Λίγο καιρό πριν ξεκινούσαμε ένα κείμενο για την πεισματάρα Ατλέτικο του Ντιέγκο Σιμεόνε με αυτόν τον πρόλογο: Τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του ο Αντουάν Γκριεζμάν προσπαθούσε με κάθε τρόπο να προσελκύσει τα βλέμματα κάποιας επαγγελματικής ομάδας ώστε να μπορέσει να φύγει από τη μικρή Γαλλική πόλη Μακόν, στην οποία ζούσε από τη μέρα που γεννήθηκε. Δυστυχώς γι’αυτόν όλα
Η Ιταλία του Αντόνιο Κόντε
Είναι πολλές φορές στο ποδόσφαιρο δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στον παθιασμένο άνθρωπο, σε αυτόν που δίνει τα πάντα στη δουλειά του, με έναν που λαϊκίζει και αγγίζει τα όρια της γραφικότητας. Γι’ αυτό και είναι πολύ εύκολο να υποτιμήσεις κάποιον μόνο και μόνο επειδή βλέπεις την επιφάνεια και κάποιες αντιδράσεις και όχι το μέγεθος της
Το μέγεθος δεν μετράει πάντα
Η Ισλανδία είναι μια νησιωτική χώρα στα βόρεια του Ατλαντικού. Σύμφωνα με την τελευταία επίσημη καταγραφή ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 332.529 κατοίκους. Αν από αυτούς αφαιρέσει κανείς τις γυναίκες, τους άντρες που είναι μεγαλύτεροι από 35 χρονών, τους ανήλικους και τους υπέρβαρους τότε περισσεύουν κάπου στους 22.000 ανθρώπους. Αν και από αυτούς βγάλει κανείς
Τι ακριβώς “κράζουμε” στον Ρονάλντο;
Από τα πολύ παλιά χρόνια στους ανθρώπους άρεσαν τα διλήμματα. Πολύ περισσότερο δε στους ανθρώπους που παρακολουθούν τα σπορ. Πέραν της ομάδας που υποστηρίζει κάποιος, στην πορεία του ως φίλαθλος αρέσκεται να χτίζει “κόντρες” και για πρόσωπα… Η μεγαλύτερη προσωπική κόντρα του σύγχρονου ποδοσφαίρου, ακόμη κι αν οι δύο πρωταγωνιστές δεν πολυ νοιάζονται για αυτήν,
Η Ουαλία δεν είναι μόνο “η χώρα του Ράιαν Γκίγκς”
Ένα βράδυ πριν πολλά χρόνια, σε μια φοιτητική μάζωξη από εκείνες που ξεκινάνε Τρίτη απόγευμα και ολοκληρώνονται Πέμπτη μεσημέρι, κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού γνώσεων τέθηκε η ερώτηση «Ποιος κατέχει τον τίτλο του πρίγκιπα της Ουαλίας». Με το που τελείωσε η εκφώνηση της ερώτησης, τα δυο αγόρια της ομάδας που έπαιζε, απάντησαν με ένα στόμα, μια φωνή: