Ο Αντριέν και η Βερονίκ Ραμπιό: «Θα φωνάξω τη μαμά μου»

Την άνοιξη του 2016 η Πενιαρόλ δεν βρισκόταν στην καλύτερη της φόρμα. Μερικά μαζεμένα άσχημα αποτελέσματα στο πρωτάθλημα και το Λιμπερταδόρες είχαν προκαλέσει ένα κύμα γκρίνιας από τον κόσμο. Μια μέρα του Μαρτίου σε ένα από τα αθλητικά ραδιόφωνα του Μοντεβιδέο μια κυρία, που συστήθηκε ως Μαρία, βγήκε σε μια εκπομπή που φιλοξενεί τις απόψεις των ακροατών για να πει τον πόνο της: “Η Πενιαρόλ δεν πρόκειται να κερδίσει όσο κρατάνε τον Γκουρουσεάγκα στο τέρμα. Έχουν τον Φρασκαρέλι στον πάγκο, έναν έμπειρο τερματοφύλακα που έχει παίξει στην Κύπρο και στη Χιλή και οι δημοσιογράφοι λένε ότι είναι ένας από τους τρεις καλύτερους τερματοφύλακες στην Ουρουγουάη. Και συνεχίζουν με τον Γκουρουσεάγκα που κάνει βλακείες, βλακείες, βλακείες και τον σώζει η άμυνα.”

Ο ένας εκ των παραγωγών προφανώς είχε υποψίες και τη ρώτησε αν είναι οπαδός της Πενιαρόλ. Η ακροάτρια με ειλικρίνεια απάντησε ότι φυσικά και είναι και μάλιστα έχει έναν γιο που παίζει στην ομάδα. Οι υποψίες του δημοσιογράφου μεγάλωσαν: “Μην μου πεις. Είσαι η μητέρα του Φρασκαρέλι!”. Η κυρία Μαρία χωρίς να μπει στη διαδικασία να το διαψεύσει, συνέχισε την κριτική της: “Πείτε μου, δεν έχω δίκιο; Ο Γκουρουσεάκα δεν κάνει, πρέπει να φύγει. Θα ήταν καλός τερματοφύλακας για την Γ’ ή τη Δ’ αλλά όχι για την Α'”.

Όπως ήταν λογικό, οι δηλώσεις της προκάλεσαν ένταση στο εσωτερικό της ομάδας και ανάγκασαν τον Φρασκαρέλι να βγει και να απολογηθεί δημόσια: “Είναι η μητέρα μου, αλλά δεν μπορώ να είμαι υπεύθυνος για ό,τι κάνει. Μίλησα και με τον Γκαστόν και του είπα ότι αυτό δεν πρόκειται να χαλάσει τη φιλία μας. Όλος ο κόσμος ξέρει πόσο καλή σχέση έχουμε”.

Όπως λέει και ο σοφός (λέμε τώρα) λαός, σαν την αγάπη της μάνας δεν έχει. Η κυρία Μαρία δεν ήταν ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία μητέρα ποδοσφαιριστή που δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη τη στιγμή που η ίδια θεωρεί πως ο κανακάρης της δεν αντιμετωπίζεται σωστά από τον άδικο και άκαρδο ντουνιά. Υπάρχουν και πιο ακραίες περιπτώσεις.

Η Βερονίκ Ραμπιό δεν είχε ποτέ κανένα καημό να μπλεχτεί με το ποδόσφαιρο. Αυτός ήταν ο τομέας του άντρα της που λάτρευε το παιχνίδι και υποστήριζε την Παρί σεν Ζερμέν. Όπως έχει δηλώσει παλιότερα, η δική της επιθυμία ήταν ο γιος της να ασχοληθεί με την ξιφασκία. Όταν κατάλαβε ότι ο μικρός θέλει σαν τρελός να γίνει ποδοσφαιριστής και ότι το ταλέντο του πιθανόν μπορεί να στηρίξει αυτό το όνειρο, τότε η ζωή της άλλαξε. Ο γιος της ήταν η ζωή της και αυτομάτως η νέα της αποστολή ήταν να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να πετύχει ο Αντριέν τους στόχους του.

Αυτό έγινε ακόμα πιο επιτακτικό μετά το 2007. Ύστερα από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ο άντρας της καθηλώνεται στο κρεβάτι με Locked-in syndrome (LiS), ένα σπάνιο σύνδρομο σαν αυτό που έχει ο πρωταγωνιστής στην πολύ ενδιαφέρουσα ταινία «Το σκάφανδρο και η πεταλούδα» (The Diving Bell and the Butterfly). Ο Αντριέν είναι 12 χρονών και επηρεάζεται αρκετά από αυτό. Ο πατέρας του ήταν ο βασικότερος λόγος που αγάπησε τη μπάλα από μωρό. Η Βερονίκ όμως δεν το βάζει κάτω. Αναλαμβάνει μόνη της τη γαλούχηση του παιδιού και τον ακολουθεί σε όλα τα ποδοσφαιρικά του βήματα, είτε αυτά είναι προπονήσεις, είτε αγώνες.

Το 2008 στο σπίτι των Ραμπιό φτάνει μια σημαντική πρόταση. Ένας σκάουτερ της Μάντσεστερ Σίτι εντυπωσιάστηκε από τις ικανότητες του και θέλει να τον πάρει μαζί του στην Αγγλία. Η Βερονίκ δέχεται. Παίρνει μαζί της και τον άλλο αδερφό και μετακομίζουν και οι τρεις στη βόρεια Αγγλία όσο ο άντρας της παραμένει υπό μόνιμη παρακολούθηση στο νοσοκομείο. Ο Αντριέν τα πηγαίνει εξαιρετικά τους πρώτους μήνες, οι προπονητές του πιστεύουν ότι είναι από αυτούς τους ξεχωριστούς που μπορούν να φτάσουν κάποια στιγμή στην πρώτη ομάδα αλλά η απαιτητική μάνα δεν πείθεται τόσο εύκολα. To σχέδιο που της παρουσιάζουν για το μέλλον, ένα πρόγραμμα που δείχνει το πώς θα γίνει η ανέλιξη του παιδιού στις ηλικιακές κατηγορίες της ακαδημίας, δεν την ικανοποιεί. Η Σίτι δεν είναι τελικά η ομάδα που αξίζει στον γιο της. Έξι μόλις μήνες μετά την αλλαγή χώρας η φαμίλια Ραμπιό επιστρέφει σπίτι.

Δυο περίπου χρόνια μετά μια νέα ελκυστική επιλογή εμφανίζεται. Η Παρί θέλει τον 15χρονο για τις δικές της ακαδημίες. Η απάντηση είναι πολύ γρήγορη και εύκολη. Το όνειρο του μπαμπά γίνεται πραγματικότητα. Ο γιος του πάει στην αγαπημένη του ομάδα. Η Βερονίκ δεν ενδιαφέρεται για τέτοιους συναισθηματισμούς. Αυτό που τη νοιάζει είναι ο μικρός να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται. Το πρώτο σκέλος υλοποιήθηκε. Τώρα το επίπεδο αλλάζει, μαζί και οι απαιτήσεις. Και για τους δυο. Χωρίς πολλά-πολλά η μαμά αυτοχρίζεται μάνατζερ. Γνωρίζει ότι η είσοδος σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο δεν θα είναι εύκολη αλλά δεν πτοείται καθόλου. Είναι πεπεισμένη ότι δεν υπάρχει κανένας στον κόσμο που μπορεί να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα του παιδιού της. “Ο Αντριέν έχει βασιλικό πρόσωπο” θα δηλώσει με καμάρι σε μια συνέντευξη και θα προετοιμάσει τους πάντες για όλα αυτά που θα ακολουθήσουν. Ο βασιλιάς είναι πάνω από όλα.

Από εκεί και πέρα ο Αντριέν Ραμπιό παύει να είναι ένας ακόμα συνηθισμένος, ταλαντούχος πιτσιρικάς. Γίνεται “ο Ραμπιό και η μάνα του”. Ακούγεται υπερβολικό, μοιάζει βγαλμένο από καφενειακές κουβέντες σε ελληνικό ραδιόφωνο αλλά είναι μια σχεδόν οικουμενική αλήθεια. Στα ρεπορτάζ, τα αφιερώματα και τις στήλες των περισσότερων μεγάλων ΜΜΕ της Ευρώπης η κυρία Ραμπιό δηλώνει παρούσα τόσο συχνά που είναι δύσκολο να γίνει οποιαδήποτε κουβέντα για τον παίκτη χωρίς να υπάρξει έστω μια αναφορά και στη μαμά. Η «μάνα Ραμπιο» γίνεται κάτι σαν ποδοσφαιρική σταθερά, σαν τη φόρμα του Κίραλι, τον επίδεσμο στο πόδι του Βερόν ή τα γυαλιά του Ντάβιντς.

Την άνοιξη του 2012 ο Αντσελότι προωθεί τον μικρό στην πρώτη ομάδα. Λίγους μήνες μετά υπογράφει το πρώτο του συμβόλαιο και κάνει το ντεμπούτο του σε ηλικία 17 ετών. Όλοι μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για τις προοπτικές του. Το μέλλον φαίνεται ευοίωνο για τους Ραμπιό. Τον Δεκέμβρη όμως η Βερονίκ γίνεται έξαλλη. Η Παρί έχει προγραμματίσει μια μικρή περιοδεία στο Κατάρ όπου θα κάνει μια μίνι προετοιμασία και θα παίξει κάποια φιλικά. Ο Αντσελότι έχει δώσει έγκριση ώστε μαζί με την αποστολή να ταξιδέψουν και οι γυναίκες των παικτών. Η εντολή όμως δεν καλύπτει τις μαμάδες. Σύμφωνα με κάποια ρεπορτάζ η θυμωμένη Βερονίκ τον περιμένει μια μέρα έξω από το γραφείο του και του ζητάει εξηγήσεις. Όταν αποφασίζει πως αυτές δεν είναι πειστικές ένας μικρός πόλεμος ξεσπάει μεταξύ της μαμάς και της διοίκησης. Ένας από τους πολλούς που θα ακολουθήσουν.

Με την επιστροφή της Παρί από την Ασία, ο Ραμπιό δίνεται δανεικός στην Τουλούζ για να πάρει χρόνο συμμετοχής. Τις πρώτες εβδομάδες όλα βαίνουν καλώς. Μετά μπαίνει στο παιχνίδι (ποιος άλλος;) η Βερονίκ. “Θέλω άδεια για να παρακολουθώ από κοντά όλες τις προπονήσεις”. Ο προπονητής της εξηγεί ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει για πολλούς λόγους. Η Βερονίκ δεν πείθεται. Ο προπονητής προσπαθεί να της εξηγήσει ότι ακόμα και για τον Αντριέν δεν θα είναι καλό. Δεν είναι πια παιδί. Είναι 18 ετών και παίζει σε μια ομάδα πρώτης κατηγορίας. “Δεν ήθελα να νιώθει άβολα με τους συμπαίκτες του, βλέποντας ότι η μητέρα του είναι εκεί δίπλα και επιβλέπει τα πάντα” θα πει μερικά χρόνια αργότερα σε μια συνέντευξη ο κόουτς.

Ακολουθεί μια καλή χρονιά στο Παρίσι κατά την οποία ο πιτσιρικάς γράφει 34 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις. Ο νέος προπονητής, ο Λοράν Μπλαν, τον πιστεύει, οι δημοσιογράφοι γράφουν εγκωμιαστικές κριτικές, ο κόσμος χαίρεται γιατί ένα δικό του παιδί αναλαμβάνει σταδιακά πρωταγωνιστικό ρόλο στο κέντρο της ομάδας. Η Βερονίκ δεν πείθεται. Ξανά. Θεωρεί ότι ο γιος της έπρεπε να παίζει παραπάνω και ξεκινάει μια νέα μάχη με τη διοίκηση. Η ομάδα δεν μπορεί να της εγγυηθεί σίγουρο χρόνο συμμετοχής και η μάνα αποφασίζει ότι πρέπει να βρει κάποια καλύτερη για τον κανακάρη της. Ταξιδεύει στην Ιταλία, μιλάει με τον τεχνικό διευθυντή της Ρόμα και οι δυο πλευρές φτάνουν μια ανάσα από τη συμφωνία. Οι Ιταλοί ετοιμάζονται να κάνουν πρόταση στην Παρί αλλά την τελευταία στιγμή ο τεχνικός διευθυντής τους, ο Βάλτερ Σαμπατίνι, κάνει πίσω. Αργότερα θα αποκαλύψει ότι το έκανε μετά από μια συνάντηση σε ένα πάρκινγκ. Εκεί η Βερονίκ του έθεσε έναν τελευταίο όρο: Πριν πέσουν οι υπογραφές θέλει να μιλήσει προσωπικά με τον προπονητή, να του εξηγήσει τι θέλει από αυτόν για το παιδί της. Ο Σαμπατίνι, που έχει εξ αρχής καταλάβει ότι η κυρία με την οποία διαπραγματεύεται δεν είναι μια συνηθισμένη μάνατζερ, βγαίνει από τα ρούχα του. Η μεταγραφή ακυρώνεται. “Τέτοια πράγματα δεν τα επιτρέπεις ποτέ να συμβούν γιατί αν επιτρέψεις σε μια μητέρα να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τον προπονητή, το επόμενο που θα συμβεί θα είναι να αποκτήσει θέση μέσα στα αποδυτήρια”.

Ο Ραμπιό μένει για αρκετές εβδομάδες στον αέρα και ταυτόχρονα εκτός των αγώνων της Παρί αλλά στις αρχές φθινοπώρου η πεισματάρα Βερονίκ καταφέρνει να του εξασφαλίσει ένα νέο βελτιωμένο πενταετές συμβόλαιο. Απαλλαγμένος από αυτή την έγνοια, ο νεαρός θα καθιερωθεί στο κέντρο της Παρί, θα γράψει πάνω από 200 συμμετοχές μαζί της και θα κερδίσει 18 τίτλους, παρ’ότι μέχρι και σήμερα το όνομα του εμφανίζεται συχνά σε συζητήσεις για τους πιο υπερτιμημένους παίκτες της εποχής μας. Οι αντιπαραθέσεις όμως δεν θα λείψουν ούτε εκείνο το διάστημα. Η νηνεμία δεν ταιριάζει με το όνομα Ραμπιό.

Στην πιο διάσημη εξ αυτών εντός συλλόγου, το δίδυμο μαμά-γιος θα καθυστερήσει στο προγραμματισμένο ραντεβού πριν από τον τελικό κυπέλλου του 2015 απέναντι στην Οσέρ (δεν θα είναι η πρώτη φορά). Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο εκνευρισμένος Ζλάταν θα πείσει τους υπευθύνους να ξεκινήσει το πούλμαν χωρίς να περιμένει κι άλλο. “Ας έρθουν με δικό τους μέσο στο γήπεδο” φέρεται να είπε ο Σουηδός που λίγους μήνες μετά θα μαλώσει με τον συμπαίκτη του για μια λάθος πάσα σε ένα φιλικό. Οι Ραμπιό δεν μπήκαν ποτέ σε τέτοια διαδικασία. Επέστρεψαν σπίτι και είδαν την Παρί να κερδίζει το κύπελλο από την τηλεόραση ενώ αργότερα η Βερονίκ έριξε μπηχτές γιατί ο γιος της τιμωρήθηκε για “μερικά λεπτά καθυστέρησης” ενώ κάποιοι συμπαίκτες του κάνουν χειρότερα. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Μπλαν ήταν αυτός που εξοργισμένος έδωσε εντολή να ξεκινήσει το λεωφορείο και ενημέρωσε τον παίκτη να μην κάνει τον κόπο να εμφανιστεί στο γήπεδο. Η οργή του φυσικά δεν οφείλεται μόνο σε αυτό το περιστατικό. Η κυρία Ραμπιό είχε προηγουμένως βρεθεί κάποιες φορές τετ-α-τετ με τον προπονητή έχοντας κάθε φορά και κάποια νέα ένσταση για τις επιλογές του. Τη μια ήταν η θέση που έβαζε τον γιο της (η μαμά πίστευε ότι πρέπει να παίζει λίγο πιο προωθημένος), την άλλη ο χρόνος συμμετοχής του (η μαμά πίστευε ότι πρέπει να παίζει συνέχεια). Ακόμα και λίγους μήνες μετά την ανανέωση του συμβολαίου η μητέρα-μάνατζερ είχε επαφές με αγγλικές ομάδες, ψάχνοντας πάλι μια ομάδα που θα εκτιμήσει περισσότερο τα χαρίσματα που έχει το παλικάρι της.

Στην πιο διάσημη αντιπαράθεση εκτός συλλόγου, ο γιος της κυρίας Βερονίκ θα μάθει την άνοιξη του 2018 ότι ο Ντεσάν δεν τον έχει συμπεριλάβει στην αποστολή για το Μουντιάλ της Ρωσίας. Το κέντρο της Γαλλίας είναι γεμάτο με πρωτοκλασάτους παίκτες. Τον έχει βάλει στη δεύτερη λίστα, αυτή με τους επιλαχόντες. Σε μια πρωτοφανής κίνηση ο Ραμπιό θα αρνηθεί αυτή τη θέση! Θα γράψει μάλιστα ένα e-mail στον προπονητή της εθνικής όπου θα του εξηγήσει πως έκανε λάθος στις επιλογές του και ουσιαστικά θα κόψει κάθε επαφή με την εθνική. Όλα αυτά λίγο πριν κλείσει τα 23 του! Ο σοκαρισμένος Ντεσάν θα δηλώσει ότι ο παίκτης έχει κάνει ένα τεράστιο λάθος και ότι ελπίζει να το καταλάβει στο μέλλον και να ωριμάσει γιατί με τέτοια συμπεριφορά θα έχει μεγάλο πρόβλημα. Η Γαλλία θα κερδίσει εκείνο το Παγκόσμιο Κύπελλο ενώ ο Ραμπιό θα μείνει εκτός εθνικής μέχρι το 2020, όταν και οι άνθρωποι της ΠΟ θα πείσουν τον Ντεσάν να δεχτεί πίσω το απολωλός πρόβατο. Περιέργως η μαμά Βερονίκ δεν θα κάνει καμία δήλωση γι’αυτό το θέμα.

Λίγο καιρό αργότερα όμως, θα επιστρέψει δριμύτερη στο προσκήνιο. Με το συμβόλαιο του γιου να λήγει το καλοκαίρι του 2019, τον χειμώνα που προηγείται η μαμά επιστρέφει στην αναζήτηση κάποιας καλύτερης αγκαλιάς για τον κανακάρη της που έχει τώρα εξελιχθεί σε παίκτη εγνωσμένης αξίας. Όταν η Παρί αντιλαμβάνεται ότι η μαμά δεν ενδιαφέρεται να συζητήσει την ανανέωση του συμβολαίου μια νέα κόντρα ξεσπάει. Κάποια στιγμή η κατάσταση ξεφεύγει, ακούγονται βαριές κουβέντες και ο Ραμπιό τίθεται εκτός ομάδας για το δεύτερο μισό της σεζόν. Η απάντηση του στην τιμωρία αυτή; Το βράδυ του αναπάντεχου αποκλεισμού της Παρί από τη Γιουνάιτεντ μέσα στο Παρίσι ο κόσμος τον πετυχαίνει να διασκεδάζει σε ένα κλαμπ. Την επόμενη μέρα κάνει λάικ σε ένα βίντεο του Εβρά που σχολιάζει την πρόκριση της αγαπημένης του Γιουνάιτεντ. Πολύ σύντομα στο Παρκ ντε Πρενς εμφανίζονται πανό αφιερωμένα σε αυτόν που θεωρούσαν δικό τους παιδί και για τον οποίο στην αρχή της σεζόν τραγουδούσαν ότι πρέπει να μείνει για πάντα στην ομάδα.

Το αποκορύφωμα έρχεται λίγο αργότερα και εννοείται πώς συνοδεύεται από το τσατισμένο πρόσωπο της μαμάς. Σε μια μαγική συνέντευξη στην Εκίπ η Βερονίκ θα δώσει πραγματικό ρεσιτάλ: “Λένε για το περιστατικό στο κλαμπ. Η Παρί θέλει να ελέγξει την προσωπική ζωή του Αντριέν την ώρα που δεν θέλει τον ίδιο στην ομάδα της. Θέλουν να φοράει την πιτζάμα του στις 9, να βλέπει το ματς σπίτι του και μετά να πέφτει για ύπνο στις 11. Ο Αντριέν όμως δεν συμμετέχει πλέον στους αγώνες. Δεν ισχύει το κανονικό πρόγραμμα γι’αυτόν. Δεν πρόκειται να κάνει ό,τι θέλουν. Θα ζήσει τη ζωή του, δεν θα κάτσει να κάνει μαθήματα κεραμικής μέχρι να αποφασίσουν να τον καλέσουν πίσω”. Το κλείσιμο της παράστασης της είναι ακόμα καλύτερο: “Δεν θέλω να κλαφτώ και να πω ότι ο Αντριέν δεν είναι καλά με αυτά που περνάει. Είμαστε σεμνοί άνθρωποι. Μπορώ να πω μόνο ότι νιώθει πολύ άσχημα. Αυτή τη στιγμή ο Αντριέν είναι φυλακισμένος! Τον κρατάει όμηρο η Παρί. Ίσως τον βάλουν και σε κανένα μπουντρούμι δίνοντας του μόνο λίγο ξερό ψωμί και νερό!”.

Μετά από ένα ναυάγιο στις διαπραγματεύσεις με τη Μπαρτσελόνα, που σύμφωνα με τα ρεπορτάζ οφείλεται στο ότι την τελευταία στιγμή η Βερονίκ πρόσθεσε στο ήδη πλουσιοπάροχο συμβόλαιο του γιου της και ένα σεβαστό ποσό σαν αμοιβή για την ίδια, η φαμίλια θα βρει τελικά τα πολλά λεφτά που ζητάει στη Γιουβέντους. Ο Ραμπιό θα γίνει ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες σε όλη τη Σέριε Α και η μαμά θα νιώσει επιτέλους ευτυχισμένη που τον γλίτωσε από τη (χρυσή) φυλακή της Παρί. Τα προβλήματα δεν έλειψαν ούτε στο Τορίνο αλλά σε σχέση με το παρελθόν ήταν πταίσματα. Μετά το πρώτο lockdown ο παίκτης καθυστέρησε να επιστρέψει στις προπονήσεις γιατί, σύμφωνα με τους Ιταλούς, ήταν ενοχλημένος με τη συλλογική μείωση μισθού για να καλυφθεί η χασούρα από το κλείσιμο των γηπέδων (ο ίδιος το διέψευσε χωρίς όμως να εξηγήσει δημόσια ποτέ γιατί δεν γύρισε στην ώρα του).

Την ίδια ώρα, η ικανοποίηση της Βερονίκ από το χρηματικό σκέλος της συμφωνίας ήταν τέτοια που σε αυτά τα πέντε χρόνια που έκατσε στην Ιταλία η εμπλοκή της ήταν ανέλπιστα μικρή για τα δικά της στάνταρ. Οι μοναδικές φορές που εμφανίστηκε το όνομα της στα ΜΜΕ ήταν πέρσι την άνοιξη όταν πλησίαζε το τέλος του συμβολαίου και ακουγόταν ότι σκοπεύει να ζητήσει περισσότερα λεφτά. Πιο συγκεκριμένα, ένα ποσό που θα πλησίαζε τα 10Μ το χρόνο. Όταν κατάλαβε ότι δεν μπορεί να τα βρει κάπου αλλού άλλαξε ρότα και κατάφερε εν τέλει να πείσει τους ανθρώπους της Γιουβέντους να τον ανανεώσουν για ένα μόνο χρόνο, ώστε να μπορεί αργότερα να βρει κάπου αλλού τα νούμερα που ζητάει. Μια ασυνήθιστη επέκταση για παίκτη τέτοιας ηλικίας που η ίδια τη χαρακτήρισε “καινοτόμα”.

Δεν είναι όμως και ρομπότ για να συγκρατιέται συνέχεια. Εκτός από μάνα και μάνατζερ είναι και Γαλλίδα οπαδός. Πόσο να αντέξει; Όταν το καλοκαίρι του 2021 η εθνική πέφτει θύμα έκπληξης στο Euro από την Ελβετία η Βερονίκ κερδίζει τα 15′ δημοσιότητας που της αναλογούσαν για εκείνη τη χρονιά με ένα επικό ξέσπασμα στην κερκίδα των επισήμων που γίνεται αμέσως viral. Ο στόχος της; Η οικογένεια Πογκμπά και αυτή του Εμπαπέ. Σε μια στιγμή υπέρτατης γραφικότητας θα κράξει τους συγγενείς του Πογκμπά γιατί έδωσε μια λάθος πάσα πριν το γκολ των Ελβετών και θα τα βάλει με τον μπαμπά του Εμπαπέ γιατί θεωρούσε ότι ο γιος του είναι αλαζόνας.

Φέτος το σήριαλ για το πού θα μετακομίσει το δίδυμο επανήλθε δριμύτερο. Μέχρι πριν λίγες μέρες, δηλαδή ένα μήνα μετά την έναρξη των πρωταθλημάτων, ο Ραμπιό παρέμενε ελεύθερος. Στα 29 του, με τόσους τίτλους στο βιογραφικό, προερχόμενος από μερικές πολύ καλές και γεμάτες σεζόν με τη Γιουβέντους και μετά από ένα Euro όπου έπαιξε βασικός με την εθνική Γαλλίας! Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, η Γιούβε ήθελε να τον κρατήσει κι άλλο παρά το υψηλό συμβόλαιο του (7,5Μ το χρόνο). Η Βερονίκ ήθελε περισσότερα. Η Μίλαν ενδιαφέρθηκε αλλά τα λεφτά που της ζητήθηκαν ήταν πάρα πολλά (το νούμερο που κυκλοφόρησε μιλούσε για 12,5Μ το χρόνο). Κάποια στιγμή επανήλθε στο τραπέζι το όνομα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αλλά και πάλι οι συνοδευτικές πληροφορίες έλεγαν πως οι Άγγλοι έκαναν πίσω λόγω των χρημάτων που ζήτησε η πλευρά του παίκτη. Η Γαλατασαράι πήγε να μπει κι αυτή στο παιχνίδι αλλά έκανε επιτόπου αναστροφή όταν άκουσε την μαμά να ζητάει 40Μ για τρία χρόνια συν κάποια επιπλέον εκατομμύρια για τον κόπο της μάνατζερ, που εντελώς συμπτωματικά είναι η ίδια. Έτσι κι αλλιώς η Βερονίκ δεν ήθελε ο γιος της να πάει σε πρωτάθλημα που δεν θεωρεί αντάξιο της ποιότητας του. Ακόμα και στα τοπ πρωταθλήματα έψαχνε για ομάδες που αγωνίζονται τουλάχιστον στην Ευρώπη. Ο συμβιβασμός με την πραγματικότητα ήρθε αναγκαστικά αυτές τις μέρες και ο Αντριέν κατέληξε τελικά στο παρά πέντε στη Μαρσέιγ, που θέλει να ξεφύγει από τη μετριότητα των προηγούμενων χρόνων και να διεκδικήσει ξανά τον τίτλο στο γαλλικό πρωτάθλημα. Τη Μαρσέιγ, τη μεγάλη αντίπαλο της Παρί. Η πρώτη επιστροφή στο Παρκ ντε Πρενς, ειδικά μετά τον τρόπο που έφυγε από εκεί, αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.

Όταν ρωτήθηκε από κάποιον τολμηρό δημοσιογράφο σε κάποια συνέντευξη η Βερονίκ υποστήριξε με πάθος ότι ο γιος της δεν είναι «μαμάκιας». “Το μόνο που κάνω είναι να τον συμβουλεύω σε θέματα εκτός ποδοσφαίρου. Είναι αλήθεια πως είμαι αυταρχικός άνθρωπος. Τα παιδιά μου με έχουν κατακρίνει συχνά γι’ αυτό. Δεν είμαι όμως αυτό που περιγράφεται στα ΜΜΕ».