Το ποδόσφαιρο της Λατινικής Αμερικής κυριαρχείται σε μεγάλο βαθμό από την Αργεντινή και τη Βραζιλία. Και αν σε εθνικό επίπεδο, χώρες όπως η Ουρουγουάη, η Χιλή και η Κολομβία διαθέτουν καλές ομάδες, σε συλλογικό επίπεδο η διαφορά των ομάδων είναι πολύ μεγάλη. Τα οικονομικά μεγέθη, κυρίως σε σύγκριση με τη Βραζιλία, είναι πολύ διαφορετικά, ενώ το γεγονός ότι Βραζιλία και Αργεντινή συμμετέχουν με πάρα πολλές ομάδες στο Κόπα Λιμπερταδόρες, κάνει ακόμα πιο δύσκολο στους συλλόγους από τις άλλες χώρες να προχωρήσουν. Δεν είναι τυχαίο ότι στις τρεις τελευταίες διοργανώσεις του Λιμπερταδόρες, τα ημιτελικά είχαν συλλόγους μόνο από τις δυο αυτές χώρες. Η τελευταία φορά που σύλλογος από άλλη χώρα κατάφερε να μπει στην τελική τετράδα του θεσμού ήταν το 2017. Και όχι, δεν ήταν κάποια ομάδα από μια μεγάλη σχολή ποδοσφαίρου. Είναι μια ομάδα όμως με πολύ βαρύ όνομα (έστω και εξαιτίας συνωνυμίας) που πρωταγωνιστεί στη χώρα της.
Το Γουαγιακίλ αποτελεί το μεγαλύτερο λιμάνι του Εκουαδόρ. Σημαντικός σταθμός του Ειρηνικού Ωκεανού τους προηγούμενους αιώνες, έχει μια μεγάλη ιστορία μαχών, ναυμαχιών και φυσικά πειρατών. Ποδοσφαιρικά, μπορεί να περηφανεύεται ότι διαθέτει τις δυο πιο πετυχημένες ομάδες της χώρας. Την Μπαρσελόνα και τη μεγάλη της αντίπαλο Εμελέκ. Και η Μπαρσελόνα Σπόρτινγκ Κλουμπ είναι ο σύλλογος που κατάφερε το 2017 να μπει σφήνα στους αργεντινοβραζιλιάνους και να φτάσει στα ημιτελικά. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στα προημιτελικά του Κόπα Λιμπερταδόρες του 20021, δραπέτευσε από το Μαρακανά με 2-2 απέναντι στη Φλουμινένσε και κάνει όνειρα για την πρόκριση, στη ρεβάνς του Εστάδιο Μονουμεντάλ Ισίδρο Ρομέρο Κάρμπο.
Το Γουαγιακίλ, εκτός από τις άλλες ομορφιές του, είναι γνωστό και για το πάρκο με τα ιγκουάνα του.
Στο πλάνο, ένα πράσινο ιγκουάνα που τρώει ήσυχο ήσυχο το φρούτο του.
Το όνομα της “Μπαρσελόνα” δεν είναι προϊόν σύμπτωσης, έχει έμπνευση αυτό που καταλαβαίνει κανείς. Ήταν το μακρινό 1925, όταν στη γειτονιά Αστιγιέρο του Γουαγιακίλ, μια παρέα μαζεύτηκε στο σπίτι του του Καταλανού Εουτίμιο Πέρες. Έξι Ισπανοί και δέκα Εκουαδοριανοί ήταν τα ιδρυτικά μέλη, με το μικρότερο να είναι μόλις 14 ετών. Το όνομα ήταν προς τιμήν της Βαρκελώνης, καθώς υπήρχε μια σημαντική κοινότητα Καταλανών μεταναστών στην πόλη, ενώ ορισμένα από τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου προέρχονταν από εκεί. Mια που οι Καταλανοί ήταν περισσότεροι στην ψηφοφορία, το Barcelona S.C. υπερίσχυσε του Deportivo Astillero. Αρχικά, η ομάδα φορούσε μαύρη φανέλα και λευκό σορτσάκι, αλλά μια που υπήρχε ήδη ομάδα με το εμπνευσμένο όνομα “Μαύρες Φανέλες“, το 1927 τα χρώματα άλλαξαν σε αυτά της σημαίας της Καταλωνίας. Κίτρινο και κόκκινο. Το σήμα του συλλόγου ήταν στο ίδιο μοτίβο, μέχρι που χωρίς καμία ντροπή και χωρίς κανέναν φόβο για πνευματικά δικαιώματα και άλλα τέτοια χαζά, η Μπαρσελόνα υιοθέτησε το σήμα της μεγάλης Μπαρσελόνα (με κάποιες ελάχιστες μικροαλλαγές).
Από τότε, η ιστορία του συλλόγου, που σύμφωνα με τις έρευνες έχει τους περισσότερους οπαδούς στη χώρα, είναι γεμάτη επιτυχίες. Με 16 κατακτήσεις πρωταθλημάτων, φιγουράρει στην πρώτη θέση του Εκουαδόρ, αλλά η διεθνής επιτυχία δεν έχει έρθει ποτέ. Δυο φορές η ομάδα κατάφερε να φτάσει σε τελικό του Λιμπερταδόρες, αλλά και τις δυο δεν το κατέκτησε. Η πρώτη ήταν το 1990. Τότε, εκμεταλλεύτηκε το περίεργο σύστημα διοργάνωσης και προχώρησε. Οι όμιλοι εκείνα τα χρόνια είχαν 4 ομάδες από 2 χώρες. Η Μπαρσελόνα έπαιξε δυο ματς με τη μεγάλη της εχθρό Εμελέκ και τα υπόλοιπα με δυο ομάδες της Βολιβίας. Τελικά πήρε σε μπαράζ την 3η θέση του ομίλου, απέκλεισε στη συνέχεια την Εμελέκ που συνάντησε εκ νέου και έφτασε σε έναν αξέχαστο ημιτελικό με τη Ρίβερ Πλέιτ του Χουάν Χοσέ Μπορέλι. Σε ένα Μονουμεντάλ που κόχλαζε, η Ρίβερ του κόουτς Πασαρέλα πήρε τη νίκη με 1-0 και ήταν το μεγάλο φαβορί. Η ρεβάνς μπροστά σε 55.000 θεατές όμως έγινε ένα από τα πιο ιστορικά παιχνίδια στην ιστορία του ποδοσφαίρου του Εκουαδόρ. Η Μπαρσελόνα κέρδισε με 1-0, το ματς πήγε στα πέναλτι και εκεί με τελικό σκορ 4-3 έγινε η πρώτη ομάδα της χώρας που έφτασε σε τελικό Λιμπερταδόρες. Το όνειρο όμως τελείωσε άδοξα, καθώς η Ολίμπια της Παραγουάης με 2-0 και 1-1 πήρε τον τίτλο.
Οι αγώνες με τη Ρίβερ. Στη ρεβάνς, οι ντυμένοι σαν παγωτατζήδες πίσω από την εστία, είναι τα ένδοξα σώματα ασφαλείας του Εκουαδόρ.
Οκτώ χρόνια αργότερα, η Μπαρσελόνα θα επαναλάμβανε την πορεία της, αποκλείοντας Κόλο Κόλο, Μπολίβαρ και Σέρο Πορτένιο. Ο τελικός όμως απέναντι στη Βάσκο ντα Γκάμα του Ζουνίνιο Περναμπουκάνο θα ήταν ξανά αποτυχημένος. Από τότε, οι δυο αυτές επιτυχίες θα έμπαιναν κάτω από την ιστορική επιτυχία της Λίγκα ντε Κίτο. Αποκλείοντας δυο ομάδες της Αργεντινής και κερδίζοντας τη Φλουμινένσε στον τελικό, η LDU το 2008 έγινε η πρώτη (και μοναδική μέχρι σήμερα) ομάδα του Εκουαδόρ που θα κατακτούσε το Λιμπερταδόρες. Μια επιτυχία που ακόμα πονάει την Μπαρσελόνα, καθώς κουβαλάει τη ρετσινιά της αποτυχίας σε δυο τελικούς.
Δυστυχώς, οι αποστάσεις μεταξύ των χωρών της Λ. Αμερικής φαίνονται να έχουν μεγαλώσει ακόμα περισσότερο. Γι’ αυτό κι ο άθλος της LDU το 2008 παραμένει κάτι αξεπέραστο. Όπως είπαμε, η Μπαρσελόνα πριν μια τετραετία έκανε σπουδαία πορεία. Απέκλεισε Εστουδιάντες και Ατλέτικο Νασιονάλ στους ομίλους και πήρε την πρόκριση. Από εκεί και πέρα, η μοίρα την έφερε να κάνει ταξίδια στη Βραζιλία κάθε τρεις και λίγο. Απέκλεισε Παλμέιρας και Σάντος, η τρίτη όμως ήταν και η φαρμακερή. Απέναντι στην Γκρέμιο, το 0-3 στο πρώτο παιχνίδι ήταν ταφόπλακα, αλλά το “Είδωλο του Εκουαδόρ“, όπως είναι ένα από παρατσούκλια της Μπαρσελόνα, προσπάθησε να φύγει με ψηλά το κεφάλι. Το γεγονός ότι το Λιμπερταδόρες δεν είναι Τσάμπιονς Λιγκ και οι χώρες της Νότιας Αμερικής αντιμετωπίζουν διαφόρων ειδών προβλήματα, έκανε ακόμα πιο δύσκολη την προσπάθειά της. Η αποστολή της ομάδας ταξίδεψε με τσάρτερ Κυριακή, κάνοντας μια στάση στη Βολιβία για ανεφοδιασμό. Εκεί όμως, οι τοπικές αρχές δεν έδωσαν άδεια για αναχώρηση λόγω κάποιων εγγράφων του αεροπλάνου που έλειπαν. Μια στάση 45 λεπτών, έγινε στάση 2 ημερών. Η ομάδα έψαξε ξενοδοχείο, βρήκε και γήπεδο να κάνει προπόνηση, αλλά τα ρούχα και οι μπάλες της ήταν ακόμα στο αεροπλάνο. Από την Κυριακή το απόγευμα, η Μπαρσελόνα κατάφερε να φύγει από τη Βολιβία την Τρίτη με τη βοήθεια της στρατιωτικής αεροπορίας του Εκουαδόρ. Τελικά, κατάφερε να φτάσει στη Βραζιλία, μπόρεσε να ανοίξει το σκορ στο 32′, αλλά δεν έβαλε κάποιο άλλο γκολ για να ζορίσει την Γκρέμιο. Εκεί τελείωσε η πορεία του 2017.
Δύο πέναλτι, αποβολή, πνίξιμο από τερματοφύλακα, ακυρωμένο γκολ με VAR
Κάπως έτσι φτάνουμε στο 2021. Τα προημιτελικά είναι κατά τα 5/8 βραζιλιάνικα. Ο κλήρος πέφτει στον γενναίο, την Μπαρσελόνα, για να υπάρξει ξανά εκπροσώπηση από μία τρίτη χώρα στα ημιτελικά του Λιμπερταδόρες. Η ομάδα του Εκουαδόρ βγήκε 1η στον όμιλό της, αφήνοντας την Μπόκα πίσω της και αποκλείοντας τη Σάντος. Στους 16 απέκλεισε τη Βέλεζ και στους 8 έφερε 2-2 μέσα στην έδρα της Φλουμινένσε χάρη στα γκολ του… Άδωνι Στάλιν Πρεσιάδο Κιντέρο (όχι το όνομα δεν είναι φανταστικό, όσο και αν το αστείο γράφεται μόνο του) και του Γκαμπριέλ Κόρτες. Η ρεβάνς δεν θα έχει την ίδια καυτή ατμόσφαιρα του Εστάδιο Μονουμεντάλ που είχε σε άλλους ημιτελικούς, λόγω COVID. Η Μπαρσελόνα όμως ελπίζει να τα καταφέρει.