Την τελευταία φορά που ασχοληθήκαμε με ένα ταλέντο από τα γήπεδα της Αργεντινής ήταν για τον Λαουτάρο Μαρτίνες. Έτσι κι ο σημερινός μας πρωταγωνιστής, πολύ θα ήθελε να ακολουθούσε τα βήματα του συμπατριώτη του. Η αλήθεια είναι πως ο Αντόλφο Γκάιτς δεν έχει καταφέρει ακόμα όσα ο νυν παίκτης της Ίντερ. Δείχνει όμως εξαιρετικά χαρακτηριστικά που έχουν κάνει στόχο αρκετών ομάδων τον γεννημένο το 1999 παίκτη από την Κόρδοβα. Ο πατέρας του πήγε για πρώτη φορά στο Μποέδο, στο ιστορικό Νουέβο Γκασόμετρο κι από τότε ερωτεύτηκε την ομάδα και μαγική ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι οπαδοί της Σαν Λορένσο. Λόγω απόστασης δεν κατάφερε να πάει ξανά στο γήπεδο, μέχρι ο γιόκας του να φορέσει τη κυανέρυθρη φανέλα.
Ο πιτσιρικάς Γκάιτς, πριν ρίξει μπόι, με τον Μάρκο Τινέλι, ισχυρό άνδρα της Σαν Λορένσο
Ο Γκάιτς μεγάλωσε ζώντας για το ποδόσφαιρο. Τόσο παρακολουθώντας στην τηλεόραση, όσο και παίζοντας σε κάποιες τοπικές ομάδες. Στα 10 του δοκιμάστηκε στη Ρίβερ, αλλά δεν επιλέχθηκε και τελικά στα 15 του μετακόμισε στην πρωτεύουσα για τη Σαν Λορένσο. Ο μικρότερος από τρία αδέρφια, το βρήκε δύσκολο να αφήσει το μικρό χωριουδάκι της Μπενγκολέα, με τους βία 1.500 κατοίκους που κυρίως ασχολούνται με την καλλιέργεια σόγιας και να βρεθεί χωρίς την οικογένειά του στη μεγάλη πρωτεύουσα. Ο Γκάιτς όταν πρωτοπήγε στη Σαν Λορένσο ήταν ακόμα ένα παιδάκι που μέχρι τότε έπαιζε μπάλα και πήγαινε για ψάρεμα. Σιγά σιγά έριξε ύψος φτάνοντας πλέον να κοιτά τον κόσμο πάνω από το 1.90 κι άρχισε να ξεχωρίζει. Η σωματοδομή του είναι εντυπωσιακή και πολλοί τον παρομοιάζουν με ένα από τα είδωλά του, τον Λεβαντόφσκι. Ο ίδιος λέει ότι παρακολουθεί επίσης τον Καβάνι και τον Χάρι Κέιν.
Ο Γκάιτς σκόραρε πολλά γκολ με τις μικρές ομάδες της Σαν Λορένσο και κατέκτησε και πρωτάθλημα, φτάνοντας να ανέβει και στην πρώτη ομάδα. Παρά όμως τα φυσικά του προσόντα και το ταλέντο του, οι ευκαιρίες που πήρε ήταν λίγες, καθώς υπάρχει μια πληθώρα λύσεων για την επιθετική γραμμή της ομάδας του. Πήρε όμως από νωρίς θέση στις μικρές εθνικές της Αργεντινής και εκεί σκοράρει ακατάπαυστα. Πέρσι στο πρωτάθλημα Κ19 της Ν. Αμερικής σκόραρε τρεις φορές κατακτώντας με την Αργεντινή τη 2η θέση πίσω από το Εκουαδόρ του πρώτου σκόρερ Καμπάνα που πήρε η Γουλβς πριν μερικές μέρες. Στο Μουντιάλ Κ19, μπορεί ο Χόλαντ να σκόραρε εννιά φορές, αλλά ο Γκάιτς έβαλε κι αυτός τρία γκολ, φτάνοντας στα προημιτελικά με την Αργεντινή. Στους Παναμερικανικούς του 2019 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο σκοράροντας 6 γκολ σε 5 παιχνίδια. Το όνομά του είχε περάσει πλέον τον Ατλαντικό.
Αυτές τις ημέρες ο Γκάιτς παίζει με την εθνική στο Προλυμπιακό τουρνουά της Αμερικής που γίνεται στην Κολομβία. Στην πρεμιέρα με αντιπάλους τους διοργανωτές και απέναντι σε 40 χιλιάδες θεατές, ο Γκάιτς σκόραρε το γκολ της νίκης με 1-2. Μετά το τέλος του αγώνα, ο προπονητής του Φερνάντο Μπατίστα τον παρομοίωσε με τον “Ελ Τιτάν” Παλέρμο. “Αυτή η αισιοδοξία και η πίστη του μέσα στο παιχνίδι μου θυμίζουν τον Μαρτίν Παλέρμο. Υπάρχουν στιγμές που εκνευρίζομαι γιατί χάνεται από το παιχνίδι, αλλά ανά πάσα στιγμή μπορεί να δημιουργήσει μια ευκαιρία για γκολ και να σκοράρει. Είναι νέος, έχει ακόμα πράγματα να μάθει, αλλά έχει μεγάλο μέλλον στην ομάδα του και την εθνική”, λέει ο κόουτς. Σίγουρα τα μάτια έχουν πέσει πάνω στον υψηλόσωμο επιθετικό και πολλοί θα τον κοιτάζουν στο επόμενο ματς της Αργεντινής Κ23 με τη Χιλή για το Προλυμπιακό.
Όταν σε τέτοια ηλικία, βάζεις τέτοια γκολ στο Μονουμεντάλ, κάτι καλό πρέπει να έχεις
Εδώ και καιρό η Σαν Λορένσο βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με την Μπριζ. Οι Βέλγοι ανεβάζουν συνεχώς την προσφορά τους και αγγίζουν πλέον τα 14 εκατομμύρια, προσφέρουν και ποσοστό μεταπώλησης και προσπαθούν να κάμψουν την αντίσταση των Αργεντινών που δεν επείγονται γιατί πιστεύουν ότι η τιμή του Γκάιτς μπορεί να ανέβει κι άλλο. Έχει φτάσει τα 13 γκολ σε 18 ματς με τις εθνικές, ενώ τον περασμένο Σεπτέμβριο έκανε ντεμπούτο και με την εθνική Ανδρών σε ένα φιλικό με το Μεξικό. Ο Γκάιτς γνωρίζει την αποθέωση στην Αργεντινή. Ο ίδιος είναι προετοιμασμένος για κάποια μεταγραφή. Από τα 5 του η μητέρα του τον είχε στείλει να μάθει αγγλικά, αφού ο Γκάιτς έβλεπε φανατικά Πρέμιερ Λιγκ και ονειρευόταν να παίξει εκεί. Βέβαια η μητέρα του είχε και την ατυχή έμπνευση να τον ονομάσει Αντόλφο, κάτι που οδήγησε τον κόσμο στα social media να του κολλήσει παρατσούκλια όπως ο “Φίρερ” και η “Γενοκτονία των γκολ”. Ο ίδιος δεν συμμερίζεται το «χιούμορ» και προτιμά το “Ελ Τάνκε” με το οποίο είναι πιο γνωστός. Είναι ένας χαμηλών τόνων νεαρός, περιμένει τις ευκαιρίες του στο Μποέδο, αλλά ίσως τελικά δεν τις πάρει ποτέ αν πάει απευθείας στην Ευρώπη. Σίγουρα διαθέτει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να κάνει καριέρα. Έχει το ύψος, έχει τη δύναμη, έχει αρκετά καλή τεχνική. Δεν είναι τυχαίο ότι πριν την Μπριζ είχαν ενδιαφερθεί Λάτσιο και Φέγενορντ. Σε μια Αργεντινή που έχει καιρό να βγάλει ποιοτικό “βαρύ” φορ, ένας τέτοιος παίκτης μπορεί στο μέλλον να είναι χρήσιμος για την εθνική.