Τον χειμώνα του 1979 ο Ελουσμάρ Μάζι γιόρταζε δυο πράγματα. Από τη μια την ενηλικίωση του, αφού εκείνη την περίοδο έκλεινε τα 18, και από την άλλη την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την αγαπημένη του ομάδα. Η Ιντερνασιονάλ του Πόρτο Αλέγκρε με ηγέτη τον Φαλκάο επικρατούσε στον τελικό της Βάσκο και πανηγύριζε το τρίτο πρωτάθλημα της ιστορίας της και ταυτόχρονα το πιο ιδιαίτερο, αφού κατακτήθηκε χωρίς ήττα, κάτι που δεν το είχε, ούτε το έχει ακόμα, καταφέρει καμία άλλη ομάδα της Βραζιλίας.
Μέσα στις επόμενες δεκαετίες ο Μάζι έγινε από ένας απλός μαθητής ένας από τους πιο ισχυρούς επιχειρηματίες του αγροτικού τομέα της χώρας, αφού η εταιρεία παραγωγής σόγιας που ίδρυσε μαζί με τον αδερφό του το 1981 γιγαντώθηκε γρήγορα, έγινε μια από τις κορυφαίες του πλανήτη, έφτασε να απασχολεί αρκετούς χιλιάδες εργαζόμενους και χάρισε και στους δυο (κυρίως στον αδερφό του που είναι ο μπροστάρης του εγχειρήματος) το παρατσούκλι “βασιλιάς της σόγιας”.
Την ίδια ώρα που οι δουλειές πήγαιναν κάτι παραπάνω από καλά, το… αίσθημα ζοριζόταν. Τα πρώτα χρόνια που ακολούθησαν τον τίτλο του 1979 η Ιντερνασιονάλ πανηγύρισε αρκετά περιφερειακά πρωταθλήματα ενώ κατέκτησε και το κύπελλο Βραζιλίας αλλά στο πρωτάθλημα το ταβάνι της ήταν η 2η θέση. Αυτό συνεχίστηκε και με την αλλαγή του αιώνα. Στην πρώτη δεκαετία των 00s οι ‘κόκκινοι’ κατέκτησαν δυο Λιμπερταδόρες και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, νικώντας μάλιστα στον τελικό τη Μπαρτσελόνα του Ροναλντίνιο, αλλά δεν μπόρεσαν ποτέ να επαναλάβουν τις επιτυχίες των 70s στο εγχώριο πρωτάθλημα, παρ’ότι τερμάτισαν άλλες 3 φορές στη 2η θέση.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά το 2016 η ομάδα υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της, μια μόλις δεκαετία από τότε που έφτανε στην κορυφή του κόσμου. Η παρένθεση της 2ης κατηγορίας, μαζί με την αναμενόμενη καζούρα από τους οπαδούς της συμπολίτισσας Γκρέμιο, κράτησε μόνο ένα χρόνο και φέτος η κόκκινη πλευρά του Πόρτο Αλέγκρε ετοιμάστηκε να φορέσει επιτέλους ξανά τα γιορτινά της, αφού δυο αγωνιστικές πριν από το τέλος η Ιντερνασιονάλ ήταν μόνη πρώτη, ένα βαθμό πάνω από τη Φλαμένγκο. Τη συνέχεια τη γνωρίζουν λίγο-πολύ όλοι, αφού η σχετική είδηση έπαιξε σχεδόν παντού και, μεταξύ άλλων, βοήθησε ώστε ο αγώνας να σπάσει το ρεκόρ τηλεθέασης στην περιφέρεια του Ρίο.
Ο Μάζι δίνει το βραβείο του MVP σε παλιότερο αγώνα της Ιντερνασιονάλ
Ο Ελουσμάρ Μάζι, στα 60 του πλέον και πάμπλουτος όπως είδαμε, προσφέρθηκε να πληρώσει από την τσέπη του τα περίπου 150.000 ευρώ που χρειαζόταν για να μπορεί να αγωνιστεί στο κρίσιμο παιχνίδι με τη Φλαμένγκο στο Μαρακανά ο αναντικατάστατος φέτος δεξιός μπακ Ρόντινει, που παίζει στην ομάδα δανεικός από τη… Φλαμένγκο. Το ποσό δόθηκε, ο Ρόντινει ξεκίνησε κανονικά βασικός και μάλιστα στα τελευταία λεπτά του πρώτου ημιχρόνου έφτασε κοντά και στο να μετατρέψει την όλη ιστορία σε μελλοντικό παραμύθι, αφού σε ένα ανέβασμα του επιχείρησε ένα σουτ από τα πλάγια, η μπάλα κόντραρε σε ένα πόδι και κατέληξε στο οριζόντιο δοκάρι. Κάπου εδώ τελειώνουν όμως τα ωραία και ρομαντικά.
Στην αρχή της επανάληψης και με το σκορ στο 1-1 ο Βραζιλιάνος σημάδεψε κατά λάθος το πόδι του Φιλίπε Λουίς αντί για τη μπάλα. Ο διαιτητής δεν είδε την παράβαση αλλά για κακή του τύχη το VAR εντόπισε την επαφή και ο Ρόντινει αποβλήθηκε. Με παίκτη λιγότερο για σχεδόν ένα ημίχρονο η Ιντερνασιονάλ δεν άντεξε στην πίεση των γηπεδούχων, ηττήθηκε με 2-1 και έχασε το δικαίωμα να ορίζει αυτή τη μοίρα της στην τελευταία αγωνιστική.
Στο… τρίτο ημίχρονο του αγώνα, ο εκνευρισμένος από τη διαιτησία Μάζι, δήλωσε πως η αποβολή ήταν μια ντροπιαστική απόφαση και φάνηκε πεπεισμένος πως η αγαπημένη του ομάδα θα καταφέρει ακόμα κι έτσι να φτάσει στον τίτλο. Για να τη διευκολύνει μάλιστα, τόνισε ότι προτίθεται να βάλει ξανά το χέρι στην τσέπη και να προσφέρει στους παίκτες της Σαο Πάουλο, που είναι η τελευταία αντίπαλος της Φλαμένγκο, ένα γενναιόδωρο πριμ σε περίπτωση νίκης.
Όπως ήταν φυσικό η δήλωση προκάλεσε αντιδράσεις, αφού ο Μάζι ήταν έτσι κι αλλιώς πρώτο θέμα στην επικαιρότητα όλες αυτές τις μέρες λόγω της ιστορίας με τον Ρόντινει (υπολογίζεται ότι στα social media μόνο αυτές τις μέρες δημιουργήθηκαν πάνω από 50 ψεύτικα προφίλ του που επικεντρώθηκαν σε σατιρικά ποσταρίσματα). Η πιο σοβαρή απ’όλες τις αντιδράσεις ήρθε από τον αντιπρόεδρο της Φλαμέγνκο που απείλησε ότι θα καταφύγει στη δικαιοσύνη, αφού η διάσημη στο παρελθόν τακτική της “άσπρης βαλίτσας”, δηλαδή η πριμοδότηση μιας ομάδας με στόχο να παίξει για να κερδίσει προς όφελος ενός τρίτου, δεν υποστηρίζεται πλέον από τους κανονισμούς στη Βραζιλία. Ο Μάζι, μετά και από προτροπή των δικηγόρων του, αναγκάστηκε να ανακαλέσει τη δήλωση του, λέγοντας πως έγινε εν βρασμώ, αλλά η αλήθεια είναι ότι αρκετοί δεν πείστηκαν πως τελικά δεν θα κάνει πράξη την επιθυμία του έστω και κρυφά. Όχι πως η Σαο Πάουλο χρειάζεται το χρηματικό κίνητρο για να χτυπήσει το, τόσο σημαντικό όπως εξελίχθηκε, παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής στο Μορουμπί.
Η νέα ομάδα του Ερνάν Κρέσπο, που τυπικά θα κάτσει για πρώτη φορά στον πάγκο της από τη νέα σεζόν, μόνο αδιάφορη δεν είναι. Κατ’αρχάς, χρειάζεται οπωσδήποτε τη νίκη για να εξασφαλίσει την απ’ευθείας πρόκριση της στους ομίλους του Λιμπερταδόρες. Σε περίπτωση ήττας ή ισοπαλίας της και νίκης της Φλουμινένσε (παίζει με την αδιάφορη Φορταλέζα), η Σαο Πάουλο θα καταλήξει 5η και θα πρέπει σε περίπου 10 μέρες να ξεκινήσει τη νέα σεζόν και να περάσει δυο γύρους για να φτάσει στους ομίλους. Μια νίκη της εξασφαλίζει την 4η θέση, φτιάχνει λίγο το πολύ άσχημο κλίμα που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο διάστημα από τις απανωτές αποτυχίες (μέχρι τον Δεκέμβρη η ομάδα ήταν φαβορί για τον τίτλο αλλά από τότε ακολούθησαν 10 παιχνίδια στα οποία κέρδισε μόνο το ένα!) και δίνει στον Κρέσπο περίπου δυο μήνες μέχρι την έναρξη των ομίλων για να δουλέψει ήσυχος με τους νέους του παίκτες.
Ο δεύτερος λόγος που οι οπαδοί της Σαο Πάουλο θέλουν οι ποδοσφαιριστές τους να τα δώσουν όλα είναι και ο πιο αναπάντεχος, αφού σχετίζεται με τον Ροζέριο Σένι, τον παλιό θρύλο της ομάδας. Ο φημισμένος τερματοφύλακας-σκόρερ που πέρασε όλη του την καριέρα στο Μορουμπί και πανηγύρισε 19 τίτλους εκεί, είναι από τον Νοέμβρη προπονητής της Φλαμένγκο και ονειρεύεται ότι μαζί της θα κατακτήσει το πρώτο του πρωτάθλημα ως τεχνικός. Η μοίρα το έφερε έτσι που για να τα καταφέρει θα πρέπει να κερδίσει την αγαπημένη του ομάδα μέσα στην έδρα της. Και οι συμπτώσεις μεταξύ των δυο αντιπάλων και του 48χρονου προπονητή δεν σταματάνε εδώ.
Η πρώτη προπονητική δουλειά του Σένι αφού κρέμασε τα γάντια του ήταν στη Σαο Πάουλο. Ο Βραζιλιάνος έκατσε στον πάγκο της για 7 μήνες και τελικά απολύθηκε μετά από μια ήττα με 2-0 από τη… (σωστά μαντέψατε) Φλαμένγκο. Δεν τελειώσαμε όμως. Όταν τον Νοέμβρη ανέλαβε τη Φλαμένγκο ο πρώτος του αγώνας εκεί ήταν με τη Σαο Πάουλο για το κύπελλο. Το αποτέλεσμα; Εντός έδρας ήττα με 1-2. Μια εβδομάδα μετά στη ρεβάνς του Μορουμπί ο αποκλεισμός οριστικοποιήθηκε με μια ακόμα ήττα, με 3-0. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τελευταία φορά που η Φλαμένγκο έφυγε νικήτρια από το γήπεδο της Σαο Πάουλο εντοπίζεται μια δεκαετία πριν ενώ ο Σένι ως προπονητής δεν έχει κερδίσει ποτέ την ομάδα με την οποία έγινε γνωστός (έχει 2 ισοπαλίες και 5 ήττες).
O Σένι αποχαιρετάει ως θρύλος το Μορουμπί
Το δύσκολο έργο που περίμενε τον Σένι στο Μορουμπί έτσι κι αλλιώς, γίνεται ακόμα δυσκολότερο μετά από κάποιες δηλώσεις του τις προηγούμενες εβδομάδες που δεν έκατσαν και πολύ καλά στα αυτιά των οπαδών της Σαο Πάουλο. “Έχω εργαστεί στο Σαο Πάουλο για τόσα πολλά χρόνια και είναι μια σπουδαία ομάδα αλλά εδώ είναι διαφορετική η ατμόσφαιρα” ξεκίνησε να λέει ο Σένι και συνέχισε, “το να είσαι στη Φλαμένγκο είναι διαφορετικό. Δεν γνωρίζω ακόμα καλά το Ρίο αλλά έχω καταλάβει το πόσο σημαντική είναι μια νίκη για τους οπαδούς μας. Για κάποιους από αυτούς στην φτωχή πλευρά της πόλης ίσως είναι και η μόνη τους χαρά, η μόνη μεγάλη νίκη τους στη ζωή. Γι’αυτό είναι πολύ ξεχωριστό το να δουλεύεις εδώ.”
Ο κόσμος της Σαο Πάουλο δεν φαίνεται να εκτίμησε ιδιαίτερα τον ενθουσιασμό του Σένι για τη νέα του ομάδα και αρκετοί εξ αυτών φρόντισαν να γνωστοποιήσουν την απογοήτευση τους ηλεκτρονικά, ζητώντας από τους παίκτες να κάνουν ό,τι μπορούν για να πικράνουν τον πρώην τερματοφύλακα-σημαία τους. Για να το πετύχουν αυτό αρκεί και μια ισοπαλία, αφού σε περίπτωση που αυτό το ματς έρθει Χ και η Ιντερνασιονάλ κερδίσει την αδιάφορη Κορίνθιανς εντός έδρας, οι δυο τους θα ισοβαθμήσουν στην κορυφή και εκεί η Ιντερνασιονάλ υπερτερεί λόγω καλύτερης διαφοράς γκολ.
Όποιος από τους δυο και να πανηγυρίσει απόψε το βράδυ, το σίγουρο είναι ότι για μια ακόμα χρονιά και παρά την απουσία τρομερής ποιότητας λόγω των αμέτρητων εξαγωγών ταλέντων προς την Ευρώπη, το Μπραζιλεϊράο επιβεβαιώνει ότι είναι από τα πιο απρόβλεπτα πρωταθλήματα στον κόσμο. Σε περίπτωση μάλιστα που ο τίτλος καταλήξει στο Πόρτο Αλέγκρε και την αγαπημένη ομάδα του ανοιχτοχέρη Ελουσμάρ Μάζι, η Ιντερνασιονάλ θα γίνει η 6η διαφορετική πρωταθλήτρια την τελευταία 10ετια.