Όταν στα τέλη Νοέμβρη η διοίκηση της Αλαβές βγήκε στη γύρα ψάχνοντας για νέο προπονητή, τα δεδομένα που πρόσφερε σ’αυτόν ήταν ομολογουμένως απελπιστικά. Η ομάδα βρισκόταν στον πάτο της Πριμέρα Ντιβιζιόν, σε 13 αγώνες είχε συγκεντρώσει όλους κι όλους 6 βαθμούς και από τον πάγκο της είχαν ήδη περάσει τρεις προπονητές! Ένας φυσιολογικός άνθρωπος πιθανόν θα απέρριπτε ευγενικά τη θέση, φοβούμενος ότι μαζί με την αναμενόμενη πτώση της καταδικασμένης ομάδας θα ‘χαντακωθεί’ και η καριέρα του. Ο Αμπελάρδο Φερνάντεθ όμως, είναι από τους ανθρώπους που έχουν ‘παντρευτεί’ τις δυσκολίες.
Γεννημένος σε μια από τις πιο ζόρικες γειτονιές του Χιχόν, εγγονός ενός ανθρώπου που πολέμησε στον εμφύλιο κατά του Φράνκο και φυλακίστηκε για χρόνια, ο Αμπελάρδο (όπως έγινε ευρύτερα γνωστός) μόχθησε από την πρώτη μέρα της ποδοσφαιρικής καριέρας για να κερδίσει το οτιδήποτε. Ακόμα και όταν κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Μπαρτσελόνα ο Λούις Φαν Χάαλ τον ενημέρωσε πως δεν τον υπολογίζει, συνεπώς θα ήταν προτιμότερο να ψάξει για μια νέα ομάδα, o πεισματάρης και δυναμικός σέντερ μπακ με το αντιτουριστικό στυλ, του απάντησε ότι θα μείνει και θα παλέψει για να κερδίσει μια θέση στην ενδεκάδα. Και τα κατάφερε.
Το πείσμα και η δυναμικότητα παρέμειναν τα κύρια χαρακτηριστικά του και μετά το τέλος της πετυχημένης ποδοσφαιρικής του καριέρας (2 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα, 1 Κυπελλούχων και 54 συμμετοχές με την εθνική Ισπανίας δεν τα λες και μικρό κατόρθωμα για έναν παίκτη που το ταλέντο του δεν ξεχείλιζε ποτέ από τα μπατζάκια), όταν από τον αγωνιστικό χώρο μεταφέρθηκε στους πάγκους. Η πρώτη του μεγάλη ευκαιρία εκεί ήρθε από το πουθενά το 2014 από την αγαπημένη του ομάδα, αυτή από την οποία ξεκίνησε και την οποία υποστηρίζει, την Σπόρτινγκ Χιχόν. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ήρθε πάντως, μόνο ειδυλλιακές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Η ομάδα έπαιζε στη 2η κατηγορία, είχε τεράστιο οικονομικό πρόβλημα και γι’αυτό της είχε επιβληθεί απαγορευτικό μεταγραφών. Για μεγάλο διάστημα μέσα στη σεζόν οι παίκτες έπαιζαν απλήρωτοι, τα λειτουργικά προβλήματα ήταν καθημερινό φαινόμενο και ο κίνδυνος της οριστικής διάλυσης ήταν έντονος καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. “Κάθε εβδομάδα παίζουμε για τις γαμημένες ζωές μας” έφτασε να δηλώσει απελπισμένος ο Αμπελάρδο μετά από κάποιο παιχνίδι. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες και με ρόστερ που απαρτιζόταν από πιτσιρίκια, δανεικούς και παίκτες της β’ ομάδας, ο Αμπελάρδο έφτιαξε ένα σύνολο που για να το κερδίσεις έπρεπε να ματώσεις και κατάφερε όχι μόνο να αποφύγει τον υποβιβασμό, που θα ήταν ταυτόχρονα και ταφόπλακα στην ιστορία της Χιχόν, αλλά και κάτι επιπλέον, που στην αρχή της σεζόν φάνταζε αδιανόητο: Να κερδίσει την άνοδο!
Στα ΜΜΕ της Ισπανίας το θαύμα αυτό χαρακτηρίστηκε ως “η επανάσταση του Αμπελάρδο” και το πιο εντυπωσιακό όλων είναι ότι είχε και συνέχεια. Η Χιχόν πήρε μεν μια μικρή ανάσα χάρη στα αυξημένα έσοδα της Πριμέρα αλλά τα οικονομικά προβλήματα δεν λύθηκαν και η απαγόρευση μεταγραφών παρέμενε. Ο Αμπελάρδο είχε βρει όμως τη θαυματουργή συνταγή. Με το ίδιο σχεδόν ρόστερ που ανέβασε την ομάδα κατηγορία, ένα συνονθύλευμα νεαρών, άγνωστων δανεικών και κάποιων μετριότατων παικτών που δεν είχαν παίξει ποτέ ξανά σε τέτοιο επίπεδο, κατάφερε για άλλη μια φορά κάτι που στην αρχή φαινόταν ακατόρθωτο: Να κερδίσει, έστω και την ύστατη στιγμή, την παραμονή στην Πριμέρα.
Το μαγικό ταξίδι με την ομάδα της καρδιάς του (στην οποία είναι και σταθερός κάτοχος διαρκείας) έφτασε στο τέλος του πέρσι τον Γενάρη, όταν και οι δυο πλευρές συμφώνησαν πως ο σύλλογος χρειάζεται μια αλλαγή μετά από τα προηγούμενα 2,5 πολύ δύσκολα χρόνια. “Ηταν δυο θαυμάσιες σεζόν κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Νομίζω πως τη δεδομένη στιγμή αυτή είναι η καλύτερη απόφαση για τον σύλλογο” ανέφερε στις τελευταίες του δηλώσεις ο Αμπελάρδο, πριν σκουπίσει τα δάκρυα του και αποχωρήσει εν μέσω χειροκροτημάτων από δεκάδες οπαδούς που περίμεναν καρτερικά απ’έξω για να αποχαιρετήσουν έναν δικό τους απ’όλες τις απόψεις άνθρωπο, που κατάφερε να σώσει κυριολεκτικά την ομάδα από τη διάλυση.
Παρ’όλο που το συμβόλαιο του έληγε το 2020, ο Αμπελάρδο παραιτήθηκε εξ αρχής από το δικαίωμα να διεκδικήσει τα λεφτά του και αποτραβήχτηκε για λίγο καιρό από την προπονητική, θέλοντας να ξεκουραστεί μετά τα όσα βίωσε τα τελευταία τρία χρόνια. Μέχρι που έφτασε στα τέλη Νοέμβρη η πρόταση της φαινομενικά καταδικασμένης Αλαβές. Τα μανίκια σηκώθηκαν ξανά και ο Ισπανός ρίχτηκε ξανά στη δουλειά ξέροντας ότι όλα τα δεδομένα είναι εις βάρος του.
Όπως ακριβώς και στην περίπτωση της Χιχόν, οι λύσεις βρέθηκαν στο ίδιο ρόστερ που μέχρι πριν φαινόταν προβληματικό και ελλιπές. Ο Αμπελάρδο δούλεψε κυρίως στην ψυχολογία, άλλαξε 2-3 πράγματα στην τακτική και από εκεί και μετά όλα πήραν το δρόμο τους. “Το μόνο που έκανα ήταν να βοηθήσω αυτούς τους παίκτες να παίξουν το ποδόσφαιρο που ξέρουν. Κανένας δεν περίμενε ότι τα πράγματα θα πάνε τόσο καλά” λέει ο ίδιος με αρκετή δόση μετριοφροσύνης. “Μας έδωσε ηρεμία και σιγουριά κι αυτό αρκούσε” πρόσθεσε ο Φερνάντο Πατσέκο.
Τέσσερις ημέρες μετά την πρόσληψη του, η Αλαβές έκανε το πρώτο μικρό θαύμα. Έφυγε από την έδρα της εξαιρετικής φέτος Ζιρόνα με το διπλό, παρ’ ότι έχανε μέχρι το 71′ με 2-0! Ο μικρός καραφλός θαυματοποιός είχε αρχίσει να κουνάει το μαγικό ραβδί του και εκείνη ήταν μόνο η αρχή. Στα 11 παιχνίδια που βρίσκεται στον πάγκο των Βάσκων, η Αλαβές έχει κερδίσει 22 από τους 33 διαθέσιμους βαθμούς. Στο διάστημα αυτό έχει την τρίτη καλύτερη συγκομιδή στη Λίγκα, πίσω μόνο από Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο ενώ μετράει 5 νίκες και 1 ισοπαλία στα 6 εντός έδρας παιχνίδια της. Αποτέλεσμα αυτής της εκπληκτικής μεταμόρφωσης: Η ομάδα που ήταν κολλημένη στον πάτο της βαθμολογίας, 6 βαθμούς μακριά από τη σωτηρία είναι αυτή τη στιγμή 10 βαθμούς πάνω από τη γραμμή του υποβιβασμού!
Μεγάλος πρωταγωνιστής εντός του αγωνιστικού χώρου αναδεικνύεται ένας από τους πολλούς απόκληρους της ομάδας, ο 23χρονος Μουνίρ Ελ Χαντάντι. Γιος ενός Μαροκινού σεφ, που έφτασε κρυφά στην Ισπανία στα 18 του μέσα σε μια ταλαιπωρημένη βάρκα, δεν κατάφερε να πάρει τα προηγούμενα χρόνια στη Μπαρτσελόνα τις ευκαιρίες που έψαχνε και για την ώρα κάνει το αγροτικό του σε άλλες ομάδες της Πριμέρα (πέρσι έπαιξε δανεικός στη Βαλένθια).
Με την έλευση του Αμπελάρδο και την αλλαγή ψυχολογίας που αυτός έφερε, ο Μουνίρ μετατράπηκε σε σημείο αναφοράς στην επίθεση της Αλαβές και η παρουσία του αποδεικνύεται σωτήρια, αφού έχει συμμετοχή στο 50% των φετινών γκολ της ομάδας (6 γκολ και 5 ασίστ)! Σύμφωνα με πληροφορίες από τη Βαρκελώνη, μετά από τα τελευταία κατορθώματα του οι άνθρωποι της Μπάρτσα σκέφτονται πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να του ανανεώσουν άμεσα το συμβόλαιο που λήγει το 2019, ώστε να αποκτήσουν ακόμα πιο ισχυρή θέση σε πιθανή πώληση του το καλοκαίρι.
Αμπελάρδο-Ζιντάν, τα χρόνια της νιότης
Σήμερα η ομάδα-έκπληξη των τελευταίων τριών μηνών στην Ισπανία ταξιδεύει στη Μαδρίτη για να αντιμετωπίσει το απόγευμα την πρωταθλήτρια Ρεάλ, την ομάδα απέναντι στην οποία έπαιξε το πρώτο παιχνίδι της καριέρας του ο Αμπελάρδο. Όλοι στην ομάδα των Βάσκων ξέρουν καλά πως το να φύγεις από το Μπερναμπέου με κάτι θετικό είναι κάτι παραπάνω από δύσκολο, ειδικά αυτή την περίοδο που η ομάδα του Ζιντάν φαίνεται να έχει αφήσει πίσω της τα σκαμπανεβάσματα του πρώτου μισού της σεζόν. Χωρίς την άμεση πίεση της ζώνης του υποβιβασμού όμως, με την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση στα ύψη και με τον μικρό θαυματοποιό στον πάγκο κανένας δεν μπορεί να τους ξεγράψει πλέον από πριν.