Ελληνικό πρωτάθλημα μπάσκετ, 90s. Η εποχή που άνοιγες την πόρτα γραφείου ελληνικής ομάδας για «καλημέρα» και έφευγες με μια παχυλή επιταγή στη τσέπη. Η Α1 είναι ίσως το καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης και μερικοί σούπερ-ταλαντούχοι Αμερικανοί αθλητές κοσμούν τα γήπεδα της, γράφοντας τη δική τους ιστορία. Glory Days…

Τα 90s αποτελούν τις «ημέρες δόξας» του ελληνικού πρωταθλήματος μπάσκετ. Ήταν η εποχή-σύμβολο της ευμάρειας που ακολούθησε το θαύμα της εθνικής ομάδας το 1987, εκτοξεύοντας τη δημοτικότητας του αθλήματος στη χώρα μας. Η Ελλάδα ήταν το «Ελντοράντο» του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Αυτό είχε σαν συνέπεια να παρελάσουν αρκετοί σπουδαίοι Αμερικανοί παίχτες (ερχόμενοι με τις δάφνες του σταρ ή όχι) από τα ελληνικά γήπεδα.

Πάμε να θυμηθούμε μερικούς από τους πιο αγαπημένους!

 

Τόνι Ουάιτ

Ο «Μίκι Μάους». Ένας από τους σπουδαιότερους σκόρερ που γνώρισε το ευρωπαϊκό μπάσκετ στα 90s. Κατέβηκε από το αεροπλάνο στην Αθήνα το 1993, πήγε στο Γ.Μόσχος και έβαλε 33 απέναντι στον Παναθηναϊκό του Νίκου Γκάλη οδηγώντας την ΑΕΚ στο θαύμα. Σκόραρε 45 στο ματς ζωή και θανάτου (η ΑΕΚ κινδύνευε, σκεφτείτε ότι ο Τόνι Κόνστερ μπήκε να παίξει με ένα πόδι) με το Παγκράτι το 1994. Τελείωσε τη σεζόν 1004-95 με τα χρώματα του Άρη με μ.ο. 26.3 πόντους συν 4.2 ριμπάουντ. Τρομερός στην προσωπική φάση, εξαιρετικός χειρισμός της μπάλας και εκτέλεση ακριβείας από κάθε σημείο του παρκέ. Όταν συνδεόταν με το καλάθι ήταν απλά αδύνατο για οποιαδήποτε γνωστή ή άγνωστη άμυνα να τον σταματήσει. Αγωνίστηκε και στον Παπάγου το 1998. Πέρυσι διαγνώστηκε με λευχαιμία και πλέον παλεύει για να ξεπεράσει το πρόβλημα του.

 

Xένρι Τέρνερ

Ο «Αέρινος». Έφερε εικόνες που δεν είχαν ξαναδεί τα παρκέ της Α1. Ποιος δε θυμάται το κάρφωμα μπροστά στον Βράνκοβιτς ή τη τάπα στην εκπνοή στον Γκάλη σε εκείνο το μυθικό ματς στη Ν.Σμύρνη; Τρομερός 1on1 σκόρερ με περιφερειακή εκτέλεση και drive, πολύ δυνατός στο ανοιχτό γήπεδο. Ήταν το βέλος στη φαρέτρα εκείνης της σπουδαίας ομάδας του Πανιωνίου δίπλα σε Φάνη Χριστοδούλου και Παναγιώτη Γιαννάκη. Διεκδικεί με σημαντικές πιθανότητες τον τίτλο του πιο θεαματικού παίχτη της λίγκας μας ιστορικά. Air Turner…

 

Έντι Τζόνσον

Το «πιστόλι». Ένας από τους μεγαλύτερους σουτέρ που πάτησε το πόδι του στα γήπεδα της χώρας μας (και φυσικά της Ευρώπης), φέρνοντας μια ξεχωριστή αύρα μαζί του. Μετά την μάλλον σοκαριστική πρώτη του επαφή με το «από εδώ παιχνίδι» στο κλειστό των Πατησίων και το ματς Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό, ο «γρήγορος Έντι»έδειξε τι πρόκειται να επακολουθήσει. Υποδειγματικό ξεμαρκάρισμα, αστραπιαία εκτέλεση, μεγάλα σουτ, ηγετική φυσιογνωμία. Ματς-ορόσημο ο μεγάλος ημιτελικός του F4 απέναντι στον Παναθηναϊκό όπου καταφέρνει να γυρίσει σχεδόν μόνος του μια κατάσταση που έμοιαζε να οδηγεί την ομάδα του σε αδιέξοδο. Σπουδαίος sportsman και προσωπικότητα.

 

Όντι Νόρις

Σε όλους μας, είχε φανεί απίστευτο ότι το Περιστέρι κατάφερε να υπογράψει τότε τον άλλοτε κυρίαρχο ψηλό της Μπαρτσελόνα και των Ευρωπαϊκών γηπέδων, δείγμα της ευμάρειας που χαρακτήριζε την ελληνική λίγκα στα 90s. Ο Νόρις ήταν «σχολή». Ένας αθλητής που κοιτάζοντας τον ένα παιδί, μπορούσε να μάθει την αξία των βασικών του αθλήματος. Δυναμίτης κοντά στο καλάθι, σπουδαίος ριμπάουντερ και σκόρερ, ΙQ στον ουρανό. Η πάσα πίσω από την πλάτη στην αδύνατη πλευρά στις post up καταστάσεις υπήρξε ένα από μια από τις ωραιότερες, πιο θεαματικές φάσεις εκείνης της εποχής στα ευρωπαϊκά γήπεδο.

 

Ντέιβιντ Ρίβερς

Ο παίχτης που έκανε πολλά παιδιά της εποχής να φορούν το περικάρπιο ψηλά (κάτω από τον αγκώνα) και να ντριμπλάρουν με ραχιαίες προσπαθώντας να διασχύσουν το γήπεδο σε 3 δευτερόλεπτα… Ο πόιντ γκαρντ του Ολυμπιακού ήταν μια ασταμάτητη δύναμη. Ελάχιστοι μπορούσαν να τον ματσάρουν στο ένας εναντίον ενός, κανένας στο ανοιχτό γήπεδο όπου τελείωνε με ευκολία πολύ ψηλότερου παίχτη. Η επιτομή του ηγέτη. Πολύ ανταγωνιστικός, συγκροτημένος χαρακτήρας. Οδήγησε τους ερυθρόλευκους στην κορυφή της Ευρώπης για πρώτη φορά στην ιστορία τους με ένα ασύλληπτο σόου στο F4 της Ρώμης.

 

Ουόλτερ Μπέρι

Μπορεί να έβαζε βενζίνη αντί πετρελαίου στο αυτοκίνητο που του είχαν δώσει και να μη γνώριζε ότι η ομάδα του συμμετείχε σε δύο διαφορετικές διοργανώσεις (Ουόλτερ άλλο το ελληνικό πρωτάθλημα και άλλο το Πρωταθλητριών Ευρώπης) όμως ας είμαστε ειλικρινείς. Ο Ουόλτερ Μπέρι υπήρξε «η Αλήθεια». Όποιος πήρε αψήφιστα το νωχελικό στα όρια του κοιμισμένου υφάκι του το μετάνιωσε οικτρά. Εντός των τεσσάρων γραμμών ο Μπέρι ήταν ένας από τους καλύτερους ξένους παίχτες που είδε ιστορικά το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Η αίσθηση του σκορ που τον χαρακτήριζε ήταν κάτι σπάνιο όπως και το αντισυμβατικό στυλ εκτέλεσης. Συστήθηκε ως ο σπουδαίος PF που θα άλλαζε τη μοίρα του Ολυμπιακού αγωνιζόμενος μαζί με τον Πάσπαλι, κανε θραύση στον ΠΑΟΚ δίπλα στον Σάβιτς, δίδαξε του τι σημαίνει κυρίαρχος-παίχτης ρακέτας στον Ηρακλή ως «5». Ουόλτερ Μπέρι για πάντα…

 

Ρόι Τάρπλεϊ

Το απόλυτο πακέτο. Ο “Tarp the Shark” ήταν ίσως ο πιο ταλαντούχος παίχτης που περνούσε τον Ατλαντικό εκείνη την εποχή. Ένας αθλητής που μπορούσε να γίνει All Star στο ΝΒΑ αλλά νικήθηκε από τους προσωπικούς του δαίμονες. Όταν Στιβ Γιατζόγλου τον έφερνε στον Άρη δήλωνε ότι «ο Τάρπλεϊ μπορεί να έχει κάθε βραδύ 35 πόντους και 20 ριμπάουντ εάν το θελήσει». Από την πρώτη στιγμή καταλάβαμε όλοι τι εννοούσε… Ακαταμάχητος κοντά στο καλάθι, ένας πρωτόγνωρος συνδυασμός δύναμης και δεξιοτήτων. Παιχνίδι μέσα και έξω από τη ρακέτα. Ιδιαίτερο παιδί. Ήταν στιγμές που στο κεφάλι του νόμιζες ότι γίνεται «πόλεμος». Έφυγε από κοντά μας πριν περίπου πέντε χρόνια…

 

Μίτσελ Ουίγκινς

Η επιτομή του σούπερ-σκόρερ. Βρήκε την Ιθάκη του στο ελληνικό πρωτάθλημα και την Αθήνα. Ο «Μιτς» μπορούσε να σκοράρει με οποιονδήποτε πιθανό και απίθανο τρόπο. Πολύ δυνατός για να κερδίσει με το φυσικό του προφίλ τον αντίπαλο περιφερειακό, ικανότατος στο ανοιχτό γήπεδο όπου έβαζε το σώμα του με υποδειγματικό τρόπο για να τελειώσει. Τρομερό midrange παιχνίδι, ευστοχούσε με ευκολία ακόμα και σε στιγμές που η άμυνα τον ακολουθούσε μέχρι τη στιγμή που η μπάλα έφευγε από τα χέρια του. Ηγέτης. Προϊόν της «μήτρας» της Βόρειας Καρολίνας, έκανε σπουδαία καριέρα στο ΝΒΑ. Ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Μίλωνα (31.4 πόντοι, 1ος σκόρερ της Α1). Τη διετία 1994-96 στο Σπόρτιγκ, μετέτρεψε με την παρουσία του το κλειστό των Πατησίων σε λάκκο των λεόντων. Αγωνίστηκε και στον Πανιώνιο τη σεζόν 1996-97.

 

Αλφόνσο Φορντ

Ο αγαπημένος όλων μας «Αλ» αποτέλεσε έναν από τους μεγαλύτερους σκόρερ που γνώρισε το ευρωπαϊκό μπάσκετ, δίνοντας στο σχετικό βραβείο της Ευρωλίγκας το όνομα του. Θύμισε στην ελληνική λίγκα ημέρες «Νίκου Γκάλη», σκοράροντας σε ποσότητες με εντυπωσιακά ποσοστό. Πολύ δυνατός γκαρντ, με εξαιρετικό επιτόπιο άλμα. Μπορούσε να σκοράρει επάνω από οποιονδήποτε αμυντικό. «Δάσκαλος» στο low post, θεριστής στο transition. Ήρθε στη χώρα το 1996 παίζοντας διαδοχικά σε Παπάγου, Σπόρτιγκ, Περιστέρι και Ολυμπιακό πριν μετακομίσει στην Ιταλία. Μεγάλος αγωνιστής της ζωής, έχασε τη μάχη με τη λευχαιμία το 2005. Η απουσία του ακόμα στοιχειώνει το ευρωπαϊκό μπάσκετ.

 

Ντόμινικ Ουίλκινς

Το καλοκαίρι του 1995 σημειώνεται σεισμός στα θεμέλια του ευρωπαϊκού μπάσκετ καθώς ο Παναθηναϊκός υπογράφει τον θρυλικό Ντομινίκ Ουίλκινς, έναν από τους μεγαλύτερους σταρ του ΝΒΑ τα τελευταία χρόνια. Ο «άνθρωπος-χαϊλάιτ» έρχεται στο ΟΑΚΑ προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού στις τάξεις των πρασίνων. Η σύμπραξη του με τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς παρουσίασε εξ αρχής κάποιες αντικειμενικές δυσκολίες λόγω τις διαφορετικότητας των φιλοσοφιών τους για το άθλημα. Σταδιακά ο μεγάλος σταρ ρολάρει και την κρίσιμη στιγμή απογειώνεται. Ο Παναθηναϊκός κατακτάει το τρόπαιο στο Παρίσι με τον Ουίλκινς να παίζει κομβικό ρόλο σε αυτό. Ο ερχομός του Ντομινίκ στην Ευρώπη τότε είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της δύναμης και του μεγέθους του ελληνικού μπάσκετ εκείνη την εποχή.

Αλήθεια, ποιοι είναι οι δικοί σας αγαπημένοι Αμερικανοί παίχτες από εκείνη τη χρυσή δεκαετία του ελληνικού μπάσκετ;