Στη κούρσα των τελικών οι «αιώνιοι» φτάνουν ο ένας δίπλα στον άλλον στον σκόπελο του κομβικού τρίτου παιχνιδιού το οποίο μπορεί να δώσει καθοριστικό προβάδισμα στον νικητή. Είναι το ματς των προσωπικοτήτων…

Δύο κλειστά ματς, ένταση, πάθος, break στο break. To πλεονέκτημα έδρας αλλάζει συνεχώς χέρια. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και ο Τσάβι Πασκουάλ μετρούν από μια νίκη στη σκακιέρα της τακτικής. Στον τρίτο τελικό όμως, ήρθε η ώρα των προσωπικοτήτων. Και οι δύο ομάδες θα χρειαστούν από τους σπουδαίους performer τους να βγουν μπροστά και να ηγηθούν. Είναι ένας τελικός προσωπικοτήτων..

Ο Παναθηναϊκός παρουσίασε ένα διαφορετικό πρόσωπο στο δεύτερο ματς. Ο Τσάβι Πασκουάλ άλλαξε την οπτική του σε επίπεδο διαχείρισης του rotation και αυτό βοήθησε την ομάδα του να παρουσιαστεί πιο έτοιμη, πιο φρέσκια, για ένα τέτοιο κομβικό έδρας ματς. Η παρουσία δύο “πλαγίων” με εκτελεστική ικανότητα από τη περιφέρεια δίπλα στον Καλάθη (ήταν παράλληλα και μια ψήφος εμπιστοσύνης στα πρόσωπα των Λοτζέσκι και Ρίβερς), η μετακίνηση του Τζέιμς στη second unit, η ενεργοποίηση του Όγκαστ και της άμυνας χώρου από το ξεκίνημα της αναμέτρησης συνιστούν παράγοντες της βελτίωσης που παρουσίασε το “τριφύλλι” στο Φάληρο. Ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος και επικράτησε δίκαια. Η άμυνα του στο δεύτερο ημίχρονο ήταν εξαιρετική, η άνοδος του Γκιστ (απέδειξε πόσο σημαντικός είναι στο συγκεκριμένο ματσάρισμα με τον Ολυμπιακό) και η ικανότητα του Τζέιμς στη προσωπική φάση έδωσε το επάνω χέρι στους πράσινους οι οποίοι φέρνουν πίσω στο ΟΑΚΑ το πλεονέκτημα έδρας και θα μπουν στο τρίτο ματς από σαφώς καλύτερη ψυχολογικά θέση.

Γίνεται αυτομάτως κατανοητό ενόψει του τρίτου ματς ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να ακολουθήσει το μονοπάτι του δευτέρου τελικού και να μείνει μακριά από τις κακοτοπιές του πρώτου, μιλώντας πάντα για την αγωνιστική κατεύθυνση και προσέγγιση της επόμενης αναμέτρησης. Η λογική λέει ότι ο Τσάβι Πασκουάλ θα προσπαθήσει να ξεκλειδώσει τον άξονα στην άμυνα του Ολυμπιακού ρίχνοντας και πάλι το βάρος στο παιχνίδι των “πλαγίων” του και σε δράσεις μακριά από τη μπάλα ώστε να αναγκάσει τους ερυθρόλευκους στα μετόπισθεν να “μετακινηθούν”. Επάνω σε αυτή τη μετακίνηση θα πρέπει να χτυπήσει επίθεση των γηπεδούχων τη στιγμή που μια μικρή (υπέρ τους) διαφοροποίηση σε επίπεδο διάταξης-χώρων στη ρακέτα του Ολυμπιακού μπορεί να παράγει PnR καταστάσεις για τον Γκιστ, κάθετο παιχνίδι για τους γκαρντ του Πασκουάλ και τον Σίνγκλετον (μπορεί να είναι πιο επιθετικός με τη μπάλα στο παρκέ ειδικά όταν απέναντι του έχει τον Ουίλτζερ). Άκρως σημαντική παράμετρος λοιπόν για τους γηπεδούχους είναι να μπορέσουν να απειλήσουν και να ευστοχήσουν από τη περιφέρεια στο ξεκίνημα (Καλάθης, Λοτζέσκι-Ρίβερς) ώστε να διαφοροποιήσουν τη προσέγγιση της άμυνας και το πλαίσιο διαθέσιμων χώρων. Εάν ο Παναθηναϊκός μπορέσει να πατήσει με σιγουριά στον άξονα και το αντίπαλο ζωγραφιστό πολύ δύσκολα θα χάσει το τιμόνι της αναμέτρησης από τα χέρια του. Για αυτό και η παρουσία (σε εκτελεστικό και δημιουργικό επίπεδο) του ηγέτη του Νικ Καλάθη θα είναι σημαντική..

Ο Ολυμπιακός έχασε ότι κέρδισε με κόπο στο πρώτο ματς όμως είναι ζωντανός και υποχρεωμένος να συνεχίσει βρίσκοντας τις λύσεις που θα τον οδηγήσουν στον τίτλο. Η σοκαριστική εικόνα και κυρίως η ξαφνική πτώση του επιθετικού διακόπτη των ερυθρολεύκων στο δεύτερο ημίχρονο (ειδικά στο μεγαλύτερο κομμάτι της τρίτης περιόδου) είναι ένα στοιχείο που θα πρέπει να διαχειριστεί ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πηγαίνοντας στο τρίτο ματς. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να ελαχιστοποιήσει τις διακυμάνσεις στην απόδοση του, σε παραγωγικό επίπεδο, δημιουργώντας shortcuts προς το καλάθι μέσω της ικανότητας αρκετών αθλητών του να πηγαίνουν με συχνότητα στη γραμμή των προσωπικών και του αξιόπιστου περιφερειακού σουτ. Πρόκειται για δύο πυλώνες του παιχνιδιού των ερυθρολεύκων στη προσπάθεια τους να διασφαλίσουν ότι δε θα επαναλάβουν τέτοια “βουτιά” βιώνοντας πάλι μεγάλο διάστημα χωρίς σύνδεση με το καλάθι. Οι φιλοξενούμενοι έχουν δύο παίχτες με ζεστά χέρια στη σειρά, τους Στρέλνιεκς – Παπαπέτρου, και είναι δεδομένο ότι θα πρέπει να το εκμεταλλευτούν. Ο Έλληνας φόργουορντ μετράει 11.5 πόντους με 4/6 τρίποντα και 4.0 ριμπάουντ στα δύο πρώτα ματς της σειράς ενώ η συμβολή του στην άμυνα είναι παράλληλα σημαντική.

Είναι σαφές ότι στον τρίτο τελικό και σε ένα ΟΑΚΑ που θα κοχλάζει από επιθυμία για το προβάδισμα στη σειρά, ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί τον Βασίλη Σπανούλη. Ο ηγέτης των ερυθρολεύκων μετράει 0/10 τρίποντα στη σειρά, 6/13 δίποντα, 7 τελικές πάσες για 5 λάθη και 8.0 πόντους. Με τον Πρίντεζη μακριά από τον καλό του εαυτό (σωματικά και συνεπώς, αγωνιστικά) ο Γιάννης Σφαιρόπουλος γνωρίζει ότι αυτή τη φορά η δυναμική παρουσία του αρχηγού στον τρίτο τελικό είναι επιβεβλημένη. Ο Σπανούλης είναι ο παίχτης που μπορεί να γυρίσει τον διακόπτη αυτής της ομάδας, ειδικά σε ένα τέτοιο περιβάλλον..

Ο Ολυμπιακός θα ποντάρει στους δύο παίχτες της θέσης “5” (Μιλουτίνοφ-Μακλίν) για να παράγει επίθεση υποκαθιστώντας σε ένα βαθμό μια ενδεχόμενη ισχνή παρουσία του Πρίντεζη αλλά θα πρέπει να είναι έτοιμος και στα μετόπισθεν γνωρίζοντας ότι ο αντίπαλος θα μπει υποψιασμένος, στοχεύοντας να χτυπήσει με αποφασιστικότητα στους χώρους που θα του παραχωρηθούν. Το γεγονός ότι οι φιλοξενούμενοι (“αυτοί” οι φιλοξενούμενοι..) τοποθετήθηκαν πάλι μετά τον δεύτερο τελικό στο status του outsider μπορεί να λειτουργήσει ανακουφιστικά. Ο Ολυμπιακός θα μπει και πάλι με στόχο να κάνει τη πίεση, αργά αλλά μεθοδικά να κυλίσει προς τη πλευρά του αντιπάλου..

Ο τρίτος τελικός θα δώσει ένα σημαντικό , ουσιαστικό και ψυχολογικό, προβάδισμα στον νικητή. Δε κρίνει τον τίτλο αλλά δωρίζει την ευκαιρία να τελειώσεις τη σειρά στο τέταρτο ματς, πριν εισέλθεις στη ψυχοφθόρα διαδικασία του πέμπτου. Με τη σειρά στο οριακό 1-1, νομίζω πως η σκηνή έχει στηθεί για τους παίχτες με την ισχυρότερη προσωπικότητα. Αυτούς που θα δουν λύσεις όταν οι υπόλοιποι βλέπουν μόνο προβλήματα. Είναι η στιγμή τους να λάμψουν…