«Σας το είπα. Δεν ήρθε εδώ (στο Ορλάντο) για να χάσω το χρόνο μου». Ο Damian Lillard έχει καθηλώσει το παγκόσμιο μπασκετικό στερέωμα με τις παραστάσεις του στη «φούσκα» και κυρίως την άρνηση του να παραδοθεί…
Aυτό ακριβώς. Στην επανέναρξη του ΝΒΑ είδαμε να εκτυλίσσονται πολλές, ωραίες ιστορίες σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο όπως αυτή των εξαιρετικών Φοίνιξ Σανς οι οποίοι τελείωσαν αήττητοι τις υποχρεώσεις τους, χάνοντας τη τελευταία στιγμή την ευκαιρία να διεκδικήσουν το εισιτήριο για τα playoffs αυτό το Σαββατοκύριακο. Όμως η σιδερένια θέληση του Damian Lillard και η άρνηση του να παραδοθεί, έχει κλέψει –απολύτως δικαιολογημένα- τη μεγαλύτερη λάμψη από τα φώτα των προβολέων. Γιατί;
Γιατί ο τύπος βρίσκεται «σε αποστολή». Είναι προφανές.
«Δεν βλέπει» κανέναν και καμία άμυνα. Έχει δολοφονικό ένστικτο και από μέσα του αναβλύζει η πίστη του «θα τα καταφέρουμε». Ο Lillard αρνείται να αφήσει την ομάδα του να μείνει εκτός playoffs. Αρνείται να παραδοθεί.
Στα οχτώ ματς των Μπλέιζερς στη «φούσκα», ο «Δαμιανός» του Πόρτλαντ μετράει 37.6 πόντους με 88.8% στις προσωπικές (10.0 εκτελέσεις ανά παιχνίδι), 43.6% στα τρίποντα (σε 12.6 προσπάθειες ανά παιχνίδι), 4.3 ριμπάουντ, 9.6 τελικές πάσες και 1.4 κλεψίματα. Σκόραρε 61 πόντους απέναντι στους Μαβς στις 12 του μήνα. Ήταν το τρίτο φετινό ματς 60+ πόντων του Lillard στη σεζόν. Μόνο αυτός και ο θρυλικός Ουίλτ Τσάμπερλεϊν έχουν πετύχει κάτι τέτοιο στην ιστορία της λίγκας. O τύπος σηκώνεται από το …logo και ευστοχεί με την άνεση που εκτελεί ελεύθερες βολές. Βουτάει στο παρκέ μη λογαριάζοντας το κορμί του, για μια μπάλα. Απλά «δαγκώνει». Αλήθεια, είδατε πολλούς παίχτες στο Ορλάντο να θέλουν τόσο πολύ να νικήσουν όπως ο Lillard;
NBA στη Stoiximan με πλήθος ειδικών στοιχημάτων για τους παίκτες!
Το Πόρτλαντ μπήκε στην επανέναρξη με συγκεκριμένες πιθανότητες. Δεν είχε το νεανικό –δεν έχω άγχος- σύνολο των Σανς ή το ρεκόρ και τον ενθουσιασμό των Γκρίζλις. Στην πραγματικότητα οι Μπλέιζερς ήταν η ομάδα που είχε απογοητεύσει μέχρι τη διακοπή. Το σύνολο που πέρυσι έφτασε μέχρι τους τελικούς της Δυτικής Περιφέρειας, δεν επέδειξε καμία συνέχεια και συνέπεια στην κανονική περίοδο, αδυνατώντας να παρουσιάσει καλό μπάσκετ. Αυτό άλλαξε στο Ορλάντο. Η ιδιοσυγκρασία του Lillard πότισε όλους τους υπόλοιπους με πίστη και το Πόρτλαντ ξαφνικά άρχισε να νιώθει δυνατό. Κέρδισε έξι στα οχτώ ματς. Οι έξι αυτές νίκες προήλθαν σε πολύ κλειστά παιχνίδια τα οποία κρίθηκαν με διαφορά μάξιμουμ πέντε πόντων. Ήξεραν ότι μπορούν να επιβιώσουν σε αυτά τα ντέρμπι γιατί στη τελική ευθεία είχαν τον παίχτη με το περισσότερο δηλητήριο στη λίγκα.
Πλέον, οι Μπλέιζερς θα μπουν στο play-in απέναντι στους ένατους Γκρίζλις. Χρειάζονται μια νίκη για να κατοχυρώσουν την όγδοη θέση και το εισιτήριο για τα φετινά playoffs. Η αύρα του Lillard και το μομέντουμ του συνόλου, τους δίνει το πλεονέκτημα. Δίπλα στον ηγέτη τους έχουν παίχτες με εμπειρία και αυτό μετράει στη σύγκρουση με τον ανταγωνισμό. Το δίδυμο McCollum-Nurkic αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για τις άμυνες, ο Garry Trent jr είναι μια από αυτές τις ωραίες ιστορίες της «φούσκας» ενώ ο βετεράνος- ευρισκόμενος σε πολύ καλή σωματική κατάσταση,- Καρμέλο Άντονι είναι πηγή έμπνευσης για την ομάδα.
Εφόσον ανοίξουν την πόρτα των playoffs, οι Μπλέιζερς θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους με το Νο1 της Δύσης, τους Λος Άντζελες Λέικερς του Λεμπρόν Τζέιμς. Ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας του Lillard και ο σπουδαίος αγωνιστικός ρυθμός της ομάδας του Όρεγκον μας προδιαθέτει για μια σειρά που μπορεί να «γεννήσει» συγκινήσεις. Άλλωστε, όπως είπε και ο Lillard:
«Η δουλειά μας δεν έχει τελειώσει εδώ». Ανυπομονούμε Damian…