Σε μια ακόμα ιστορική στιγμή για το ελληνικό μπάσκετ, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα ηγηθεί της μιας εκ των δύο ομάδων του All-Star παιχνιδιού του ΝΒΑ τα ξημερώματα της Δευτέρα, ενδεικτικό της θέσης του στο Stardome του ΝΒΑ. Και είναι απολύτως φυσιολογικό…
Η τιμή είναι μεγάλη. Ο Αντετοκούνμπο είναι ο αρχηγός και εκλέκτορας στη μία εκ των δύο ομάδων που θα συμμετάσχουν στο All Star Game του ΝΒΑ. Πλέον ο ελληνικός λαός, παρακολουθώντας την εξέλιξη της καριέρας του, έχει εξοικειωθεί με τη λέξη «απίστευτο» που τίποτα δε φαίνεται ούτε θα φανεί στο μέλλον ως τέτοιο για τη περίπτωση του. Ο Γιάννης είναι πλέον ο «παγκόσμιος παίχτης». Η κυριαρχία του ξεκινάει βάσιμα πλέον φέτος. Η έλευση του κόουτς Budenholzer έχει δημιουργήσει το κατάλληλο για αυτόν περιβάλλον ώστε να δείξει τις αρετές του στο μέγιστο βαθμό.
Τα «Ελάφια» αφουγκράστηκαν τις επιταγές του σύγχρονου μπάσκετ και επένδυσαν σε ένα μοντέλο παιχνιδιού το οποίο βασίζεται στη μεγιστοποίηση των διαθέσιμων χώρων στην επίθεση με εργαλεία τις αποστάσεις και το πολύ καλό περιφερειακό σουτ, κατάσταση που εκτόξευσε την απόδοση του Αντετοκούνμπο ο οποίος ως γνωστόν δεν ματσάρεται στο ένας εναντίον ενός. Είναι τέτοιο το φυσικό/αθλητικό του πακέτο, οι ατομικές δεξιότητες αλλά και το πλαίσιο των κανονισμών του παιχνιδιού στην Αμερική (το οποίο προωθεί την επίθεση και τη παραγωγικότητα) που ο Γιάννης φαίνεται μαθηματικά σίγουρα ότι θα κατακτήσει σύντομα, τουλάχιστον σε προσωπικό επίπεδο, τη κορυφή του Έβερεστ στη καλύτερη λίγκα του πλανήτη. Παράλληλα, η ιδιαίτερη διαδρομή του μέχρι εκεί αλλά και ο χαρακτήρας του έχουν κερδίσει τους πάντες στην Αμερική.
Γράφαμε πρόσφατα στο Hoopfellas…
Το φαινόμενο «Αντετοκούμπο» έχει χτυπήσει τις όχθες του αμερικανικού μπάσκετ ως άλλος τυφώνας και όλοι οι ειδικοί το μελετούν με μεγάλο ενδιαφέρον σε συνάρτηση πάντα με την εξέλιξη του ίδιου του παιχνιδιού στη μεγάλη λίγκα. Ο Γιάννης κυριαρχεί σε μια περίοδο που φαίνεται ότι ακόμα απέχει από το ταβάνι των potentials του και αυτό κατά κάποιον τρόπο «φοβίζει». Παράλληλα η όλη ιστορία που κουβαλάει μαζί του, η προσωπική του διαδρομή αλλά και το προφίλ του ανθρώπου που εκτιμάει τη παρούσα θέση του και δεν έχει θέσει ως αυτοσκοπό τη σταδιοδρομία σε μια εκ των μεγάλων αγορών της Αμερικής τον έχει μετατρέψει στη πιο likeable περσόνα του ΝΒΑ.
Ο Γιάννης είναι το «The Body» στη λίγκα των κορμιών. Σήμερα αποτελεί ένα mismatch που σε καθαρά αγωνιστικούς όρους το ΝΒΑ ίσως δεν έχει βιώσει ξανά στη σύγχρονη εποχή του. Τη τρέχουσα σεζόν σκοράρει περίπου 18 πόντους μ.ο στο «ζωγραφιστό τη στιγμή που ο Σακίλ Ο’Νιλ (ένα αντίστοιχο ιστορικά παράδειγμα ολοκληρωτικής κυριαρχίας με τον συνδυασμό φυσικού πακέτου και ικανοτήτων) της χρονιάς 2002-03 μετρούσε με τους Lakers 19.6. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ίδιος ο Σακ προσφέρθηκε να του κληροδοτήσει το προσωνύμιο του «Σούπερμαν». Μετανθρωπισμός…
Στο φετινό μοντέλο των Μπακς ο Αντετοκούνμπο βρήκε επιτέλους το κατάλληλο περιβάλλον για να ανεβάσει το παιχνίδι του στη κορυφή. Δεν είναι ακόμα εκεί. Ναι, ίσως αποτελεί το πιο δυνατό χαρτί για τον τίτλο του επόμενου ALPHA DOG της λίγκας που κάποια στιγμή μαθηματικά φαίνεται ότι θα κατακτήσει αλλά ακόμα έχει μερικά σκαλοπάτια μπροστά του. Ο Γιάννης περπατάει τον δρόμο του ηγέτη και οφείλει σε αυτή τη διαδρομή να βρει τα κλειδιά της νίκης. Είναι αυτά που ανοίγουν τη πόρτα για τους πραγματικά «μεγάλους».
Τη τρέχουσα σεζόν το Μιλγουόκι έχει τραβήξει όλα τα βλέμματα. Φτάσαμε στα μέσα του Φλεβάρη και οι Μπακς του Γιάννη διατηρούν το καλύτερο ρεκόρ σε ολόκληρη τη λίγκα. Παίζουν ισορροπημένο μπάσκετ όντας πολύ αποτελεσματικοί και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Οι άμυνες πέφτουν η μια μετά την άλλη στο καναβάτσο απέναντι στον βρυχηθμό του καθαρόαιμου που λέγεται «Αντετοκούνμπο» και ολόκληρο το σύστημα υποστήριξης γύρω του λειτουργεί υποδειγματικά. Ο Έλληνας φόργουορντ έχει μετατρέψει τη ταπεινή αγορά του Μιλγουόκι σε εστία ενδιαφέροντος δίνοντας στον κόσμο ένα είδος κυριαρχίας που, με τον τρόπο που συμβαίνει, αυτός χρόνια είχε να δει (εποχές Ουίλτ-Ράσελ, πιο πρόσφατα Σακίλ). Εάν αναλογιστούμε, βλέποντας τα ρόστερ στο φετινό Ολ-σταρ παιχνίδι της Σάρλοτ, ποιανού συνόλου είναι αρχηγός ο Αντετοκούνμπο ίσως κατανοήσουμε στιγμιαία τη θέση του στο σημερινό ΝΒΑ και στα μάτια του μέσου θεατή στην Αμερική.
Το συγκεκριμένο παιχνίδι-θεσμός έχει χάσει την αίγλη του αναφορικά με το αγωνιστικό κομμάτι όμως δεν παύει να είναι ένα πολύ σπουδαίο event. Δεν υπάρχει το ανταγωνιστικό πνεύμα του παρελθόντος όπου οι σταρ έπαιζαν για να νικήσουν τροφοδοτώντας τον προσωπικό τους, αθλητικό και μη, εγωισμό και την τιμή τους. Σήμερα είναι μια μεγάλη γιορτή, ένα πανηγύρι της «χαλαρότητας», του χαμόγελου και των δημοσίων σχέσεων. Η συμμετοχή σε αυτό όμως παραμένει ένας πολύ υψηλός τίτλος τιμής. Το ότι ο Αντετοκούνμπο λοιπόν (δεύτερος σε ψήφους στη λίγκα πίσω από τον Λεμπρόν) ηγείται της μιας εκ των δύο ομάδων συνιστά την απόλυτη αναγνώριση.
Νομίζω ότι η δήλωση του θρυλικού Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ για τον Γιάννη νομίζω είναι ενδεικτική για το πώς προσεγγίζει η Αμερική το «φαινόμενο».
“Έχει τρομερή ιστορία πίσω του, έμαθε το παιχνίδι σε ένα μικρό γυμναστήριο στην Αθήνα, ήρθε εδώ και εξελίχθηκε σε αυτό που βλέπουμε σήμερα, σπουδαία ιστορία πραγματικά. Δεν ξέρω αν έχει πλησιάσει το ταβάνι του, θα πρέπει νομίζω να ρωτήσετε τον ίδιο. Μόνο αυτός ξέρει. Έχει αυτό το τρομερό κίνητρο, που ελάχιστοι παίκτες είχαν και έχουν“.
Στη περίπτωση του Αντετοκούνμπο, το μέλλον τρέχει κατά πάνω του με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ο ουρανός είναι το μόνο όριο…