Από τότε που έγιναν αλλαγές και οι τελικοί του Τσάμπιονς Λιγκ γίνονται Σάββατο, είναι δύσκολο κάποιο άλλο ποδοσφαιρικό δρώμενο να έχει μεγάλο ενδιαφέρον την ίδια ημέρα. Κι όμως… Για πολύ κόσμο στην Αγγλία, αυτό το Σάββατο γίνεται ένας αγώνας που είναι τεράστιας σημασίας, έχει φανατικούς θεατές και κυρίως, κρίνει εν πολλοίς τις οικονομικές δυνατότητες των δύο αντιπάλων για το προσεχές μέλλον. Ο τελικός των play-off της Championship, ο τελικός των 170 εκατομμυρίων λιρών όπως τον περιγράφουν οι Άγγλοι.
Αντιμέτωπες θα βρεθούν η Φούλαμ με την Άστον Βιλα, που κατέλαβαν αντίστοιχα την 3η και την 4η θέση στην κανονική σεζόν και για την ομάδα του Μπέρμιγχαμ είναι μια ευκαιρία να ανέβει ξανά στην Πρέμιερ Λιγκ μετά από απουσία δύο ετών. Η Βίλα ήταν σταθερά στην Α’ εθνική από το 1987, αλλά τη χρονιά που όλοι μιλούσαν για τη Λέστερ αυτή έκανε μια τραγική πορεία με μόλις 17 βαθμούς σε 38 αγώνες και αποχαιρέτισε ως 20η και τελευταία. Το ίδιο καλοκαίρι, ένας ακόμα ξένος ιδιοκτήτης εμφανίστηκε στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Ο Κινέζος δισεκατομμυριούχος Τόνι Ζία αγόρασε τη Βίλα.
Την ίδια μέρα που Ρεάλ και Λίβερπουλ αγωνίζονται για τον τίτλο του πρωταθλητή της Ευρώπης, η Βίλα που το 1982 κέρδιζε την Μπάγερν και γινόταν πρωταθλήτρια Ευρώπης, δίνει τη μάχη για μια άνοδο στην πρώτη κατηγορία. Δεν είναι παράλογο για μια ομάδα μαθημένη να μάχεται, να έχει σπουδαίες περιόδους, αλλά και περιόδους παρακμής όπως η πρόσφατη. Ίσως καλύτερα από μας, το εξηγεί ένας από τους πιο διάσημους οπαδούς της Άστον Βίλα, ο πρίγκιπας και (δεύτερος σε σειρά) διάδοχος του θρόνου Γουίλιαμ: «Όταν ήμουν στο σχολείο, άρχισε να μου αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο. Ήθελα να διαλέξω μια ομάδα να υποστηρίζω. Όλοι τότε οι φίλοι μου επέλεγαν Τσέλσι και Γιουνάιτεντ, αλλά δεν ήθελα μια τέτοια συνηθισμένη επιλογή. Ήθελα μια ομάδα που θα ήταν περισσότερο στη μέση της βαθμολογίας, μια ομάδα που θα προκαλούσε μεγάλη εναλλαγή συναισθημάτων.»
Ο πρίγκιψ παρέα με τον Τζον τον Κάριου παρακολουθούν φετινό ματς της Βίλα
Η Βίλα έκανε επίσημη πρόσκληση στον Γουίλιαμ να παρευρεθεί στο Γουέμπλει στο κρίσιμο αυτό ματς, λίγες μέρες αφού πάντρεψε τον αδερφό του. Αν αποδεχτεί, θα είναι ένας από τους περίπου 38.000 φίλους της Βίλα που θα δουν την ομάδα τους. Στις πρώτες 48 ώρες κυκλοφορίας είχαν φύγει περίπου τα μισά διαθέσιμα εισιτήρια. Τα υπόλοιπα εξαντλήθηκαν λίγο αργότερα. Ο κόσμος της Βίλα διψάει και θα κάνει τα περίπου 200 χιλιόμετρα μέχρι το Λονδίνο με μεγάλη προσμονή.
Η ομάδα του Μπέρμιγχαμ είναι το αουτσάιντερ στο ζευγάρι. Αν έρθει η νίκη, αυτή θα βασιστεί πιθανότατα σε δύο πρωταγωνιστές που θα έχουν γράψει και δύο όμορφες ιστορίες επιστροφής. Ο ένας εξ αυτών είναι πολύ γνωστός. Ίσως αρκετοί να θεωρούν ότι η ζωή τελείωσε για τον Τζον Τέρι μετά την Τσέλσι, αυτός όμως στα 37 του συνεχίζει να αγωνίζεται και μια επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία θα είναι μια τρομερή δικαίωση. Η φετινή του χρονιά περιελάμβανε το περιβραχιόνιο της Βίλα και 37 ολόκληρες συμμετοχές. Ο Τέρι έδωσε προσωπικότητα στη Βίλα και έδεσε την άμυνά της. Μετά την πρόκριση επί της Μπόρο στα ημιτελικά, βλέπει μόνο το τελευταίο εμπόδιο στο πρόσωπο της Φούλαμ. Στη ρεβάνς του 0-1, η Μίντλεσμπρο δεν έκανε ούτε ένα σουτ στην εστία. Ο κόσμος που στην αρχή φοβόταν ότι ο βετεράνος αμυντικός ήρθε για το εφάπαξ, τώρα αγωνιά για το αν θα μείνει. Αν η Βίλα ανέβει, ο Τέρι πιθανότατα θα μείνει με τον όρο να μην αγωνίζεται απέναντι στην αγαπημένη του Τσέλσι.
Ο Τέρι απέναντί του θα βρει έναν παλιό συμπαίκτη του. Στον πάγκο της Φούλαμ είναι ο Σλάβισα Γιοκάνοβιτς που πέρασε δυο σεζόν στην Τσέλσι, όταν ο μετέπειτα αρχηγός της Τσέλσι ήταν πιτσιρικάς. “Την πρώτη φορά που τον είδα γύρισα στον Στάνιτς και τον ρώτησα ποιος είναι αυτός ο γέρος. Ο Στάνιτς γύρισε και μου είπε, όχι δεν είναι γέρος, είναι μικρό παιδί. Είναι 19 χρονών και πολύ καλός παίκτης. Είχε μόλις γυρίσει από το δανεισμό του στη Φόρεστ. Ήταν ίδιος από τότε, δεν άλλαξε καθόλου από τότε που τον θυμάμαι”, λέει ο Σέρβος. “Είχαμε παγκόσμιους πρωταθλητές, Λεμπέφ και Ντεσαγί, αλλά μέσα σε δύο χρόνια ψηφίστηκε αυτός ως ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Ήταν πιτσιρικάς και έπαιζε πονηρά, σαν ήταν στην αλάνα. Ήταν όμως καλός. Έμπλεκε βέβαια συχνά. Θυμάμαι πριν ένα ματς, τον είχαν συλλάβει και ήρθε να παίξει κατευθείαν από το κελί. Του είπα: Τζον, αν θες μπορούμε να βγούμε καμιά φορά μαζί για μπύρα γιατί δεν με ξέρει κανείς. Θα με μάθουν όλοι όμως αν με δουν σε φωτογραφία μαζί σου.»
Αλλά η Βίλα δεν είναι μόνο ο Τέρι. Από την 11αδα που έπαιξε στο πρώτο ματς με την Μπόρο, όλοι οι παίκτες της είχαν εμπειρία από Γουέμπλει με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Και σε αυτό ποντάρουν οι Βίλανς, αν θέλουν να περάσουν τη Φούλαμ που παίζει πιο ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά δεν έχει τόση εμπειρία. Να πάνε το παιχνίδι εκεί που θέλουν και να χτυπήσουν την κατάλληλη στιγμή. Την τελευταία φορά που κράτησαν την κατοχή της μπάλας, έχασαν από τη Μίλγοουλ με 1-0.
Μέσα όμως στα γεροντοπαλίκαρα και τους 30αρηδες, υπάρχει ακόμα ένας πρωταγωνιστής. Ο 22χρονος Τζακ Γκρίλις μεγάλωσε στα Μίντλαντς και είναι από μικρός οπαδός της ομάδας, αλλά και μέλος της από τα 6 του. Με εξαίρεση μια σεζόν που πήγε δανεικός στη Νοτς Κάουντι, δίνει σταθερά το παρόν στο σύλλογο. Φέτος όμως παραλίγο όλα να τιναχτούν στον αέρα. Σε ένα καλοκαιρινό φιλικό απέναντι στη Γουότφορντ δέχτηκε ένα χτύπημα από τον Τομ Κλέβερλι. Ήταν μια κλωτσιά στο ύψος του νεφρού. Το νεφρό κόπηκε στα δύο και για περίπου πέντε ώρες αιμορραγούσε εσωτερικά, μέχρι να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της ζημιάς και να ετοιμαστεί για χειρουργείο. Λίγο πριν μπει μέσα, ο γιατρός του είπε: «Τζακ, μπορεί να πεθάνεις».
Ευτυχώς ο Τζακ επέζησε και όπως όλοι όταν φτάνουν κοντά στο θάνατο, είδε αλλιώς τη ζωή του. Αφοσιώθηκε στην μπάλα, άρχισε να προπονείται ακόμα πιο σκληρά και μετά από μερικούς μήνες επέστρεψε. Η σεζόν του μέχρι στιγμής είναι εξαιρετική. Είναι 2ος σε ασίστ από τους παίκτες της Βίλα (με 13 αγώνες λιγότερους) και παίζει πιο σοβαρά από ποτέ. Τον βοήθησε πολύ και η σταθερότητα που επανήλθε στην ομάδα. Ο Γκρίλις είχε γνωρίσει έξι συνολικά προπονητές τα τελευταία χρόνια, δύσκολο να εξελιχθεί έτσι. Λίγο ο κόουτς Στιβ Μπρους, λίγο οι παλιοσειρές τύπου Τζον Τέρι και αρκετά ο τραυματισμός, κι ο Γκρίλις προσπαθεί να αποτινάξει τον όρο “ταλέντο” και να γίνει κανονικό στέλεχος μιας ομάδας που θα παίζει στην Πρέμιερσιπ. Και φυσικά να κόψει τις κακές συνήθειες με τα ξενύχτια.
Ο Γκρίλις ήταν εκεί στον υποβιβασμό του συλλόγου, ήταν εκεί στην πορεία μέχρι τον τελικό του κυπέλλου και την ήττα από την Άρσεναλ. Μιλάει με τα καλύτερα λόγια για τον Στιβ Μπρους που μέσα σε λίγες εβδομάδες έχασε την μητέρα του και τον πατέρα του. «Είναι από τους καλύτερους ανθρώπους και προπονητές που έχω γνωρίσει. Ερχόταν να με βλέπει στο νοσοκομείο και κάθε μέρα μου έκανε βιντεοκλήση».
Κι αν ο νεαρός χαφ κέρδισε τη μάχη για τη ζωή, σύντομα θα μάθουμε τι θα γίνει και με τη Βίλα. Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί λένε πως είναι το πιο κρίσιμο ματς στην ιστορία του συλλόγου μετά τον τελικό του Πρωταθλητριών το 1982. Η Βίλα τα έβγαλε πέρα φέτος με αρκετές πωλήσεις και μικρό μπάτζετ. Μια ήττα θα αναγκάσει αρκετούς από τους παίκτες τς να αναζητήσουν αλλού συμβόλαια, ενώ κι οι αρκετοί δανεικοί δύσκολα να παραμείνουν. Τα περιθώρια στενεύουν κι η Φούλαμ μόνο εύκολος αντίπαλος δεν είναι.