Οι τελικοί της ACB αρχίζουν σήμερα με τη Μπαρτσελόνα να υποδέχεται τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Παλάου Μπλαουγκράνα. Με μια λέξη: Χαμός..

Όσοι έχουν παρακολουθήσει τις φετινές μεταξύ τους αναμετρήσεις καταλαβαίνουν απόλυτα τι εννοώ. Σασπένς, ανατροπές, μάχες σε επίπεδο τακτικής και ατομικού ταλέντου. Περιμένουμε μια σειρά που θα τα έχει στη κυριολεξία όλα..!

Διακυμάνσεις..

Η ..κέντα της φετινής Μπαρτσελόνα με τη Ρεάλ Μαδρίτης έχει παράγει μερικά από τα πιο ανατρεπτικά παιχνίδια των τελευταίων ετών και αναμετρήσεις με εναλλαγή συναισθημάτων και μεγάλο σπασπένς. Οι Καταλανοί κέρδισαν 3 από τα 4 κλειστά ματς τη τρέχουσα σεζόν, τα οποία μηδενός εξαιρουμένου κρίθηκαν στις λεπτομέρειες. Στα τρία μάλιστα από αυτά τα παιχνίδια (με εξαίρεση το 72-65 της 17ης Μαρτίου υπέρ της Μπάρτσα στη Βαρκελώνη) οι δύο ομάδες ξεπέρασαν αθροιστικά του 170 πόντους τη βραδιά πιάνοντας υψηλά στάνταρντς παραγωγικότητας. Οι δε διακυμάνσεις που παρατηρήθηκαν είναι απλά εντυπωσιακές. Στον δεύτερο γύρο του TOP-16 της Ευρωλίγκας (το 72-65 που σας έλεγα..) η γηπεδούχος Μπαρτσελόνα ξεκινάει τη πρώτη περίοδο με το συντριπτικό 25-4 όμως καταφέρνει να δεχτεί από την αποσυνδεδεμένη με το καλάθι Ρεάλ 41 πόντους στη δεύτερη και την τρίτη περίοδο την ίδια ώρα που η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ σκόραρε 27.. Στο πρώτο γύρο μάλιστα και στη Μαδρίτη (πάλι σε επίπεδο Ευρωλίγκας) η Ρεάλ ξεκινάει πολύ δυναμικά χτίζοντας διψήφιες διαφορές από την αρχή, βρίσκεται στο +11 στο ημίχρονο όμως δέχεται 50 (!) πόντους στο δεύτερο μισό και χάνει το ματς από το εκπληκτικό σουτ του Ντόελμαν.. Στη μοναδική νίκη των Μαδριλένων (ACB, Βαρκελώνη) η ομάδα του Λάσο επέστρεψε από τη κόλαση σημειώνοντας ένα 15-28 στη τελευταία περίοδο με πρωταγωνιστές τους παίχτες-ρόλων της.. Καταλαβαίνετε ότι το υπόβαθρο των φετινών αναμετρήσεων μας προετοιμάζει για ..πολλά!

Ήρωες..

Ο Τζάστιν Νόελμαν σεληνιάζεται απέναντι στους Μαδριλένους φέτος. Ο 31χρονος απόφοιτος του Xavier μετράει 17 πόντους στα 4 El Clasico και είναι ο μοναδικός παίχτης από τα ρόστερ των δύο αντιπάλων που παρουσιάζεται σταθερά αποτελεσματικός στα ντέρμπι. Ο Αμερικανός φόργουορντ έχει πονέσει την άμυνα του Λάσο με την ικανότητα του στη περιφερειακή εκτέλεση με χέρι αλφάδι και στα midrange shots ενώ επιδεικνύει κρύο αίμα όταν η Μπαρτσελόνα το χρειάζεται. Αποκορύφωμα το νικητήριο καλάθι του στο παιχνίδι της Μαδρίτης στο οποίο μάλιστα είχε 24 πόντους με 6/6 τρίποντα. Ο Ρέγιες,με τη σειρά του ο πιο συνεπής σε performance από την αντίθετη πλευρά μαζί με τον εντυπωσιακό Σέρχιο Ροντρίγκεθ, δυσκολεύεται να τον ακολουθήσει ενώ οι υπόλοιποι φόργουορντς του Λάσο αντιμετώπισαν σημαντικό πρόβλημα με το γεγονός ότι ο Ντόελμαν εκτός από καλός σουτέρ είναι ικανός επίσης να απειλήσει βάζωντας τη μπάλα στο παρκέ. Στη σειρά με τη Λαμποράλ πάντως ο Ντόελμαν είχε 7.8 πόντους (32% στο δίποντο-40% στο τρίποντο) και 5.2 ριμπάουντ με τον Πασκουάλ να δίνει χρόνο και στον πιο φρέσκο Αλέξανδρο Βεζένκοφ. Ο Λάσο περιμένει πολλά από τους παίχτες-προσωπικότητες της Ρεάλ και αναφέρομαι κυρίως στους διεθνείς και τον Κάρολ, παιδιά πολύ “παιγμένα” σε τέτοιες συνθήκες.

Τακτική

Η Μπαρτσελόνα αμύνθηκε αρκετά καλά απέναντι στην up tempo Λαμποράλ του Περάσοβιτς όμως δεν έχει καταφέρει να κάνει το ίδιο απέναντι στη Ρεάλ φέτος καθώς, ενώ προστατεύει σωστά το ζωγραφιστό της δυσκολεύεται να διαχειριστεί το “με έντονη ροπή στο τρίποντο” στυλ παιχνιδιού των Μαδριλένων. Η Ρεάλ ήταν η ομάδα που σούταρε περισσότερα τρίποντα από κάθε άλλη στη φετινή Ευρωλίγκα και εκτός αυτού η επίθεση που βασίστηκε περισσότερο στη περιφερειακή εκτέλεση (μαζί με τη Λοκομοτίβ). Η Μπαρτσελόνα είναι πιο ισορροπημένη σαν σύνολο. Είναι λιγότερο ομάδα ενστίκτου, βγάζει μια ποιότητα και στις δύο πλευρές του παρκέ και έχει βάθος τη στιγμή που η Ρεάλ αντιμετωπίζει όλη τη σεζόν σοβαρό πρόβλημα στα μετόπισθεν. Οι Καταλανοί έχουν καταφέρει στις 4 αυτές φετινές αναμετρήσεις των δύο ομάδων να κυριαρχήσουν στο κομμάτι του ριμπάουντ και να πάνε περισσότερες φορές στις προσωπικές. Στοιχεία πολύ σημαντικά για τέτοιου είδους παιχνίδια..

Ο θιασώτης της επίθεσης μισού γηπέδου, Τσάβι Πασκουάλ, διάβασε και χτύπησε στην αδυναμία των Μαδριλένων στη transition άμυνα (με πρωταγωνιστές τον Σατοράνσκι και τον Πέρπέρογλου σε πολλές περιπτώσεις) η οποία φέτος είναι χαρακτηριστική. Η Ρεάλ με τη σειρά της έχει παίχτες με πολλά περισσότερα scoring insticts και σαφέστατα πιο ικανούς στη προσωπική φάση. Υπερέχει επίσης σε προσωπικότητες. Απέναντι της θα βρει μια ομάδα πιο δουλεμένη σε επίπεδο συνεργασιών. Αυτόματα γίνεται κατανοητό ότι ο προπονητής που με την παρέμβαση του θα δώσει το μομέντουμ στην ομάδα του κάθε φορά θα έχει το πάνω χέρι.

Πίεση..

Υπάρχει και μάλιστα σημαντική. Και οι δύο προπονητές έχουν ακούσει πολλά φέτος με τις δύο μεγάλες ομάδες της Ισπανίας να μένουν εκτός Βερολίνου. Στην Ισπανία ανέβασαν σταδιακά την απόδοση τους και τερμάτισαν με ρεκόρ 29-5 στη κανονική περίοδο (ισόβαθμες, η πρωτιά στους Καταλανούς). Ο Πασκουάλ φαίνεται να χρειάζεται περισσότερο αυτόν τον τίτλο. Η αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του είναι για πρώτη φορά τόσο μεγάλη αν και η γνώμη μου είναι ότι οι πιθανότητες για παραμονή στον πάγκο της Μπαρτσελόνα είναι υπέρ του. Κάθε χρόνο ο συγκεκριμένος προπονητής βιώνει (μετά από τη ..συνήθη αποτυχία να πατήσει στη κορυφή της Ευρώπης) ανάλογη κατάσταση την οποία χρησιμοποιεί για να αυξήσει το κίνητρο και το επίπεδο συγκέντρωσης των παιχτών του οι οποίοι τον σέβονται απεριόριστα. Ο Λάσο από την άλλη ανανέωσε τον Δεκέμβρη μέχρι το καλοκαίρι του 2018 όμως από τότε έχει κυλήσει νερό στο αυλάκι. Η Ρεάλ αποκλείστηκε πανηγυρικά από τη Φενέρ στα playoffs της Ευρωλίγκας και γενικότερα το μπάσκετ που έχει παρουσιάσει δεν έχει σχέση με το περυσινό ισορροπημένο παιχνίδι που την ανέβασε στο υψηλότερο σκαλοπάτι. Πίεση λοιπόν, ιδιαίτερα στους πάγκους. Για δύο οργανισμούς που έχουν συνηθίσει να εμπιστεύονται πρόσωπα (σε επίπεδο παιχτών και προπονητών) και να επενδύουν σε μακροχρόνιες δεσμεύσεις (κλειδί για την επιτυχία τους), μια ενδεχόμενη αποτυχία στους τελικούς της ACB μπορεί να φέρει ασυνήθιστα πολλές αλλαγές το φετινό καλοκαίρι..