Γκουαρδιόλα

Όταν η Σίτι κέρδισε τον σεβασμό απέναντι στο όμορφο ποδόσφαιρο του Γκουαρδιόλα

Τελευταία αγωνιστική των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ για την σεζόν 2013-2014 κι η Μπάγερν Μονάχου, του Πεπ Γκουαρδιόλα, υποδέχεται την Μάντσεστερ Σίτι, του Μάνουελ Πελεγκρίνι, στο Αλιάνζ Αρένα. Οι δύο ομάδες βρίσκονται και με τα δύο πόδια στην φάση των νοκ-άουτ και το μόνο που μένει να μάθουμε είναι ποια θα περάσει ως πρώτη και ποια ως δεύτερη. Οι Βαυαροί έχουν το πάνω χέρι καθώς -ακόμα και με ήττα- δεν γίνεται να χάσουν την πρωτιά. Εκτός και αν οι ‘πολίτες’ κερδίσουν με διαφορά δύο τερμάτων. Δύσκολα πράγματα, ως ακατόρθωτα, αν βάλουμε στην εξίσωση πως η Σίτι δεν έχει στην διάθεσή της τους τρεις κορυφαίους της παίκτες, για την ομαλή λειτουργία του άξονά της, καθώς απουσιάζουν ο κάπτεν Βίνσεντ Κομπανί, στο κέντρο της άμυνας, ο Γιάγια Τουρέ στο χώρο της μεσαίας γραμμής, και ο Κουν Αγουέρο, στην κορυφή της επίθεσης. Η Μπάγερν απ’ την άλλη, εκείνο το διάστημα, είναι η κορυφαία ομάδα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Παρουσιάζει εξαιρετικό ποδόσφαιρο και, κάπως έτσι, οι περισσότεροι, περιμένουν μια συντριβή για τους Άγγλους ως το πιο πιθανό σενάριο.

H Μπάγερν παίζει σαν δαιμονισμένη και βρίσκεται μπροστά στο σκορ, αρκετά νωρίς, με 2-0 μόλις στο 12′, με τα γκολ των Τόμας Μίλερ και  Μάριο Γκέτσε, με την Σίτι να τα έχει κυριολεκτικά χαμένα. Σε εκείνο το σημείο -και για να κάνουμε και λίγο χιούμορ- η ‘Θεά Τύχη’ θα προσφέρει απλόχερα τις υπηρεσίες της στους Άγγλους καθώς ο κάκιστος Μάικα Ριτσαρντς θα τραυματιστεί και θα δώσει τη θέση του, στο δεξί άκρο της άμυνας, στον Πάμπλο Ζαμπαλέτα. Ο Αργεντινός θα κάνει ένα απ’ τα καλύτερα παιχνίδια του με τη φανέλα της ομάδας και με το πάθος του θα την οδηγήσει σε μια μεγάλη ανατροπή βγάζοντας όλα εκείνα τα στοιχεία που πρέπει να έχει ένας μεγάλος αρχηγός, κι ας υπολείπεται σε ταλέντο. Στο 62′ ο Τζέιμς Μίλνερ θα σκοράρει ένα απ’ τα πιο σημαντικά του γκολ με τη φανέλα της Σίτι, γράφοντας το 2-3 (είχαν προηγηθεί τα γκολ των Σίλβα και Κολάροφ), με τους ‘πολίτες’ να παίζουν πλέον όχι μόνο για τη νίκη και την πρωτιά, αλλά και για την υστεροφημία τους, απέναντι στους σπουδαίους αντιπάλους τους και σε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο που τους είχε ξεγραμμένους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως λίγους μήνες νωρίτερα η Μπάγερν Μονάχου (με τον Χάινκες στο τιμόνι) είχε κατακτήσει ένα μυθικό τρεμπλ, έχοντας παρουσιάσει ένα απ’ τα πιο κυριαρχικά στυλ παιχνιδιού των τελευταίων ετών, ίσως, με την καλύτερή της ομάδα στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ.

Το τέταρτο γκολ τελικά δεν ήρθε ποτέ για τους Άγγλους, που πέρασαν ως δεύτεροι, αλλά από εκείνη την αναμέτρηση θα έχουμε να θυμόμαστε μία απ’ τις κορυφαίες στιγμές που έχουν γίνει σε ανύποπτο -είναι η αλήθεια- χρόνο, που δείχνει όμως, με τον καλύτερο τρόπο, την φιλοσοφία του Γκουαρδιόλα για το όμορφο παιχνίδι που λέγεται ποδόσφαιρο. Στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης κι ενώ η Σίτι κυνηγάει το τέταρτο γκολ η Μπάγερν έχει φτάσει στην περιοχή του Χαρτ, μετά από αντεπίθεση. Η μπάλα θα βρεθεί στα πόδια του Μίλερ που όμως δεν θα τρέξει για το γκολ, προσπαθώντας να ισοφαρίσει, αλλά θα κινηθεί προς το σημαιάκι του κόρνερ, για να κερδίσει πολύτιμα  δευτερόλεπτα. Πολλοί ίσως να σκέφτηκαν πως αυτή ήταν και η λογική αντίδραση. ‘Τι κι αν χάσουμε. Η πρώτη θέση του ομίλου είναι καπαρωμένη’ επικροτώντας τον Γερμανό διεθνή επιθετικό. Όχι όμως και ο σπουδαίος Καταλανός προπονητής. Στην αμέσως επόμενη φάση η κάμερα θα εστιάσει στον Γκουαρδιόλα που σε αρκετά έντονο ύφος, επιπλήττει τον Μίλερ, που τον κοιτά απορημένος, για την επιλογή του. Δείχνοντάς του, με την γλώσσα του σώματος, πως έπρεπε να επιτεθεί και όχι να κάνει καθυστερήσεις. Κι ας ήξερε πως με αυτό τον τρόπο, αν δεν έμπαινε γκολ δηλαδή, η Σίτι θα είχε ακόμα μια ευκαιρία για τέταρτο γκολ. Ακόμα μια ζαριά για την πρωτιά του ομίλου. Οι περισσότεροι θα συμφώνησαν με την αντίδραση του παίκτη, υπήρχαν κι άλλοι (λιγότεροι) που βρήκαν λογική την αντίδραση του Καταλανού προπονητή. Μια αντίδραση που δείχνει την ουσία και πάνω απ’ όλα την ξεχασμένη από πολλούς ηθική του ποδοσφαίρου. Ο Γκουαρδιόλα στο πολύστροφο μυαλό του φυσικά και είχε διακρίνει και κάτι ακόμα.

Αυτό που κανένας προπονητής δεν θέλει να βλέπει σε καμία των περιπτώσεων στα μάτια των παικτών του. Τον φόβο. Ένα φόβο που φάνηκε ακόμα μεγαλύτερος στην αντίδραση του Μίλερ και που μπορεί να γιγαντώσει το ηθικό του αντιπάλου και ίσως να γίνει εμπόδιο για την συνέχεια. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για παίκτες με σπάνια τεχνικά χαρίσματα που η ανεβασμένη ψυχολογία μπορεί να τους δώσει φτερά στα πόδια και να διαλύσουν τον οποιοδήποτε. Η Σίτι, εκείνη την μέρα, εκτός του φόβου που προκάλεσε στους παίκτες μιας τεράστιας ομάδας όπως η Μπάγερν, κέρδισε και τον απόλυτο σεβασμό από όλους τους φιλάθλους και από όλα τα μεγαθήρια που της Ευρώπης. Κάτι που φυσικά φάνηκε και στα παιχνίδια που ακολούθησαν, στα νοκ-άουτ, με την Μπαρτσελόνα. Μια Μπαρτσελόνα που μπορεί να απέκλεισε την Σίτι (και με λίγη διαιτητική βοήθεια είναι η αλήθεια) αλλά σε καμία περίπτωση δεν κοίταξε υπεροπτικά τον αντίπαλό της. Εκείνη τη μέρα η Μάντσεστερ Σίτι φώναξε πως πλέον είναι κι αυτή εδώ, και όχι μόνο λόγω των εκατομμυρίων των ιδιοκτητών της. Ο σεβασμός άλλωστε δεν αγοράζεται. Τον σεβασμό του αντιπάλου μπορείς μόνο να τον κερδίσεις. Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο στις γραμμές ενός γηπέδου και πουθενά αλλού.

Από το 2016, ο προπονητής που είδε την Σίτι να κερδίζει τον σεβασμό κερδίζοντας την τότε ομάδα του στην έδρα της, βρίσκεται στο δικό της τιμόνι, έχοντας βάλει ως πρωταρχικό στόχο να τη γιγαντώσει, παρουσιάζοντας μια ξεκάθαρα δική του εκδοχή όμορφου ποδοσφαίρου και ένα μοντέλο τόσο σύγχρονο που είναι πολύ δύσκολο να το αντιληφθεί ο μέσος φίλος του αθλήματος. Για να το κάνει κάποιος χρειάζεται πολλή μελέτη και αρκετό χρόνο. Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε και το σχεδόν 8ώρο ντοκιμαντέρ της Σίτι με τίτλο ‘All Or Nothing’ που προσπαθεί -και το καταφέρνει- να μας παρουσιάσει μέρος της δουλειάς του Πεπ, εξηγώντας μας που έχει πάει το ποδόσφαιρο. Πώς πρέπει να παίζεται το σωστό ποδόσφαιρο. Την φιλοσοφία του Καταλανού και την επιστημονική σκοπιά της προετοιμασίας μιας μεγάλης, και πλούσιας, ομάδας, γεμάτη από αστέρες πρώτου βεληνεκούς. Ο Γκουαρδιόλα δεν προσπαθεί να βρει δικαιολογίες και να το παίξει καλός. ‘Μισήστε με. Βρίστε με. Αρκεί να δίνετε το 100% σε κάθε αναμέτρηση’ λέει στους παίκτες του μετά από ένα κακό αποτέλεσμα. Ο Γκουαρδιόλα είναι πραγματιστής, ζητώντας από κορυφαίους παίκτες να φτάσουν στα όρια τους και όχι προσπαθώντας να τους μάθει απλά να κερδίζουν ή να κλέψουν μια νίκη. ‘Το παν είναι η νίκη. Όλοι θέλουν να κερδίζουν. Ο καλύτερος τρόπος για να έρθει αυτή, είναι αυτός που σας δείχνω, και εσείς μπορείτε να το κάνετε, με αυτό τον τρόπο. Τον σωστό τρόπο’. Ο Γκουαρδιόλα είναι ρεαλιστής, γνωρίζοντας πως υπάρχει πίεση και τεράστιο άγχος σε αυτό το επίπεδο ‘Η πίεση δεν φεύγει. Ποτέ. Ζήστε με αυτή. Κερδίστε με αυτή, και κερδίστε και αυτή μέσω των αποτελεσμάτων’ θα τους πει μετά από μια νίκη που είχε έρθει μετά από κακή απόδοση.

Όλη η φιλοσοφία του Γκουαρδιόλα για το σωστό ποδόσφαιρο, με απόλυτο σεβασμό στο ίδιο το παιχνίδι και φυσικά τον θεατή και τον αντίπαλο,  δεν φάνηκε στην περσινή μαγική χρονιά σε κάποιο μεγάλο παιχνίδι με κάποιον λαμπερό αντίπαλο. Φάνηκε στο δεύτερο παιχνίδι των ημιτελικών του Λιγκ Καπ, στο Μπρίστολ. Εκεί που οι ‘πολίτες’ ταξίδεψαν στην έδρα της Μπρίστολ Σίτι, για τη ρεβάνς, έχοντας το υπέρ τους 2-1. Με το σκορ της ρεβάνς να γίνεται 2-2 στο 94′ για την Μπρίστολ, όλοι περίμεναν, στα επόμενα 2-3 λεπτά, να δουν τον Καταλανό προπονητή να ζητά χαλάρωση και μια απλή διαχείριση του σκορ. Ο αγωνιστικός χώρος ήταν άλλωστε αρκετά βαρύς και τα τάκλιν κάτι παραπάνω από δυνατά. Και ακόμα ένα τέρμα να δέχονταν η Σίτι και πάλι θα περνούσε στον τελικό. Οι βασικοί του Πεπ όμως -κόντρα στην λογική πολλών- κυνήγησαν τη νίκη μέχρι το τελικό σφύριγμα, κάτι που κατάφεραν με το πανέμορφο γκολ του Ντε Μπρούινε στο 96′, μετά από φοβερή ομαδική ενέργεια. Το ποδόσφαιρο στα καλύτερά του σε μια σεζόν που η Μάντσεστερ Σίτι διέλυσε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Σε ένα παιχνίδι που οι περισσότεροι ίσως να είχαν κλείσει και τις τηλεοράσεις τους στο ημίχρονο ή είχαν δει ελάχιστοι. Σε λίγες ώρες ξεκινά το φετινό ταξίδι της Σίτι στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, στο Έτιχαντ, απέναντι στην πάντα φιλόδοξη Λυών, σε μια σεζόν που οι ‘πολίτες’ θεωρούνται -και είναι- ένα απ’ τα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Τι θα συμβεί, ουδείς το γνωρίζει. Το μόνο σίγουρο είναι πως το ποδόσφαιρο που θα παρουσιάσει και φέτος η Σίτι θα είναι κάτι παραπάνω από ελκυστικό και αυτή είναι και η ουσία. Αυτό που θέλουμε να βλέπουμε οι περισσότεροι ως απλοί φίλοι του ομορφότερου παιχνιδιού του πλανήτη. Αυτή η χαρά που υπάρχει πάντα στα πρόσωπα των παικτών του Γκουαρδιόλα όταν τους βλέπεις να παίζουν ποδόσφαιρο.