Τον Μάιο του 2019 μερικές χιλιάδες φίλοι της Κιέβο Βερόνα βρέθηκαν στο Στάδιο Μαρκαντόνιο Μπεντεγκόντι για το τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι της σεζόν απέναντι στη Σαμπντόρια. Η ομάδα τους ήταν τελευταία στη βαθμολογία της Σέριε Α, είχε μόλις δυο νίκες στο ενεργητικό της σε όλο το πρωτάθλημα και είχε υποβιβαστεί μαθηματικά από τον Απρίλιο. Παρ’όλα αυτά ο αγώνας ήταν σημαντικός για το σύλλογο. Αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα έβλεπαν τον Σέρτζιο Πελισιέ να αγωνίζεται με τα κίτρινα.
Ο Πελισιέ δεν γεννήθηκε στη Βερόνα και δεν δήλωσε ποτέ ότι κοιμόταν με μια φανέλα της Κιέβο πάνω από το παιδικό του κρεβάτι. Μεγάλωσε σε μια μικρή πόλη κοντά στο Τορίνο και στη διάρκεια της εφηβείας του πίστευε ότι το μέλλον του βρίσκεται στην Τορίνο. Οι ευκαιρίες που αναζητούσε δεν ήρθαν τελικά ποτέ, αν και η «γκρανάτα» εκείνη την περίοδο αγωνιζόταν στη Σέριε Β. Το 2000 και σε ηλικία 21 ετών αποφασίζει να δοκιμάσει την τύχη του αλλού. Η μόνη ενδιαφερόμενη είναι η Κιέβο, ένας σύλλογος από ένα μικρό προάστιο της Βερόνα που ως τότε δεν έχει ανέβει ποτέ στην ιστορία του στην πρώτη κατηγορία. Ελλείψει άλλων καλύτερων επιλογών ο Πελισιέ λέει το «ναι» και κάπως έτσι ξεκινάει μια από τις ωραιότερες ιστορίες ποδοσφαιρικής αφοσίωσης της τελευταίας εικοσαετίας στο Καμπιονάτο.
Εκείνη την περίοδο η Κιέβο θα εξελιχθεί σε ομάδα-αποκάλυψη της Σέριε Α. Το 2001 θα παίξει για πρώτη φορά στα μεγάλα σαλόνια και ενώ όλοι περιμένουν να λυγίσει με την πρώτη από το βάρος του απαιτητικού πρωταθλήματος, αυτή θα κάνει μια μαγική πορεία, φτάνοντας ακόμα και στην κορυφή της βαθμολογίας στις αρχές του φθινοπώρου. Τελικά θα τερματίσει στην 5η θέση που οδηγεί στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ, θα χάσει για ένα βαθμό την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ και θα κερδίσει τη συμπάθεια όλων των ουδέτερων καθώς θα συνδυάσει την επιτυχία αυτή με επιθετικό ποδόσφαιρο (είχε την 4η καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα). Η έκπληξη αυτή θα χαρακτηριστεί από τα ΜΜΕ ως «το θαύμα της Κιέβο». Μια ομάδα χωρίς μεγάλη οπαδική βάση, αφού ζει στη σκιά της Ελλάς Βερόνα, χωρίς οικονομική άνεση και με τους χαμηλότερους μισθούς στην κατηγορία, καταφέρνει να ζήσει τα δικά της 15′ δημοσιότητας. Μόνο που τα 15′ κρατάνε πολύ περισσότερο.
Από το 2001 έως το 2019 η Κιέβο θα λείψει από τη Σέριε Α μόνο μια χρονιά και θα καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου ως μια σταθερή παρουσία του Καμπιονάτο. Το 2006 θα ευνοηθεί από τις δικαστικές αποφάσεις για το σκάνδαλο του «Καλτσιόπολι» και θα βρεθεί ξαφνικά στην 4η θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Σε όλη αυτή την ανέλπιστη πορεία ο Σέρτζιο Πελισιέ είναι εκεί, κάπου στο χώρο της επίθεσης, περισσότερο σαν δεύτερος επιθετικός που σκοράρει αλλά και δημιουργεί ταυτόχρονα. Έχει το ρεκόρ των περισσότερων γκολ με τη φανέλα της Κιέβο στη Σέριε Α, είναι πρώτος σε εμφανίσεις ενώ ήταν και αρχηγός από το 2007 και έπειτα.
Σε όλο αυτό το διάστημα τα γκολ του προσελκύουν το ενδιαφέρον καλύτερων ομάδων που του προσφέρουν περισσότερα λεφτά και την ευκαιρία να διεκδικεί πιο συχνά την έξοδο στην Ευρώπη. Η Τζένοα, η Νάπολι, η Φιορεντίνα και η Σαμπντόρια τον θέλουν κατά καιρούς. Ο Πελισιέ όμως δεν ενδιαφέρεται. Ακόμα και το 2007, όταν η Κιέβο υποβιβάζεται και όλοι πάλι πιστεύουν ότι κάπου εκεί τελειώνει το παραμύθι της, ο Πελισιέ αποδεικνύει έμπρακτα γιατί ο κόσμος της ομάδας τον λατρεύει και τον θεωρεί «σημαία» του. Ο ίδιος περιγράφει: “Η ομάδα που έφτασα πιο κοντά από όλες ήταν η Πάρμα. Το 2007 είχαμε συμφωνήσει στα πάντα. Λίγο πριν πέσουν οι υπογραφές ο πρόεδρος της Κιέβο, ο Καμπεντέλι, ήρθε και μου μίλησε. Μου εξήγησε ότι η ομάδα με χρειάζεται τώρα περισσότερο από ποτέ. Τότε αποφάσισα να μείνω. Δεν γινόταν να απογοητεύσω έναν άνθρωπο που με εμπιστεύτηκε όταν κανένας άλλος δεν το έκανε και όλους αυτούς που με έκαναν να νιώθω σημαντικός. Νιώθω πως είμαι ένα κομμάτι της Κιέβο και πιστέψτε με αυτό με κάνει ευτυχισμένο.”
Με τον αρχηγό και βασικό γκολτζή της σε μεγάλα κέφια, η Κιέβο έμεινε μόνο μια χρονιά στη δεύτερη κατηγορία. Τα 22 γκολ που έβαλε στη Σέριε Β αποτελούν ρεκόρ σε μια σεζόν για παίκτη του συλλόγου και βοήθησαν σημαντικά στο να γιγαντωθεί η αγάπη των φιλάθλων προς το πρόσωπο του. Όταν το 2014 μπήκε σε σκέψεις αποχώρησης, μετά από μια σειρά διαφωνιών με τον τότε προπονητή, οι οπαδοί βγήκαν στους δρόμους και απαίτησαν να βρεθεί λύση για να μη χάσει η ομάδα τον ηγέτη της.
Για όλους τους παραπάνω λόγους εκείνη η μέρα του Μάϊου του 2019 ήταν αφιερωμένη αποκλειστικά στον αρχηγό. Λίγες εβδομάδες μετά τα 40α γενέθλια του, ο Πελισιέ βγήκε για τελευταία φορά αλλαγή λίγο πριν το φινάλε του αγώνα. Με το που ο τέταρτος διαιτητής έδειξε το νούμερο του όλο το γήπεδο σηκώθηκε όρθιο. Οι παίκτες της Σαμπντόρια έσπευσαν να τον χαιρετήσουν ένας-ένας, με πρώτο και καλύτερο τον επίσης γερόλυκο Φάμπιο Κουαλιαρέλα. Την ίδια ώρα οι συμπαίκτες του έφτιαχναν έναν διάδρομο στο κέντρο τον οποίο διέσχισε εν μέσω αποθέωσης. Ένα πανό στις κερκίδες έλεγε «Αιώνιος αρχηγός», ένα άλλο «Γράφεται Σέρχιο αλλά διαβάζεται Κιέβο, ευχαριστούμε αρχηγέ» ενώ εκατοντάδες θεατές κρατούσαν κίτρινα πλακάτ με το νούμερο 31. Η κάμερα κατέγραψε αρκετά δάκρυα ενώ η σεμνή τελετή ολοκληρώθηκε με τον πρόεδρο να ανακοινώνει ότι η φανέλα του θα αποσυρθεί στο τέλος της χρονιάς.
Όλα τα παραπάνω θα αρκούσαν για να φτιαχτεί ένα αφιέρωμα σε έναν ποδοσφαιριστή που παρά το καλό όνομα που έφτιαξε στο ιταλικό ποδόσφαιρο (έφτασε να παίξει ακόμα και στην εθνική μια φορά, προλαβαίνοντας μάλιστα να σκοράρει στα 28′ που αγωνίστηκε ως αλλαγή) επέλεξε να μείνει για μια ζωή σε μια μικρή ομάδα που τον πίστεψε και τον στήριξε όταν ήταν ακόμα άσημος. “Είμαι εδώ τόσα χρόνια που πλέον είναι το σπίτι μου. Όταν κάποιος λέει κάτι αρνητικό για την Κιέβο, νιώθω σαν να το λέει για μένα. Είμαστε μια πολύ μικρή ομάδα και το γεγονός ότι ανταγωνιζόμαστε τόσο δυνατούς αντιπάλους είναι μια τεράστια πρόκληση για μένα. Όποιος υποστηρίζει μια τέτοια ομάδα ξέρει ότι θα υποφέρει πολύ αλλά όταν έρχεται μια επιτυχία η ευτυχία είναι τεράστια γιατί γνωρίζεις ότι ήρθε χάρη στις δικές σου δυνάμεις.” Το εντυπωσιακό με τον Σέρχιο Πελισιέ είναι ότι αυτό είναι μόνο το πρώτο μέρος της ιστορίας αγάπης του με την Κιέβο!
Δυο χρόνια μετά την απόσυρση του, η Κιέβο αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα και δεν πήρε άδεια συμμετοχής για το επόμενο πρωτάθλημα της Σέριε Β. Ο ιδιοκτήτης της αντί να ψάξει να βρει έγκαιρα για μια λύση, επέλεξε να αφοσιωθεί στο δικαστικό αγώνα κατά της απόφασης πιστεύοντας ότι αργά ή γρήγορα θα δικαιωθεί. Οι εφέσεις του απορρίφθηκαν όλες και η ομάδα όδευε ολοταχώς προς τη διάλυση. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να σώσει ό,τι σώζεται, ο Πελισιέ επέστρεψε στο σύλλογο και προσπάθησε να βρει επενδυτές που θα καλύψουν τα χρέη και θα σώσουν την κατάσταση. Τα χρονικά περιθώρια όμως ήταν πολύ στενά και στις 21 Αυγούστου 2021 με μια ανάρτηση του στο ίνσταγκραμ ανακοίνωσε το θάνατο της Κιέβο Βερόνα. “Δυστυχώς σήμερα τελειώνει η ιστορία μιας ομάδας που μου έδωσε τόσα πολλά. Αυτή είναι μια από τις χειρότερες μέρες της ζωής μου. Προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να βοηθήσω αλλά δεν τα κατάφερα. (…) Αντίο αγαπημένη μου Κιέβο, θα είσαι πάντα ο πιο σημαντικός σύλλογος της ζωής μου.”
Το πένθος του δεν κράτησε πολύ. Λίγες μέρες αργότερα ο Πελισιέ επανήλθε πιο ψυχωμένος και αποφασισμένος από ποτέ να μην αφήσει την ιδέα της ομάδας με την οποία δέθηκε τόσο να εξαφανιστεί. Αφού η Κιέβο πέθανε, ήρθε η ώρα για μια νέα Κιέβο. Με μπροστάρη αυτόν και στήριξη από εκατοντάδες οπαδούς δημιουργήθηκε η Κιέβο 2021 που θα ξεκινούσε από τη χαμηλότερη δυνατή κατηγορία, δηλαδή την ένατη. Λίγο αργότερα η ομάδα μετονομάστηκε αναγκαστικά ως Κλιβένσε και μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες έκλεισε το ρόστερ της πραγματοποιώντας ανοιχτά δοκιμαστικά στα οποία συμμετείχαν εκατοντάδες ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές. Αν και όλα έγιναν βιαστικά και πρόχειρα λόγω των προθεσμιών, το παράτολμο εγχείρημα πέτυχε.
Στο τέλος εκείνης της σεζόν η Κλιβένσε πανηγύρισε την άνοδο στην 8η κατηγορία με τον πιο ωραίο τρόπο. Με τον Πελισιέ να επιστρέφει στα γήπεδα για ένα μόνο παιχνίδι ως πρόεδρος-παίκτης και να βρίσκει δίχτυα δυο φορές! Οι πρώτες αυτές επιτυχίες έφεραν δίπλα στην ομάδα κι άλλους οπαδούς μαζί με υποψήφιους μικρο-επενδυτές και με τα λεφτά που συγκεντρώθηκαν αγοράστηκε η άδεια συμμετοχής στην 4η κατηγορία από την Σαν Μαρτίνο.
Η καλύτερη στιγμή στη μικρή ιστορία του νέου συλλόγου ήρθε φέτος τον Μάιο. Ο Πελισιέ, οι συνεργάτες του και οι οπαδοί τους που μπορεί να μην είναι πάρα πολλοί αλλά είναι αναμφίβολα πιστοί, κατάφεραν να μαζέψουν ένα ποσό της τάξης των 330.000 ευρώ και με αυτό να αγοράσουν το σήμα και τα δικαιώματα της παλιάς Κιέβο Βερόνα που είχαν βγει σε δημοπρασία. Τρία χρόνια μετά το «θάνατο» της η δεύτερη ομάδα της Βερόνα και μια από τις πιο συμπαθητικές μικρές ομάδες των 00s στο Καμπιονάτο επιστρέφει στο ιταλικό ποδόσφαιρο και πιο συγκεκριμένα στη Serie D χάρη σε έναν άνθρωπο που την αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ από αυτήν και απέδειξε πως είναι ηγέτης και εντός αλλά και εκτός γηπέδων.
Η πανηγυρική έξοδος του Πελισιέ από την αίθουσα που έγινε η δημοπρασία του ονόματος της Κιέβο