Στην αυγή του 2020, ο Παναθηναϊκός ταξιδεύει στη Μόσχα με στόχο την ανασυγκρότηση και την επιστροφή στο καλό μπάσκετ. Τώρα ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή…
Είναι γεγονός ότι το «τριφύλλι» δεν έχει ικανοποιήσει με το επίπεδο του παιχνιδιού του τον τελευταίο καιρό. Η σύγκρουση με ομάδες υψηλότερης ταχύτητας συνήθως τοποθετεί το πρόσωπο σου μπροστά από ένα τεράστιο καθρέφτη, γεγονός που πολλές φορές μπορεί να αποβεί ευεργετικό. Εξαρτάται από το πως θα εκλάβει ο καθένας την κυνική απεικόνιση των αδυναμιών του όταν καλείται να αντιμετωπίσει σύνολα που αυτή τη στιγμή τουλάχιστον παίζουν καλύτερο μπάσκετ, υπερέχοντας σε ατομική και ομαδική ποιότητα.
Η πρωταθλήτρια ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι ένα πολύ καλό σύνολο με σπουδαίες μονάδες. Έχει τα λογικά σκαμπανεβάσματα που χαρακτηρίζουν τις ομάδες με τα αρκετά νέα πρόσωπα όμως η ποιότητα των παιχτών της είναι αδιαμφισβήτητη και σε πολλές περιπτώσεις, αρκετή για να μείνει αλώβητη σε βραδιές που στην πραγματικότητα δεν παίζει ιδιαίτερα καλό μπάσκετ. Παίχτες όπως ο Τζέιμς, ο Χάινς, ο Χίλιαρντ αλλά και οι βετεράνοι Κουρμπάνοφ-Στρέλνιεκς γνωρίζουν τα μονοπάτια που σε οδηγούν στο να κόψεις το νήμα πιο γρήγορα από τον αντίπαλο.
Ο Παναθηναϊκός έκανε μια μεγάλη νίκη πέρυσι στη Μόσχα υπό τις οδηγίες του κόουτς Πιτίνο, κερδίζοντας το ισχυρό εκείνο bras de fer με ένα μεγάλο τρίποντο του Καλάθη στην εκπνοή. Οι πράσινοι μάλιστα έβαλαν κάτω δύο φορές τους μετέπειτα πρωταθλητές αφού τους νίκησαν και στο ντεμπούτο του Αμερικανού κόουτς. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε όμως πως θα ματσάρουν φέτος με την αρκούδα…
Αναμφίβολα από το ρόστερ των πρασίνων λείπουν χαρακτηριστικά τα οποία παραδοσιακά αρέσουν στον κόουτς Πιτίνο. Είναι μια κατάσταση η οποία κάνει το έργο του πιο δύσκολο. Από την άλλη, δεν υπάρχει επίσης καμία αμφιβολία ότι οι πράσινοι οφείλουν να ανοίξουν το rotation τους προσπαθώντας να πάρουν ό,τι μπορούν από όλους τους διαθέσιμους παίχτες όπως είχε συμβεί στα διαδοχικά παιχνίδια που έδωσαν σε Κάουνας και Μόναχο. Ο compact χαρακτήρας του ρόστερ των Ρώσων ίσως μπορεί να αποτελέσει οδηγό σε αυτή την προσπάθεια. Ο Παναθηναϊκός έχει την επιλογή να βασιστεί στο μέγεθος και τα κυβικά του Παπαγιάννη (πέρυσι ήταν θετικός στο αντίστοιχο ματς) ώστε βάλει προβλήματα στην «αρκούδα» όμως εναλλακτικά μπορεί να ματσάρει την έλλειψη κιλών στο «ζωγραφιστό» (ξεκινώντας το rotation) με σχήματα τα οποία θα έχουν ως «πλάγιους» τους Παπαπέτρου-Τόμας και δύο εκ των Ουάιλι-Μπέντιλ-Μήτογλου στη γραμμή ψηλών. Νομίζω πως –με γνώμονα και την έλλειψη βάθους στην περιφερειακή γραμμή- είναι κάτι που θα πρέπει να βλέπουμε συχνότερα στο παιχνίδι των πρασίνων.
Στο κομμάτι που διαχρονικά δίνει έμφαση ο κόουτς Πιτίνο στη φιλοσοφία του και το οποίο αφορά την προστασία της ρακέτας (άμυνα στην καρδιά του «ζωγραφιστού», αμυντικό ριμπάουντ) και της γραμμής του τριπόντου, ίσως κρύβεται το κλειδί της νίκης για τον Παναθηναϊκό στην αναμέτρηση της Μόσχας. Οι πράσινοι οφείλουν να αμυνθούν με φανατισμό, χαμηλώνοντας τα περιφερειακά ποσοστά των Ρώσων (όταν σουτάρουν καλά είναι ασυναγώνιστοι, αντίθετα εμφανίζουν δυσλειτουργικό επιθετικό πρόσωπο όταν χάσουν την σιγουριά της περιφερειακής εκτέλεσης ) και εξασφαλίζοντας τα ριμπάουντ που θα διεκδικηθούν στην άμυνα τους. Το performance της ελληνικής ομάδας σε αυτούς τους δύο τομείς μπορεί να αποβεί καθοριστικό.
Ο Παναθηναϊκός δεν αποδίδει καλό μπάσκετ τον τελευταίο καιρό. Το ματσάρισμα με μια σπουδαία ομάδα όπως η ΤΣΣΚΑ και η δυσκολία της εκτός έδρας αναμέτρησης με έναν τέτοιον αντίπαλο ίσως βοηθήσει να ηχήσουν κάποια καμπανάκια στο εσωτερικό των πρασίνων. Οι παίχτες του Ρικ Πιτίνο κάπου πρέπει να «ξεσπάσουν» ώστε να δημιουργήσουν ένα σημείο αναφοράς για την αντεπίθεση τους. Ίσως η ώρα αυτή να είναι σήμερα…
`