Αν κάποιος επισκεφτεί αυτές τις μέρες τη χώρα των Βάσκων και την πόλη της Βιτόρια θα είναι δύσκολο να μην καταλάβει ότι κάτι σημαντικό συμβαίνει κι ο κόσμος ζει για κάποιο γεγονός. Μπορεί για τους περισσότερους ποδοσφαιρόφιλους οι Βάσκοι να είναι συνυφασμένοι με την Αθλέτικ Μπιλμπάο, τη Ρεάλ Σοσιεδάδ ή ακόμα και την Οσασούνα, είναι όμως η σειρά της Ντεπορτίβο Αλαβές να κυνηγήσει ένα όνειρο φέτος. Την κατάκτηση του Κόπα ντελ Ρέι.
Το δημαρχείο και άλλα δημόσια κτίρια είναι ντυμένα στα μπλε και άσπρα, τα τραμ έχουν συνθήματα υπέρ της ομάδας, σε πολλά σπίτια υπάρχουν σημαίες και μέχρι και ένα από τα αξιοθέατα της πόλης, το κομματάκι τρομακτικό άγαλμα που ακούει στο όνομα Ελ Καμινάντε, φόρεσε τη φανέλα της Αλαβές. Περίπου 140 επιχειρήσεις (καταστήματα, ξενοδοχεία κτλ) αποφάσισαν να στολίσουν βιτρίνες και παράθυρα με κάτι στα χρώματα της τοπικής ομάδας.
Ο Καμινάντε (πίσω) μοιάζει με πλάσμα βγαλμένο από βιβλίο του Τόλκιν
Όλοι γνωρίζουν την εξαιρετική δυσκολία ενός τελικού κυπέλλου απέναντι σε μια Μπαρτσελόνα που μόνο αδιάφορη δεν θα είναι για το… “κυπελλάκι”, σε μια χρονιά που εξελίχθηκε πολύ άσχημα για τους Καταλανούς. Ο Λουίς Ενρίκε θέλει να φύγει με ένα τρόπαιο και όλοι θέλουν να κλείσει η σεζόν με μια επιτυχία. Οι Βάσκοι όμως δεν γίνεται να μην το γιορτάσουν. Για μια ομάδα που από το 1921 καταφέρνει μόλις για δεύτερη φορά να φτάνει σε τελικό οποιασδήποτε διοργάνωσης, το όνειρο θα μείνει ζωντανό μέχρι το 90ο λεπτό του αγώνα.
Στη Βιτόρια ακόμα θυμούνται τον μοναδικό μέχρι αυτό το Σάββατο τελικό που είδαν ποτέ. Και τι τελικό. Έναν τελικό ΟΥΕΦΑ απέναντι στη Λίβερπουλ το 2001. Η ξέφρενη πορεία της Αλαβές εκείνη τη σεζόν ήταν απίστευτη. Μια ομάδα με ποδοσφαιριστές που λίγοι θυμούνται πια, που κατά κύριο λόγο δεν έκαναν κάποια σπουδαία καριέρα στη συνέχεια. Τα πιο ονομαστά στελέχη εκείνης της φουρνιάς ήταν ο Ζόρντι Κρόιφ, ο Ρουμάνος Κοσμίν Κόντρα, ο Ιβάν Αλόνσο κι ο Χάβι Μορένο και ένας προπονητής που στην καριέρα του κατάφερε απλά κάποια πρωταθλήματα Β’ εθνικής. Η ιδέα της εταιρείας που έφτιαχνε τις φανέλες να χρησιμοποιηθεί μια ροζ φανέλα με τυπωμένα τα ονόματα όλων των μελών του συλλόγου έφερε γούρι.H Αλαβές απέκλεισε κατά σειρά Γκαζιάντεσπορ, Λίλεστρομ, Ρόζενμποργκ, Ίντερ (με Ρεκόμπα, Βιέρι, Ζανέτι και ένα 0-2 στο Μιλάνο), τη Ράγιο Βαγιεκάνο και τέλος στα ημιτελικά την Καϊζερσλάουτερν με συνολικό σκορ 9-2 (!!).
https://youtu.be/D2-daYlfFuY
Ταξίδεψε μαζί με τον κόσμο της στον τελικό του Βεστφάλεν, μετά από έξι νοκ-άουτ αναμετρήσεις, δίκαια φιναλίστ. Και εγκαταλείποντας τα ροζ, εξαιτίας της κόκκινης Λίβερπουλ, για μια φανέλα που έμοιαζε με αυτή της Μπόκα μάς χάρισε έναν από τους καλύτερους τελικούς που είδαμε ποτέ. Οι Βάσκοι βρέθηκαν πίσω με 2-0 και 3-1, αλλά τελικά ισοφάρισαν σε 3-3 και τελικά σε 4-4. Δυστυχώς όμως γι΄αυτούς, έπεσαν θύματα του “χρυσού γκολ” που ίσχυε εκείνη τη σεζόν, ένα χρυσό γκολ μάλιστα που ήρθε με αυτογκόλ στο 116′ και ενώ η Αλαβές πιο πριν είχε μείνει με εννιά παίκτες. Το 5-4 είναι ακόμα η μεγαλύτερη στιγμή της ιστορίας του συλλόγου.
Αυτή η φουρνιά της Αλαβές βγήκε 10η και 7η την επόμενη χρονιά στην Πριμέρα, αλλά δύο χρόνια μετά τον τελικό ήρθε ο υποβιβασμός. Το 2005-06, η Αλαβές ήταν ξανά στην Α’ Εθνική, η τελευταία της χρονιά εκεί, καθώς με τη φυγή του καταστροφικού Ουκρανοαμερικάνου Ντιμίτρι Πίτερμαν υποβιβάστηκε στη Σεγούντα με 24 εκατομμύρια Ευρώ χρέη και ουσιαστικά χωρίς παίκτες. Για δυο σεζόν οι Μπαμπαθόρος (ένα παρατσούκλι που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει αυτοί που τρώνε φάβα) πάλεψαν με τους πιτσιρικάδες, τελικά όμως έπεσαν στη Σεγούντα Β’, την τρίτη κατά σειρά κατηγορία της Ισπανίας. Μόλις φέτος η Ντεπορτίβο κατάφερε να ανέβει ξανά στην Πριμέρα και όλοι περίμεναν ότι θα πέσει εύκολα. Ο Μαουρίσιο Πελεγκρίνι όμως, μετά από ένα μέτριο προπονητικό πέρασμα από τη Βαλένθια και στη συνέχεια σε Εστουδιάντες και Ιντεπεντιέντε, έκανε εξαιρετική δουλειά στη Βιτόρια. Αφού κατέκτησε πέρσι το πρωτάθλημα στη Σεγούντα, κατάφερε να σωθεί από νωρίς και να πάρει την άκρως τιμητική 9η θέση στο ισπανικό πρωτάθλημα.
Άντε να εξηγήσεις ότι ο παίκτης των νικητών αποθεώνεται από τους ηττημένους
Η Αλαβές βασίζεται σε δανεικούς ποδοσφαιριστές (σχεδόν από τα αζήτητα άλλων ομάδων), αλλά και νέα (και μη) δικά της παιδιά. Ένας από τους δανεικούς είναι ο Βραζιλιάνος Ντέιβερσον που κέρδισε τα φώτα της δημοσιότητας στον ημιτελικό απέναντι στη Θέλτα. Όχι για κάποιο γκολ του όμως. Όταν το ματς στο ιστορικό Εστάδιο Μεντιθορόθα (τρίτο παλιότερο γήπεδο στην Ισπανία) έληξε και η Αλαβές με 1-0 απέκλεισε τη Θέλτα, οι παίκτες έτρεξαν να πανηγυρίσουν με τον κόσμο που είχε δημιουργήσει μια εκπληκτική ατμόσφαιρα. Ο Βραζιλιάνος όμως έκανε την αντίθετη πορεία, διέσχισε το γήπεδο, πήγε και στάθηκε μπροστά στους εκδρομείς από το Βίγκο και τους χειροκρότησε. Αυτοί ανταπέδωσαν, ο Ντέιβερσον πέρασε πάνω από τις πινακίδες και χάθηκε ανάμεσα στις αγκαλιές τους, δίνοντας το χέρι σε καθέναν από τους οπαδούς της πρώτης σειράς. Μια από τις συγκινητικές στιγμές της φετινής ποδοσφαιρικής σεζόν. Συμπαίκτης του είναι κι ο Ντανιέλ Τόρες, η πιο ακριβή μεταγραφή φέτος και ένας πρώην αλκοολικός, που στην πατρίδα του την Κολομβία έπινε ένα μπουκάλι ουΐσκι και την άλλη μέρα πήγαινε για προπόνηση, μέχρι που κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημα. Θα τους συνοδεύσει στον αγωνιστικό χώρο ο Μανού Γκαρσία που στον προηγούμενο τελικό ήταν 15 χρονών και το όνομά του, όπως και του πατέρα του, βρισκόταν γραμμένο στην επετειακή ροζ φανέλα της σεζόν 2000-01 καθώς είναι μέλη του συλλόγου.
https://www.youtube.com/watch?v=iERMlgmDE2w
Με έξι γκολ στην πλάτη και ο κόσμος να τραγουδάει
Η Αλαβές βασίζεται σε έναν απλοϊκό, αλλά και δύσκολο να τον καταφέρεις τρόπο παιχνιδιού. Μια συμπαγής ομάδα που όλοι τρέχουν, όλοι πρεσάρουν, όλοι αμύνονται. Κάπως έτσι πήραν και τη νίκη στη Βαρκελώνη στον 1ο γύρο, την μεγαλύτερη ίσως επιτυχία τους φέτος και το παιχνίδι που θα ήθελαν να αποτελέσει οδηγό για τον τελικό. Περίπου εκατό οπαδοί έκαναν το πολύ μακρινό ταξίδι, πλήρωσαν σχεδόν 60€ για μια θέση στα πολύ ψηλά του Καμπ Νου, αλλά αποζημιώθηκαν με μια ιστορική νίκη με 1-2. Ο Πελεγκρίνι δήλωσε ότι η ομάδα του επαναστατεί απέναντι στην ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Στο Βιθέντε Καλντερόν αυτή τη φορά η Ντεπορτίβο θα έχει 19.000 κόσμο περίπου μαζί της. Αυτό δεν λέει και πολλά όμως καθώς στο παιχνίδι του 2ου γύρου η Μπαρτσελόνα κέρδισε με το εντυπωσιακό 0-6. Ακόμα όμως κι αν επαναληφθεί, ο κόσμος θα το γιορτάσει όπως και στην 6αρα που δεν σταμάτησε να τραγουδάει. Μετά από 10 χρόνια οικονομικών προβλημάτων, υποβιβασμών και απογοήτευσης, η Αλαβές θα βρίσκεται για 2η συνεχόμενη σεζόν στην Α’ εθνική, ενώ έφτασε και σε έναν τελικό κυπέλλου. Όπως έγραφαν και τα μπλουζάκια στον ημιτελικό: “Cure Garaia”, η στιγμή μας…