν στην Πορτογαλία. Και το όνομά του ακούγεται όλο και περισσότερο, οι περισσότεροι τον μάθαμε πέρσι, κάποιοι λάτρεις της Τσάμπιονσιπ τον ήξεραν και πιο πριν.
Όχι ότι δεν είχε δείξει και στο παρελθόν ότι έχει σχέση με τα δίχτυα και το έκανε πέρσι πρώτη φορά. Αλλά δεν είναι κανένας πιτσιρίκος, έχει φτάσει πλέον τα 26, ούτε έκανε τα ρεκόρ του σε μεγάλες ομάδες και πρωταθλήματα. Η καριέρα του ξεκίνησε στην πατρίδα του τη Στοκχόλμη και η πρώτη του μεγάλη ομάδα ήταν η Μπρομαποϊκάρνα στην οποία πήγε στα 15 του. Σιγά σιγά έκανε τα βήματα μέχρι την πρώτη της ομάδα και έφτασε μαζί της στην Α’ εθνική. Το ενδιαφέρον το προκάλεσε κυρίως με τις εμφανίσεις του στο Euro K19 του 2017 στη Γεωργία. Εκεί σκόραρε τρεις φορές με τη φανέλα της Σουηδίας και βγήκε 1ος σκόρερ μαζί με άλλους τρεις παίκτες. Έτσι ήρθε το ενδιαφέρον της Μπράιτον, όχι όμως για να πάρει θέση στην πρώτη ομάδα. Ο Γιόκερες έγινε μέλος της Κ23 των Γλάρων, ένας παίκτης σε στιλ “πάρ’τον και βλέπουμε τι θα βγει”. Πήρε κάποιες συμμετοχές με την Μπράιτον σε κυπελλικές διοργανώσεις και άρχισαν οι δανεισμοί. Μια μικρή τουρνέ με Γερμανία (Ζανκτ Πάουλι), Ουαλία (Σούονσι) και Αγγλία (Κόβεντρι). Με εξαίρεση την Μπουντεσλίγκα 2, τα νούμερά του δεν εντυπωσίασαν. Κάποιος όμως φαίνεται ότι στην Κόβεντρι έβλεπε μπαλίτσα. Το καλοκαίρι του 2021, και παρότι είχε σκοράρει μόλις 3 φορές σε 19 συμμετοχές, η Κόβεντρι τον αγοράζει με μεταγραφή από την Μπράιτον. Και ο Σουηδός μεταμορφώνεται στα χέρια του Μαρκ Ρόμπινς (του παλιού παίκτη του Πανιωνίου).
Ο Γιόκερες θα μείνει δυο χρόνια στην Κόβεντρι (με 40 γκολ σε 97 ματς) και θα αγγίξει το όνειρο της ανόδου όταν θα χάσει από τη Λούτον στον τελικό ανόδου στο Γουέμπλεϊ. Η σεζόν του 2022-23 θα είναι εξαιρετική. Θα είναι ο πιο παραγωγικός παίκτης της Τσάμπιονσιπ με 21 γκολ και 12 ασίστ και επειδή δεν είναι γέννημα θρέμμα του Κόβεντρι, μετά την αποτυχία θα ζητήσει να φύγει και θα πιέσει γι’ αυτό. Δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις. Δεν είναι 19 χρονών, είναι στην πιο παραγωγική του φάση και δεν γίνεται να συνεχίσει να παίζει στην Τσάμπιονσιπ για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Τον Ιούλιο του 2023 η Σπόρτινγκ αποφασίζει να τον φέρει στη Λισαβόνα από το Κόβεντρι. Το πόσο είναι ρεκόρ για την πορτογαλική ομάδα, 24 εκατομμύρια Ευρώ. Το καλοκαίρι που δίνονται περίπου 100 εκατομμύρια για τον Ντέκλαν Ράις, τον Καϊσέδο και τον Γκβάρντιολ και καμιά 60αρια για τον Μέισον Μάουντ, καμία αγγλική ομάδα δεν δίνει ένα μεγάλο ποσό για έναν παίκτη που δείχνει στην Αγγλία, έστω και στην Τσάμπιονσιπ, ότι ξέρει να βάζει το γκολ. Υπάρχει ενδιαφέρον (περισσότερο από την Έβερτον και τη Γουλβς), αλλά τίποτα εντυπωσιακό και είναι ο Αμορίμ, ο κόουτς της Σπόρτινγκ, που τελικά πείθει τον Σουηδό. Ο ίδιος ο Γιόκερες θα κάνει δηλώσεις και θα ζητήσει να πάει όχι στην ομάδα που θα δώσει τα περισσότερα στην Κόβεντρι, αλλά στην ομάδα που θα τον κάνει να νιώσει καλύτερα. Οι άνθρωποι της Σπόρτινγκ θα πάρουν το ρίσκο (γιατί όταν κάνεις ρεκόρ μεταγραφής για παίκτη που δεν έχει παίξει σε Α’ εθνική σε υψηλό επίπεδο είναι ρίσκο) και τον φέρνουν στην ομάδα τους.
Ο Γιόκερες είναι ένα φορ που κάνει το βασικότερο πράγμα που χρειάζεται αν στην ταυτότητά σου γράφει “επιθετικός”. Σκοράρει. Και το κάνει όχι με εύκολες προϋποθέσεις. Μπορεί να σκοράρει από δύσκολες γωνίες, έχει καλά τελειώματα, έχει το μυαλό να κινηθεί σωστά χωρίς την μπάλα και να πάρει την κατάλληλη θέση και έχει και την ταχύτητα και την τεχνική για να δημιουργήσει καλές προϋποθέσεις για την εκτέλεση. Όταν ένα φορ σκοράρει αρκετά πάνω από τα xG του μπορεί να είναι θέμα τύχης/ρέντας/συγκυριών, αλλά στην περίπτωση του Γιόκερες είναι δείγμα της ποιότητάς του. Για μεγάλο διάστημα στην περσινή σεζόν στην Πορτογαλία σκόραρε ή έβγαζε ασίστ περίπου ανά 70 λεπτά. Με λίγα λόγια, ο κόουτς γνώριζε ότι αν τον ξεκινούσε στον αγώνα η ομάδα θα έβαζε σίγουρα ένα γκολ στο οποίο ο Σουηδός θα είχε άμεση εμπλοκή. Εντυπωσιακά τα νούμερά του και στην Ευρώπη με 5 γκολ και 2 ασίστ σε 9 αγώνες. Βρίσκεται στο κορυφαίο 1% των επιθετικών σε ασίστ ανά 90 λεπτά αγώνα και γενικά ο παίκτης είναι ιδανικός για τους λάτρεις των στατιστικών, καθώς οι αριθμοί του είναι εξαιρετικοί σε πολλές κατηγορίες.
Με τα νούμερα αυτά θα περίμενε κάποιος έναν παίκτη του κουτιού που έχει βασίλειό του την περιοχή και αν δει και το ύψος του (1.87) θα πίστευε ότι οι ασίστ θα ήταν οι κλασικές σεντερφορίσιες “παίζω με την πλάτη και μοιράζω”. Ο Γιόκερες όμως δεν παθαίνει… βέρτιγκο αν βγει εκτός μεγάλης περιοχής. Το αντίθετο. Είναι αρκετά γρήγορος, έχει κινήσεις και μπορεί να κουβαλήσει την μπάλα, να κάνει επέλαση, να περάσει την μπάλα κάτω από τα πόδια του αντιπάλου, να τραβηχτεί στα άκρα και μαζί να πάρει αντίπαλο και να πασάρει στην περιοχή. Είναι ένα σύγχρονο, πλήρες φορ και γι’ αυτό έσκισε τα δίχτυα πέρσι στην Πορτογαλία. Κουβαλάει μπάλα πάρα πολύ καλά και για μεγάλες αποστάσεις. Αν υπάρχει κάποιο αρνητικό ίσως είναι ότι οι μεγάλες ευκαιρίες που έχανε (κυρίως στην Αγγλία), αλλά από την άλλη φαινόταν να βάζει πολύ πιο δύσκολες και το γεγονός ότι θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο physical σε κάποια κομμάτια του παιχνιδιού του. Μιλάμε όμως για πταίσματα.
Τώρα θα πει κανείς, “ναι, αλλά γιατί δεν τον παίρνει κανείς;” Η απάντηση είναι ότι ενδιαφέρον υπήρχε και υπάρχει. Σίγουρα παίζει λίγο ρόλο και η καταγωγή. Το πρωτάθλημα της Πορτογαλίας πουλάει ακριβά συνεχώς παίκτες, αλλά είναι πιο εύκολο αν σε λένε Γιοκερίνιο ή Γιοκεράο, αν είσαι γεννημένος στο Οπόρτο ή στο Ρίο. Όχι ότι η Σκανδιναβία δεν έχει καλό όνομα, ας μην ξεχνάμε ότι ένας από τους κορυφαίους φορ αυτή τη στιγμή είναι Νορβηγός. Αλλά όπως και ο Χάλαντ, έτσι κι ο Γιόκερες έπρεπε να κάνει σιγά και σταθερά τα βήματά του, όπως είδαμε. Δεν έπεισε κανέναν όταν ήταν πολύ πιο φτηνός στην Κόβεντρι, αλλά πλέον η τιμή του έχει εκτοξευτεί. Η Σπόρτινγκ συζητάει για τριψήφιο νούμερο, το όνομα της Άρσεναλ είναι αυτό που ακούγεται συνεχώς. Το σίριαλ της ανανέωσης συμβολαίου κράτησε καιρό, το αν θα μείνει ο Αμορίμ στη Σπόρτινγκ ήταν σοβαρός παράγοντας, ο Σουηδός εκτιμά πολύ τον προπονητή του και με τον Αμορίμ να παραμένει και τις ημέρες των μεταγραφών να τελειώνουν, οι φίλοι της Σπόρτινγκ ονειρεύονται ότι θα τον κρατήσουν. Έχει ήδη ξεκινήσει το πρωτάθλημα με 7 γκολ σε 4 ματς.
Η πρώτη μόλις κούπα στην καριέρα του Γιόκερες στα 26 του
(εκτός αν κάποιος μετράει το πρωτάθλημα Β’ εθνικής Σουηδίας)
Και αν αναρωτιέστε για τον τίτλο του άρθρου, έχει να κάνει με τον πανηγυρισμό του Σουηδού μετά τα γκολ. Όταν και “δένει” τα δάχτυλά του και βάζει τα χέρια μπροστά από το πρόσωπό του. Έναν πανηγυρισμό που έκανε και στην Αγγλία και είχε υποσχεθεί να αποκαλύψει στο τέλος της σεζόν, κάτι που δεν έκανε. Τελικά, την περσινή σεζόν, ανέβασε μια φωτογραφία από πανηγυρισμό του με την ατάκα “No-one cared who I was until I put on the mask”, μια ατάκα από τον χαρακτήρα του Μπέιν στο Μπάτμαν. Και μπορεί να μην έχει φορέσει κάποια μάσκα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά η αλήθεια είναι ότι χρειάστηκε πολύς καιρός για να νοιαστεί κάποιος για τον Γιόκερες. Αυτός υπομονετικά έχτισε το όνομά του και περιμένει να δει τις εξελίξεις. Μια ακόμα χρονιά στην Πορτογαλία ή το επόμενο βήμα; Ο χρόνος θα δείξει.