Όπως ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο η Ευρώπη (και όσοι μας διαβάζουν το γνωρίζουν), έτσι και Βραζιλία δεν είναι μόνο οι μεγάλοι της. Μπορεί η Φλαμένγκο του Φιλίπε Λουίς να τα σάρωσε όλα, κατακτώντας πρωτάθλημα και Λιμπερταδόρες, και ο συμπαθής άπειρος κόουτς να έδειξε ότι είναι ένας πολύ καλός προπονητής, αλλά στο πρωτάθλημα της Βραζιλίας που τελειώνει, υπήρχε μια πολύ μεγάλη έκπληξη. Και αξίζει να σταθούμε σε αυτή. Είναι η Μιρασόλ, η νεοφώτιστη ομάδα με ένα από τα μικρότερα μπάτζετ στην Ά εθνική της Βραζιλίας, μια ομάδα που όλοι είχαν φαβορί για να υποβιβασμό. Η Μιρασόλ από νωρίς έδειξε ότι δεν ήταν για να πέσει, στη συνέχεια φάνηκε να δίνει μάχη για μια κάποια θέση στο Σουνταμερικάνα και τελικά κατέληξε να κατακτήσει με άνεση την 4η θέση στο πρωτάθλημα, να συγκεντρώσει πάνω από 60 βαθμούς, να περάσει συλλόγους όπως η Μποταφόγκο, η Κρουζέιρο, η Σάο Πάουλο και η Φλουμινένσε και να κερδίσει την έξοδό της στο Κόπα Λιμπερταδόρες. Ένα τρομερό επίτευγμα, μια ομάδα που ποτέ δεν έκανε τρία ματς χωρίς νίκη, μια ομάδα που ακόμα και σε ματς που έχασε (όπως το 3-0 από την Κορίνθιανς) πήρε εύσημα για την εμφάνισή της.

Η Μιρασόλ δεν είναι καινούρια ομάδα. Ιδρύθηκε στην ομώνυμη πόλη της επαρχίας του Σάο Πάουλο (περίπου 450 χιλιόμετρα από τη μεγαλούπολη της Βραζιλίας) το 1925 και φέτος κλείνει τα 100 χρόνια ζωής. Και τα κλείνει με τον καλύτερο τρόπο όπως θα δούμε. Παρά τη μεγάλη της, σε χρόνο, ιστορία, δεν έχει τόσες επιτυχίες. Τα πρώτα της χρόνια ήταν εντελώς ερασιτεχνικά και μόλις το 1951 συμμετείχε για πρώτη φορά στη 2η κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος Παουλίστα. Τη δεκαετία του 1960 συνενώθηκε με μια άλλη τοπική ομάδα, άλλαξε χρώματα, αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ.

Ο πρόσφατος θρίαμβος επί της πολύ μεγαλύτερης “τοπικής” αντιπάλου Σάο Πάουλο

Πάντα στις μικρές κατηγορίες του πρωταθλήματος του Σάο Πάουλο, για μερικά χρόνια έμεινε ανενεργή και το 1981 επανήλθε με τα αρχικά της χρώματα. Χρειάστηκε όμως να φτάσουμε στο 2007 για να καταφέρει η ομάδα να πανηγυρίσει για πρώτη φορά την άνοδό της στην 1η κατηγορία του πρωταθλήματος Παουλίστα. Το 2011 η ομάδα φτάνει μέχρι τα προημιτελικά του Παουλίστα, αποκλείεται από την Παλμέιρας, αλλά αυτό αρκεί για να έχει την πρώτη της συμμετοχή της σε εθνική κατηγορία, τη Serie D της Βραζιλίας. Εννιά χρόνια αργότερα, η Μιρασόλ κερδίζει τον πρώτο εθνικό της τίτλο, βγαίνει 1η στη Serie D και ανεβαίνει στη Serie C. Το 2022 συμμετέχει για πρώτη φορά στο κύπελλο Βραζιλίας και ανεβαίνει στη Β’ εθνική της χώρας.

Την πρώτη της χρονιά θα τερματίσει 6η και το 2024 θα βγει 2η πίσω μόνο από τη Σάντος, για έναν μόνο βαθμό διαφορά. Η Μιρασόλ στα 99 χρόνια ιστορίας της θα καταφέρει για πρώτη φορά να ανέβει στη μεγάλη κατηγορία του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου και το πανηγυρίζει. Θα πετύχει έτσι και ένα ρεκόρ. Γίνεται η ομάδα από τη πιο μικρή πόλη της Βραζιλίας που αγωνίζεται στην Α’ εθνική από το 1984. Τότε η Κατουένσε, μια ομάδα από μια πόλη 40.000 κατοίκων το είχε καταφέρει. Το 2024 το καταφέρνει η Μιρασόλ των περίπου 60.000 κατοίκων. Κανείς δεν την υπολογίζει, πώς να τα καταφέρει απέναντι σε παραδοσιακές ομάδες, αλλά και πιο ισχυρούς συλλόγους;

Ο πρόεδρος της Μιρασόλ από το 1995 και πλέον και δήμαρχος της πόλης

Το Μιρασόλ πόλη που έχει άμεση σχέση με την ομάδα, καθώς ο δήμαρχος είναι και ο πρόεδρος της ομάδας. Ο κύριος Έντσον Ερμενεζίλντο δεν είναι τυχαία μορφή. Για 44 χρόνια ήταν αστυνομικός στην πόλη της Μιρασόλ (και μάλιστα έφτασε μέχρι και αρχηγός της αστυνομίας) και αργότερα δημοτικός σύμβουλος. Ο Ερμενεζίλντο είναι πρόεδρος στη Μιρασόλ από το 1995 και έχει δει από κοντά τον σύλλογο να φτάνει από το πουθενά στη μεγαλύτερη επιτυχία του. Το 2020 βγήκε για πρώτη φορά δήμαρχος με το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και το 2025 εκλέχθηκε και πάλι με ποσοστό 47,57%, σχεδόν τριπλάσιο από τον δεύτερο σε σειρά. Ο δήμαρχος πλέον δεν έχει τόσο χρόνο να ασχολείται με την ομάδα και την καθημερινότητά της έχει αναλάβει από το 2021 περίπου ο αντιπρόεδρος Ζουνίνιο Αντούνες.Η κύρια πηγή εσόδων της Μιρασόλ είναι τα τηλεοπτικά της και διοικείται από ένα συμβούλιο ανθρώπων που συναποφασίζει.

Το μπάτζετ καθορίζεται στην αρχή κάθε χρόνου. Η διοίκηση υπολογίζει τα συνολικά έσοδα, τα διαιρεί με τους μήνες και προβλέπει τα έξοδα για κάθε μήνα. Ακόμα κι ο σπόνσορας πληρώνει κάθε μήνα. Και αν ο κύριος δήμαρχος είναι το πρόσωπο, ο αντιπρόεδρος είναι σίγουρα ο άνθρωπος που κάνει όλη τη σκληρή δουλειά. Όπως και ο πρόεδρος είναι κι αυτός πολλά χρόνια στον σύλλογο. Ο κύριος Ζουνίνιο Αντούνες βρίσκεται στον σύλλογο από το 1985, είναι συνεργάτης του προέδρου εδώ και 30 χρόνια και δεν παίρνει μισθό από την ομάδα. Πρώην παίκτης (δεξί μπακ) και ο άνθρωπος που πήρε ένα μπακάλικο από τον πατέρα του και τώρα έχει τέσσερα σούπερ μάρκετ με 400 υπαλλήλους συνολικά, είναι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας και αυτός που κρατά τη Μιρασόλ ζωντανή μαζί με τους συνεργάτες του.

Ο τεχνικός διευθυντής της Μιρασόλ (δεξιά), από τα χρόνια του ως ποδοσφαιριστής στο υψηλότερο επίπεδο

Ο Ζουνίνιο Αντούνες ελέγχει τα πάντα, δεν ξοδεύεται ούτε ένα κέρμα χωρίς ο ίδιος να μην το έχει τσεκάρει και είναι αυστηρός στα οικονομικά. Με την άνοδο της ομάδας στην Α’ εθνική, ήξερε ότι ήθελε βοήθεια στο αγωνιστικό και γι’ αυτό έφερε για τεχνικό διευθυντή τον Παουλίνιο, τον πρώην παίκτη της Τότεναμ, της Μπαρσελόνα και της εθνικής Βραζιλίας και θρύλο της Κορίνθιανς. Ο Παουλίνιο με την εμπειρία του και τις γνωριμίες του βοήθησε στο στήσιμο της ομάδας. Μαζί με τον Ζουνίνιο υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που είναι χρόνια στον σύλλογο και τον έχουν δει να εκτοξεύεται, οι οποίοι από διάφορα πόστα βοηθούν σταθερά. Η Μιρασόλ δεν είναι μια ομάδα με μεγαλομετόχους και επενδυτές, είναι μια ομάδα που βασίζεται στο κλασικό και ξενέρωτο για πολύ κόσμο “έσοδα-έξοδα”, αλλά είναι ο μόνος τρόπος. Δεν είναι περίεργο ότι της πήρε τόσα χρόνια να φτάσει τόσο ψηλά. Αλλά τα τελευταία χρόνια έκανε σωστές επιλογές, ανέβηκε κατηγορίες και φέτος έκανε αυτή την ονειρική πορεία.

Οι άνθρωποί της ανακάλυψαν τον Λουίς Αραούχο, στη συνέχεια τον πούλησαν στη Σάο Παύλο και με το ποσοστό μεταπώλησης, όταν ο Αραούχο αργότερα πήγε στη Λιλ, η Μιρασόλ έβγαλε σημαντικά χρήματα για τα δικά της δεδομένα. Αυτά τα χρήματα πάντα πηγαίνουν στις εγκαταστάσεις του συλλόγου και μετά στην ενίσχυση της ομάδας. Με τα χρήματα του Αραούχο, η Μιρασόλ έχτισε το προπονητικό της κέντρο το 2019. Και όπως λέει ο αντιπρόεδρος, μπορεί να κοιτάνε το κάθε σεντ, αλλά όταν πρόκειται για τις εγκαταστάσεις, πάντα επιλέγουν το καλύτερο. Κορυφαία μηχανήματα στο γυμναστήριο, τη φυσιοθεραπεία και την αποθεραπεία, σύγχρονη κουζίνα με προσοχή στη διατροφή των παικτών, διαμερίσματα για παίκτες της πρώτης ομάδα και των ακαδημιών. Οι εγκαταστάσεις της Μιρασόλ είναι προσεγμένες. Αντιβαρυτικός διάδρομος (τρέξιμο χωρίς επιβάρυνση αρθρώσεων), δαχτυλίδι ελέγχου ύπνου, εργομετρικό σύστημα ενδυνάμωσης και αποκατάστασης με έλεγχο φορτίου, ακόμα και συσκευή υδροθεραπείας τύπου αιώρησης. Όπως λέει ο Ζουνίνιο, επόμενος στόχος είναι η επέκταση του προπονητικού κέντρου, καθώς η Μιρασόλ έχει πλέον εφτά ομάδες μικρών: Κ11, 12, 13, 14, 15, 17 και 20, με αποτέλεσμα να χρειάζεται περισσότερα γήπεδα.

Το μυαλό πίσω από την επιτυχία

Αλλά μιλάμε για μπάλα και εκεί παίζουν παίκτες και κυρίως προπονεί ένας προπονητής. Και όπως η Μιρασόλ είναι μια ιδιαίτερη ομάδα διοικητικά, έτσι είναι και προπονητικά. Ο προπονητής της είναι ο Ραφαέλ Γκουανάες. Χωρίς να έχει σπουδαία καριέρα ποδοσφαιρικά, έπαιξε μπάλα σε μικρές ομάδες, πέρασε από τις ακαδημίες της Ατλέτικο Παραναένσε και ως βοηθός από την Κρουζέιρο και προπόνησε ομάδες χαμηλού επιπέδου μέχρι να πάρει την άνοιξη του 2025 τη μεγάλη ευκαιρία στη Μιρασόλ. Ο προηγούμενος προπονητής έφυγε μετά από κακές εμφανίσεις στο πρωτάθλημα Παουλίστα και έτσι ο Γκουάνες πήρε την πρώτη του μεγάλη δουλειά. Να οδηγήσει τη Μιρασόλ στην πρώτη χρονιά της στη μεγάλη κατηγορία.

Από μικρός, ο Γκουανάες έπαιζε όλα τα παιχνίδια προπονητικής που υπήρχαν και φυσικά ανάμεσά τους το Championship Manager που στη συνέχεια έγινε Football Manager. «Θυμάμαι ότι δεν είχα αρκετά καλό υπολογιστή και πήγαινα σε σπίτια φίλων. Αυτοί κοιμόντουσαν και εγώ έπαιζα μέχρι τα χαράματα. Ξεκινάς από μια μικρή ομάδα και με τα αποτελέσματα φτάνεις σε μεγαλύτερες και σε καλύτερες διοργανώσεις. Δεν το είχα καταλάβει τότε, αλλά προετοιμαζόμουν για το μέλλον. Ήταν μια μορφή διασκέδασης που με βοήθησε να χτίσω το ρεπερτόριό μου».

Η Μιρασόλ έχει και τους δικούς της οργανωμένους με όνομα “Fúria do Leão”
Εδώ από την εκδρομή στο “κοντινό” Σάο Πάουλο

Σπούδασε Φυσική Αγωγή στις ΗΠΑ, έπαιξε κολεγιακό ποδόσφαιρο, πήρε δίπλωμα προπονητή, αλλά δεν σταμάτησε να ψάχνεται. Ασχολείται με τα στατιστικά και την ανάλυσή τους, ενώ συνεχίζει να κάνει μαθήματα σε τομείς που τον ενδιαφέρουν και από τους οποίους μπορεί να κερδίσει πράγματα. Πωλήσεις, προγραμματισμός και επικοινωνία ανάμεσά τους, ενώ το τελευταίο του κόλλημα είναι η λειτουργία του νευρικού συστήματος, μελετά την προσαρμογή του εγκεφάλου σε διάφορες καταστάσεις ανάλογα με τα ερεθίσματα, κάτι που θεωρεί ότι έχει άμεση εφαρμογή στο ποδόσφαιρο. Όταν βρίσκει ένα μάθημα κάπου που θεωρεί ότι θα τον βοηθήσει σαν προπονητή, αποφασίζει να το κάνει.

Είναι η Μιρασόλ one-hit-wonder; Δεν είναι εύκολο να απαντηθεί. Στη Βραζιλία άλλωστε βλέπεις κάθε χρόνο μεγάλες ανακατατάξεις στο πρωτάθλημα. Ένας-δύο καλοί παίκτες να φύγουν μπορεί να έχει πρόβλημα. Είναι πάντως υγιής οικονομικά και διοικητικά. Αν πουληθούν παίκτες, τα χρήματα θα πάνε για να βελτιωθεί ο σύλλογος σε όλους τους τομείς του (τα γήπεδα που είπαμε) και μετά να αναπληρώσει τα κενά. Η Μιρασόλ ανέβηκε πολύ πολύ αργά και σταθερά. Δεν θα κάνει τρέλες τώρα που βγήκε στο Λιμπερταδόρες. Σίγουρα με τα μεγαλύτερα έσοδα που θα έχει από τα τηλεοπτικά και το Λιμπερταδόρες θα μπορέσει και να ενισχυθεί. Ο αντιπρόεδρος Ζουνίνιο και ο Παουλίνιο θα έχουν δύσκολο έργο μπροστά τους. Οι άνθρωποί της πάντως δεν φοβούνται να μιλήσουν για το μέλλον. Γνωρίζουν ότι αυτό το μοντέλο ιδιοκτησίας μπορεί να μην είναι αρκετό για μια συνεχή παρουσία στις υψηλές θέσεις. Ίσως χρειάζονται έναν επενδυτή, κάποιον σοβαρό που θα μπει για να βοηθήσει με ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ, να γίνουν μια Π.Α.Ε. Δεν έχουν αντίρρηση να μπει για παράδειγμα η Red Bull στο μέλλον (όπως έχει γίνει με την Μπραγκαντίνο) ή κάποια άλλη εταιρεία που θα έχει ένα συγκεκριμένο αθλητικό πρότζεκτ στο μυαλό της. Δεν καίγονται όμως να πουλήσουν. Οι περισσότεροι βρίσκονται στην ομάδα χρόνια. Ασχολούνται εξαιτίας της αγάπης τους. Ένα τέτοιο βήμα θα γίνει μόνο αν κρίνουν ότι διασφαλίζεται η ευημερία του συλλόγου. Προς το παρόν κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να γίνεται. Η Μιρασόλ θα πάει με τους ίδιους ανθρώπους στο πρώτο Κόπα Λιμπερταδόρες της ιστορίας της.