Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και οι Μιλγουόκι Μπακς δεν θα βρίσκονται στους τελικούς του ΝΒΑ. Έδωσαν ότι είχαν αλλά «έπεσαν» από το ξίφος του Καουάι Λέοναρντ. Ήταν μια καταπληκτική σεζόν. Η διαδρομή των «Ελαφιών» προς τη κορυφή του ΝΒΑ μόλις ξεκίνησε.
Πονάει αλλά είναι δίκαιο. Οι Ράπτορς ήταν η ομάδα που άξιζε περισσότερο τον τίτλο της Ανατολικής περιφέρειας. Δέχθηκαν την καλύτερη γροθιά των ξεκούραστων Μπακς στα δύο πρώτα ματς. Ανασυντάχθηκαν όμως και απάντησαν με εμφατικό τρόπο στο Νο1 της κανονικής περιόδου του ΝΒΑ. Πολλές φορές, πρέπει να χτυπηθείς δυνατά στο κεφάλι για να καταλάβεις ότι βρίσκεσαι σε καβγά.
Οι Μπακς είναι αλήθεια ότι δεν βρίσκονται ακόμα «εκεί». Το παιχνίδι τους φέτος άλλαξε τελείως τη βάση του και αναβαθμίστηκε πλήρως σε πολλούς τομείς όμως στη σειρά αυτή φάνηκε ότι ως σύνολο αλλά και ως μονάδες τα «Ελάφια» απέχουν από το επιθυμητό σημείο ωρίμανσης για να κερδίσουν τον τίτλο της περιφέρειας. Οι Ράπτορς, για τους οποίους είχαμε πει από αυτό εδώ το βήμα πριν το ξεκίνημα των playoffs ότι διαθέτουν ότι ακριβώς χρειάζεται για να κερδίσουν την Ανατολή, ήταν πιο «έτοιμοι». Βρίσκονταν σε εκείνο το επίπεδο ωρίμανσης που τους επιτρέπει να διαχειρίζονται καλύτερα τα «επάνω» και τα «κάτω» που φέρνει ο δύσβατος δρόμος της post season. Κάποιες φορές απλά πρέπει να περιμένεις τη σειρά σου.
Ο κόουτς Μπουντενχόλζερ έκανε καταπληκτική δουλειά φέτος. Αναδόμησε τους Μπακς σε όλα τα επίπεδα παρουσιάζοντας ένα σύνολο με ελίτ απόδοση σε επίθεση και άμυνα. Δημιούργησε το ιδανικό αγωνιστικό πλαίσιο για τον Γιάννη ο οποίος φέτος έκανε ένα μεγάλο άλμα προς το πολύ κλειστό κλαμπ της ελίτ των σούπερ-σταρ του ΝΒΑ, αποδεικνύοντας μάλιστα ότι αξίζει το βραβείο του MVP της κανονικής περιόδου όσο κανείς άλλος. Ο 3&D χαρακτήρας των φετινών Μπακς βοήθησε τον Έλληνα φόργουορντ και το ταλέντο του Γιάννη εκτόξευσε την αποτελεσματικότητα του παιχνιδιού των Μπακς. Το Μιλγουόκι σκότωσε τους αντιπάλους του από τη γραμμή του τριπόντου όταν αυτοί προσπαθούσαν να αμυνθούν στο κάθετο παιχνίδι του Γιάννη, παρουσίασε εξαιρετικές αποστάσεις και υπομονή κυκλοφορώντας τη μπάλα με στόχο την ανεύρεση της καλύτερης δυνατής εκτέλεσης αλλά κυρίως οικοδόμησε ένα σπουδαίο αμυντικό σύνολο παιχτών οι οποίοι δεσμεύθηκαν σχετικά με τη καθημερινή προσπάθεια τους στα μετόπισθεν.
Κοιτάζοντας τον μακρινό ορίζοντα αυτής της ομάδας, μπορούμε να εικάσουμε ότι αυτή η ήττα από τους Ράπτορς που τόσο «πονάει» αυτή τη στιγμή, ίσως αποδειχθεί ευεργετική για την ωρίμανση του οργανισμού από το Ουισκόνσιν. Τους επόμενους μήνες, η ανάμνηση αυτής της «αποτυχίας» θα φέρει τις κατάλληλες ζυμώσεις στον εσωτερικό κόσμο των Μπακς για να «μεγαλώσουν» πνευματικά και θα αποτελέσει το καλύτερο «καύσιμο» ώστε να επιστρέψουν στη διεκδίκηση του τίτλου. Το περίφημο «τοίχος» στην άμυνα των Ράπτορς στο μισό και ανοιχτό γήπεδο απέναντι στις διεισδύσεις του Γιάννη, τα δυνατά τρεξίματα των Καναδών στη close out άμυνα που ανάγκασαν του σουτέρ των «Ελαφιών» να βάλουν τη μπάλα στο παρκέ, η κυριαρχία του Λέοναρντ σε όλα τα επίπεδα έχουν δημιουργήσει ήδη ένα κολάζ εικόνων που δύσκολα θα βγει από τη σκέψη του Γιάννη και των συμπαιχτών του το επόμενο διάστημα. Κανένα δάκρυ όμως για αυτόν τον παίχτη και αυτή την ομάδα. Το Μιλγουόκι απλά βιώνει μερικά από τα ψυχοφθόρα εμπόδια που βίωσαν όλες οι ομάδες στον δρόμο τους προς τη κορυφή ώστε να επιστρέψουν πιο «σοφές» στη διεκδίκηση της μεγάλης πρόκλησης. Είναι απλά μέρος του παιχνιδιού και της ζωής…