Ο Sombrero μας μιλάει για τους Ιρλανδούς και τις δύο ατυχίες που είχανε.

Οι αξιαγάπητοι Ιρλανδοί έχουν δύο ατυχίες. Η μία είναι ότι έχουν γείτονες τους Άγγλους, η δεύτερη ότι δεν είχαν ποτέ μεγάλες επιτυχίες με την εθνική τους ομάδα. Παρ’ ότι έχουν βγάλει κατά καιρούς σπουδαίους παίκτες που έχουν κερδίσει πολλούς τίτλους με τις αγγλικές ομάδες, δεν έχουν καταφέρει να κάνουν το κάτι παραπάνω με την εθνική τους. Αν και οι τρεις συμμετοχές τους σε Μουντιάλ ήταν θετικές, με προκρίσεις από τη φάση των ομίλων, οι επιδόσεις των Ιρλανδών είναι τραγικές στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Δυο συμμετοχές μόλις σε Euro και δυο αποκλεισμοί. Και αν το 1988 τουλάχιστον το Δουβλίνο ξενύχτησε πανηγυρίζοντας το 1-0 επί της Αγγλίας με το γκολ του Ρέι Χάουτον, το 2012 οι Ιρλανδοί έφυγαν με τρεις ήττες στα τρία παιχνίδια τους στους ομίλους.

Τέσσερα χρόνια μετά, έχουν την ευκαιρία μέσω των πλέι-οφ να διεκδικήσουν την τρίτη πρόκρισή τους σε τελικά ενός Euro. Απέναντί τους η Βοσνία, μια ομάδα γεμάτη ταλέντο που ξέρει ότι είναι στην κατάλληλη στιγμή μετά το Μουντιάλ να πάρει μέρος και σε μια δεύτερη μεγάλη διοργάνωση. Με την Ιρλανδία να κατεβαίνει με σημαντικές απουσίες, όπως του ήρωα-σκόρερ επί της Γερμανίας Σέιν Λονγκ και των Ο’ Σέι και Γουόλτερς, τα πράγματα είναι δύσκολα. Τόσο δύσκολα που κι οι ίδιοι οι Ιρλανδοί σύμφωνα με δημοσιεύματα ποντάρουν κατά… 96% στη Βοσνία να πάρει την πρόκριση. Σίγουρα όχι όμως οι περίπου 600-700 ηρωικοί οπαδοί που ταξίδεψαν στην Zένιτσα. Βλέπετε, οι Βόσνιοι προτιμούν να παίζουν σε ένα γήπεδο-κλουβί σχεδόν 12.000 θέσεων, παρά στο Σαράγιεβο. Οι οπαδοί της Ιρλανδίας θα βρουν φτηνή μπύρα και ξενοδοχεία και δεν πτοούνται από τα πανάκριβα αεροπορικά εισιτήρια και το επικίνδυνο ταξίδι. Τουλάχιστον έτσι λέει η ιρλανδική πρεσβεία που φρόντισε να προειδοποιήσει τους ταξιδιώτες να προσέχουν τους πορτοφολάδες, αλλά και τις… νάρκες που είναι ακόμα θαμμένες στη βοσνιακή γη. Πώς τώρα ένας οπαδός μπορεί να πατήσει σε νάρκη δεν το ξέρει κανείς, αλλά πού να βγάλεις άκρη με τους μουρλούς Ιρλανδούς.

Η Ιρλανδία μόνο πρωτάρα δεν είναι σε αγώνες πλέι-οφ. Έξι φορές έχει παίξει σε μπαράζ τόσο για το Μουντιάλ, όσο και για το Euro. Αποκλείστηκε από Ολλανδία, Βέλγιο, Τουρκία και Γαλλία (με το περιβόητο χέρι του Τιερί Ανρί να τους αφήνει έξω) και πέρασε με αντιπάλους την Εσθονία και το Ιράν. Για να τριτώσει το καλό, θα πρέπει οι Ιρλανδοί κατ’ αρχήν να αντέξουν στην σκληρή έδρα των Βόσνιων, να είναι καλοί αμυντικά και να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν όποια ευκαιρία τους παρουσιαστεί. Αν πάρουν ένα θετικό αποτέλεσμα, τότε με τις επιστροφές των τιμωρημένων θα μπορούν να πάρουν την πρόκριση μέσα στο σπίτι τους. Είναι σχεδόν μόλις ένας μήνας άλλωστε από τότε που κέρδισαν ολόκληρη Γερμανία.

Απέναντι στην ποιότητα του Τζέκο και του Πιάνιτς, οι Ιρλανδοί αντιπαρατάσσουν τα διαχρονικά τους όπλα, πάθος και καρδιά. Άλλωστε οι οπαδοί τους δεν ζητούν κάτι περισσότερο. Αν τους δουν να τα δίνουν όλα, να παλεύουν για την πρόκριση θα είναι εκεί να τραγουδήσουν για τους παίκτες του Μάρτιν Ο’ Νιλ. Το έκαναν και μετά τον άδικο αποκλεισμό από τη Γαλλία το 2010. Το έκαναν και πριν μερικά χρόνια όταν έλεγαν αντίο στο Euro 2012 χάνοντας με 4-0 από τους Ισπανούς. Τότε, στο Γκντανσκ, δεν ακουγόταν κανένα “Όλε-Όλε” από τους Ίβηρες οπαδούς, αλλά για περίπου 8 λεπτά το τραγούδι του Μάικλ από το Άθενρι που έκλεβε καλαμπόκι την εποχή του Μεγάλου Λιμού.