Μερικές εβδομάδες πριν, ο Στεφάν Καμπρέλι βρισκόταν στη Μαδρίτη. Όχι όμως για διακοπές. Ο 52χρονος Γάλλος είχε ταξιδέψει στην Ισπανία για να υποστηρίξει την αγαπημένη του Παρί Σεν Ζερμέν στο παιχνίδι της με τη Ρεάλ. Καθισμένος στο πάνω διάζωμα του Μπερναμπέου και φωνάζοντας συνθήματα για την αγαπημένη του Παρί, σίγουρα δεν πέρασε από το μυαλό του η σκέψη ότι μια μέρα μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος της. Η ζωή όμως είναι γεμάτη εκπλήξεις κι αυτή η μέρα ήρθε, λίγες εβδομάδες μόλις μετά!
Η κλήρωση του 9ου γύρου του Κυπέλλου Γαλλίας πραγματοποιήθηκε στις αρχές Δεκέμβρη κι ένα από τα 32 ζευγάρια που προέκυψαν ήταν το Λινάς-Μοντλερί εναντίον Παρί Σεν Ζερμέν. Το όνειρο του Καμπρέλι έγινε πραγματικότητα. Και όχι μόνο το δικό του. Η μικρή ομάδα από τα προάστια του Παρισιού που αγωνίζεται στην 6η κατηγορία της Γαλλίας αποτελείται κατά κύριο λόγο από οπαδούς της Παρί. Σύμφωνα με έναν πρόχειρο υπολογισμό ενός μέλους της ομάδας, τα 3/4 του συλλόγου είναι φανατικοί οπαδοί της πρωταθλήτριας, αρκετοί εξ αυτών μάλιστα με διαρκείας. “Προσευχόμουν συνεχώς στον Θεό να μας τύχει η Παρί” δήλωσε ο ξεκάθαρα ευτυχισμένος επιθετικός της ομάδας, Πασκάλ Λενό. “Ελπίζω να μπορέσω να δω από κοντά τον Νειμάρ και στο τέλος να πάρω τη φανέλα του ή το σορτσάκι του”.
Μια ίδια περίπτωση όπως είδαμε και στην αρχή είναι και ο προπονητής της. Ο Καμπρέλι δίνει συστηματικά το παρών στο Παρκ Ντε Πρενς με τον αδερφό του από μικρό παιδί ενώ η οπαδική αρρώστια του είναι τέτοια που έχει ονομάσει τον σκύλο του Ζλάταν. “Τα τελευταία χρόνια η Παρί μ’έχει κρατήσει ξύπνιο όλο το βράδυ 3 φορές. Μια στον αποκλεισμό από τη Μπάρτσα, μια σ’αυτόν από την Γιουνάιτεντ και μια τώρα, μετά την κλήρωση. Ήταν το πιο ωραίο πράγμα που μπορούσε να μου συμβεί”.
H μικρούλα Λινάς-Μοντλερί, που έχει κάνει ήδη δυο υπερβάσεις αποκλείοντας ομάδες από μεγαλύτερες κατηγορίες, θα υποδεχτεί την Κυριακή την πασίγνωστη αντίπαλο της σε ένα κατάμεστο γήπεδο, καθώς τα 15.000 εισιτήρια που εκδόθηκαν έχουν βρει ήδη κάτοχο. Τα αναπάντεχα έσοδα δεν σταματάνε εδώ όμως, αφού εκτός από τα εισιτήρια έχουν ξεπουληθεί από τώρα και όλα τα συλλεκτικά κασκόλ που κυκλοφόρησαν τις προηγούμενες μέρες. Όλοι φυσικά αντιλαμβάνονται ότι οι ελπίδες πρόκρισης στη φάση των 32 είναι από απειροελάχιστες έως μηδαμινές, ακόμα κι αν η Παρί κατεβάσει μόνο τις ρεζέρβες της, αλλά αν υπάρχει μια διοργάνωση στον κόσμο που κρατάει ζωντανές έστω κι αυτές τις λίγες ελπίδες, αυτή είναι το Κύπελλο Γαλλίας.
Μπορεί το Κύπελλο Αγγλίας να έχει συνδυαστεί στο μυαλό των περισσότερων με την έκφραση “ο θεσμός των εκπλήξεων” αλλά μια προσεκτική ματιά στις δυο διοργανώσεις δείχνει ότι το γαλλικό κύπελλο κρύβει πολλές περισσότερες εκπλήξεις και γι’αυτό θεωρείται από αρκετούς ως η καλύτερη διοργάνωση Κυπέλλου του πλανήτη και αυτή που θα έπρεπε να αποτελεί πρότυπο για τις υπόλοιπες. Για να μιλήσουμε με στοιχεία, τις τελευταίες 3 δεκαετίες στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας έχουν φτάσει 3 ομάδες που αγωνίζονταν σε μικρότερη κατηγορία από την πρώτη. Την ίδια περίοδο στον γαλλικό τελικό έχουν βρεθεί 10 τέτοιες ομάδες, κάποιες εκ των οποίων αγωνιζόταν στην 3η και την 4η εθνική (όπως η Καλαί το 2000, που έχασε στον τελικό από τη Ναντ με ένα πέναλτι στο τελευταίο λεπτό)! Από το 1999 και μετά, 10 ομάδες από την 3η κατηγορία και κάτω έχουν φτάσει στα ημιτελικά, επιτεύγματα που δεν συναντάς σε καμία άλλη χώρα.
1999-2000: Η Καλαί της 4ης κατηγορίας φτάνει ως τον τελικό
Η πρώτη μεγάλη ιδιαιτερότητα της διοργάνωσης βρίσκεται στη βάση της. Σε αντίθεση με τα περισσότερα Κύπελλα του κόσμου, οι Γάλλοι δίνουν δικαίωμα συμμετοχής στο Κύπελλο τους σε όλες τις ομάδες. Και όταν λέμε όλες, εννοούμε όλες! Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των ομάδων που συμμετέχουν ξεπερνάει τις 8000! Από την Παρί Σεν Ζερμέν και τη Μαρσέιγ μέχρι κάποια χωριά μερικών εκατοντάδων κατοίκων αλλά και περιοχές από τις αποικίες της Γαλλίας που βρίσκονται δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, όλοι έχουν δικαίωμα να παίξουν και να ονειρευτούν μια οποιαδήποτε διάκριση. Η απόφαση αυτή έχει προκαλέσει στο παρελθόν κάποιες αντιδράσεις, κυρίως από τις μεγάλες ομάδες που προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποφύγουν τα κουραστικά ταξίδια σε παρακμιακά γήπεδα ενός μικρού χωριού στη μέση του πουθενά, αλλά ευτυχώς οι ενστάσεις αυτές δεν έγιναν ποτέ δεκτές από την ομοσπονδία, που εκτός όλων των άλλων, στην προσπάθεια της να κρατήσει ζωντανό την ας-την-πούμε-ρομαντική αίσθηση της διοργάνωσης, επιβάλλει τη χρήση αριθμών από το 1 έως το 11 στις φανέλες (ως το 18 για τους αναπληρωματικούς).
Δυο άλλα χαρακτηριστικά που ευνοούν τη δημιουργία εκπλήξεων είναι η διεξαγωγή αποκλειστικά μονών αγώνων σε όλες τις φάσεις και ο αυτόματος ορισμός έδρας. Αν η κλήρωση βγάλει δυο ομάδες που τις χωρίζουν από δυο κατηγορίες και πάνω, τότε αυτόματα γηπεδούχος ορίζεται η πιο αδύναμη από τις δυο. Με αυτόν τον τρόπο αυξάνονται οι λιγοστές πιθανότητες πρόκρισης της μικρότερης ομάδας, κάνοντας το ζευγάρι πιο αμφίρροπο, και ενισχύεται οικονομικά ο πιο αδύναμος σύλλογος εκ των δυο.
Δεν μοιάζει με αγώνα του Κυπέλλου Γαλλίας κι όμως είναι
Ακόμα και το σύστημα διεξαγωγής είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Οι Γάλλοι έχουν δημιουργήσει μια σειρά προκριματικών γύρων με γεωγραφικά κριτήρια για να μειωθεί το κόστος των μετακινήσεων. Τους γύρους αυτούς αναλαμβάνει να διοργανώσει ξεχωριστά κάθε περιοχή της χώρας, συμπεριλαμβανομένων και αρκετών αποικιών, όπως η Ταϊτή, η Νέα Καληδονία, η Γουαδελούπη και η Μαρτινίκα.
Κάθε περιοχή έχει και διαφορετικό αριθμό προκριματικών, ανάλογα με τον αριθμό των ομάδων της. Σε κάποιες περιπτώσεις το ξεσκαρτάρισμα ξεκινάει τόσο νωρίς που η προηγούμενη διοργάνωση δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί! Για παράδειγμα στη Μαγιότ, ένα σύμπλεγμα μικρών νησιών κοντά στη Μαδαγασκάρη, η κλήρωση του πρώτου γύρου γίνεται τον Φλεβάρη, δηλαδή τρεις μήνες πριν τη διεξαγωγή του τελικού της… προηγούμενης διοργάνωσης.
Ένα απλό, μεσοβδόμαδο ταξίδι για να παίξεις έναν αγώνα Κυπέλλου
To μεγάλο γλέντι ουσιαστικά ξεκινάει από τον 7ο γύρο, κάπου τον Νοέμβριο, όταν οι νικήτριες ομάδες των διαφορετικών περιοχών ενώνονται και ταυτόχρονα μπαίνουν στην κληρωτίδα και αυτές της δεύτερης κατηγορίας. Σε περίπτωση που κάποια ομάδα από την ενδοχώρα κληρωθεί με κάποια ομάδα από κάποια μακρινή αποικία, η ομοσπονδία καλύπτει τα έξοδα μετακίνησης των συλλόγων. Σε αυτή τη φάση της διοργάνωσης προκύπτουν και τα πιο περίεργα ζευγαρώματα, αφού ιστορικές ομάδες με αρκετό κόσμο που αγωνίζονται πλέον σε μικρότερες κατηγορίες, μπορεί να χρειαστεί να κάνουν μεσοβδόμαδα δυο υπερατλαντικά ταξίδια για να αντιμετωπίσουν σε κάποιο γραφικό γηπεδάκι μια παντελώς άγνωστη ομάδα σε κάποιο μικρό, εξωτικό νησί την ύπαρξη του οποίου αρκετοί αγνοούν.
Οι πιο μεγάλες στιγμές της διοργάνωσης καταγράφονται συνήθως από τον 9ο γύρο και έπειτα, τότε δηλαδή που μπαίνουν στο χορό και οι ομάδες της Λιγκ 1. Οι περιπτώσεις που μια ομάδα της πρώτης κατηγορίας έχει αποκλειστεί από κάποιον ερασιτεχνικό ή ημι-επαγγελματικό σύλλογο που αγωνίζεται δυο ή και τρεις κατηγορίες πιο χαμηλά δεν είναι λίγες. Τέτοιες μέρες πέρσι, η φιναλίστ του προηγούμενου Γιουρόπα Λιγκ, Μαρσέιγ, αποκλειόταν από την άσημη Αντρεζιού, μια ομάδα 4ης κατηγορίας! Μέχρι σήμερα βέβαια καμία ομάδα 6ης κατηγορίας δεν έχει καταφέρει να αποκλείσει την πρωταθλήτρια αλλά όπως είπαμε, αν υπάρχει μια διοργάνωση στον κόσμο που αυτό το εντελώς απίθανο σενάριο έχει κάποιες απειροελάχιστες ελπίδες να γίνει πραγματικότητα, αυτή είναι το Κύπελλο Γαλλίας.