Με πολλά προβλήματα τραυματισμών αλλά και μεγάλη δίψα για διάκριση, η Εθνική μας ομάδα μπάσκετ ταξιδεύει στον Καναδά για να δώσει τη δική της μάχη για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο.
“Εχω ένα τεράστιο κενό στην καρδιά επειδή ο αρχηγός μας, ο Βασίλης Σπανούλης, δεν θα ηγηθεί της προσπάθειάς μας στον Καναδά. Είχα δύο καταπληκτικές εβδομάδες μαζί του. Είναι η επιτομή του μπασκετμπολίστα που θέλεις: είναι παθιασμένος, είναι ταλαντούχος, είναι σκληρός εργάτης, είναι απλά σπέσιαλ“.
Ο Βασίλης Σπανούλης δεν κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημα τραυματισμού που προέκυψε και δυστυχώς, σε μια δύσκολη από όλες τις απόψεις περίοδο, η Επίσημη αγαπημένη όλων των Ελλήνων θα ταξιδέψει στη Βικτόρια του Καναδά χωρίς τον άνθρωπο που θα μπορούσε, περισσότερο από όλα, να αλλάξει τον ψυχισμό της. Ο Ρικ Πιτίνο το γνωρίζει πολύ καλά αυτό, εξ ου και η δήλωση που μόλις διαβάσατε.
Η αλήθεια είναι ότι θα ήταν αλλιώς με τον Σπανούλη. Είναι ο πατέρας ή ο μεγάλος αδελφός της ομάδας, το χέρι του οποίου θα αναζητούσαν οι λιγότερο έμπειροι αθλητές μας στα δύσκολα. Παρά τα 39 του χρόνια, ο σταρ του ελληνικού μπάσκετ έδειξε φέτος ότι έχει ακόμα πράγματα να δώσει και σίγουρα θα μπορούσε να βοηθήσει σε ένα καλοκαιρινό τουρνουά της μιας ανάσας, όπως αυτό.
Αμέτρητα στοιχήματα για τη μάχη της Εθνικής στο προολυμπιακό!
Φυσικά η απουσία του Σπανούλη από τα παιχνίδια της Βικτόρια δεν είναι η μόνη και επίσης -σε καθαρά αγωνιστικούς όρους- δεν είναι και η πιο σημαντική για τον κόουτς Πιτίνο. Απλά σημειώστε ότι η περίφημη γραμμή των φόργουορντ της ομάδας, αναμφίβολα η πιο δυνατή εντός του ρόστερ και της ευρύτερης δεξαμενής Ελλήνων παιχτών τα τελευταία χρόνια, έχει αποδεκατιστεί. Οι Αντετοκούνμπο αγωνίζονται στο τελικούς της Ανατολικής περιφέρειας, ο Παπανικολάου είναι τραυματίας εδώ και αρκετό καιρό, η ασφάλεια του low post παιχνιδιού του Πρίντεζη δεν θα είναι εκεί ενώ σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στο ελληνικό στρατόπεδο η είδηση του τραυματισμού του Παπαπέτρου, ο οποίος ετοιμαζόταν για πολύ σημαντικό ρόλο στο επιθετικό κομμάτι φέτος. Κάπως έτσι, ο συνεκτικός ιστός της ομάδας μας δέχθηκε μεγάλο πλήγμα καθώς ο κόουτς δεν θα έχει στη διάθεση του αρκετά από τα βασικά όπλα σε όρους εκτέλεσης. Και ειδικά, όταν μιλάμε για ένα σύνολο που διαχρονικά δεν έχει περιφερειακούς σουτέρ (ώστε να δουλέψει ομαδικά για να φτάσει στο καλάθι), το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο.
Οφείλουμε λοιπόν να δώσουμε τη μάχη μας με αυτούς που θα πάνε στη Βικτόρια. Οι αντίπαλοι μας επίσης έχουν προβλήματα και απουσίες αν και ο Καναδάς έχει αρκετό ταλέντο (και το πλεονέκτημα έδρας) ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην περίπτωση. Στον όμιλο με τον οποίον διασταυρωνόμαστε, η Τουρκία δεν θα έχει τον Λάρκιν όμως επίσης έχει αθλητές που μπορούν να εγγυηθούν κάποια αγωνιστικά standards. Εμείς λοιπόν τι θα αντιπαρατάξουμε;
-Κατ’αρχήν τον κόουτς Πιτίνο και το επιτελείο του. Ο Αμερικανός Hall of Famer είναι ο κλασσικός τύπος του ανθρώπου που έχει γυρίσει βράχους ανάποδα πολλές φορές στην καριέρα του για να πετύχει. Έχει κερδίσει «τα καλάσνικοφ με σφεντόνες» σε ουκ ολίγες οριακές καταστάσεις, οικοδομώντας τον θρύλο του. Είναι ο τύπος που μπορεί να εμπνεύσει τους αθλητές όσο ελάχιστοι προπονητές. Το επιτελείο είναι στελεχωμένο από καλούς Έλληνες κόουτς που γνωρίζουν πολύ καλά τα δυνατά και αδύνατα σημεία αυτών των παιδιών. Το coaching staff και η ηγετική μορφή του Ρικ Πιτίνο θα αποτελέσει το βασικό όπλο της ομάδας μας σε αυτό το Προολυμπιακό.
-Δύο από τους καλύτερους floor generals της Ευρωλίγκας. Το δίδυμο Καλάθη-Σλούκα έχει αποδείξει ότι μπορεί να συνυπάρξει άρτια στο παρκέ και να οδηγήσει την Εθνική ομάδα. Πρόκειται για δύο πολύ ποιοτικούς point guards οι οποίοι θα αναλάβουν να τρέξουν την ελληνική επίθεση και να αναμείξουν τους συμπαίχτες τους σε πρώτο ρόλο. Με τον Καλάθη (έχασε μεγάλο μέρος της προετοιμασίας και μαζί το «Ακρόπολις») ο κόουτς Πιτίνο θα έχει τον ιδανικό γκαρντ που θα βγει ψηλά για να πιέσει τη μπάλα ενώ ο Σλούκας θα πρέπει να είναι έτοιμος για να πετύχει μεγάλα σουτ.
-Τους Μήτογλου και Παπαγιάννη σε πρώτο ρόλο. Η απουσία των Σπανούλη-Πρίντεζη και Παπαπέτρου, των παιχτών που θα σήκωναν το κυρίως εκτελεστικό βάρος μαζί φυσικά με τον Γιάννη, φέρνει τους δύο ψηλούς μπροστά στο κάδρο. Ο Μήτογλου είναι σε εξαιρετική κατάσταση, έχει αυτοπεποίθηση και μπορεί να αποτελέσει μια από τις βασικές επιθετικές αιχμές του συνόλου ενώ η παρουσία των Σλούκα-Καλάθη μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά(κυρίως σε παραγωγικό επίπεδο) για τον Παπαγιάννη.
-Ένα γκρουπ παιδιών που θέλουν να αποδείξουν πράγματα. Σε καθαρά ποιοτικούς όρους, αυτή η ομάδα απέχει από τα standards των συνόλων των τελευταίων ετών. Οι απουσίες είναι πολλές και είναι προφανές ότι δεν έχουμε φέτος τη βαθιά δεξαμενή δεξιοτήτων και το σπουδαίο ταλέντο. Οπότε θα πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους για να ανταγωνιστούμε. Αυτά τα τουρνουά είναι γεμάτα εκπλήξεις και «Σταχτοπούτες». Εάν είμαστε τακτικά και πνευματικά έτοιμοι, όλα μπορούν να συμβούν.
Πολλά από τα παιδιά που ταξιδεύουν στη Βικτόρια έχουν παραστάσεις από το ευρωπαϊκό μπάσκετ, τη δική τους διαδρομή στον χώρο και αναμφίβολα, ισχυρή θέληση για διάκριση με τα γαλανόλευκα. Όλη αυτή η κατάσταση, είναι μια ευκαιρία για αυτούς.
Μένει να μας δείξουν πόσο πολύ το θέλουν…