Για μια ακόμα σεζόν η ομάδα που χτίζει ο Τσάβι Πασκουάλ αποτελεί μικρογραφία της κοινωνίας της πιο multicultural ίσως ευρωπαϊκής μητρόπολης, της Βαρκελώνης. Κατέχοντας τη συγκεκριμένη γεωγραφική θέση και το προνόμιο του λιμανιού άλλωστε, η πρωτεύουσα της Καταλονίας ήταν ανέκαθεν εξωστρεφής και εκτεθειμένη σε επιρροές.
Αυτό το πολυπολιτισμικό μωσαϊκό που διακρίνει τη κοινωνίας της πόλης έχουν φέρει οι Καταλανοί και στο τμήμα μπάσκετ έχοντας δημιουργήσει ένα ανάλογο σύνολο ενώ επί των ημερών του Πασκουάλ ο σύλλογος έχει απλώσει τα δίκτυα του σε ολόκληρη την Ευρώπη ώστε να απορροφήσει στα παιδικά τμήματα ότι καλύτερο παράγεται ακόμα και από χώρες χωρίς παράδοση στο άθλημα.
Φιλτράροντας το φετινό πλάνο και τις σκέψεις του Πασκουάλ για τη Μπαρτσελόνα που χτίζει θα πρέπει να σταθώ στην επιμονή του να παίζει ΒΙG. Το μέγεθος χαρακτηρίζει τη Μπαρτσελόνα και φέτος. Τη φιλοσοφία του προπονητή της επίσης που (όπως και ο Βουγιόσεβιτς) έχει τη δική του θεωρία για το συγκεκριμένο topic την οποία θα αναλύσουμε άλλη φορά. Ο Πασκουάλ έχτισε καλύτερα τη frontcourt του η οποία πέρυσι αντιμετώπισε μεγάλο πρόβλημα στην pick & roll άμυνα (θυμηθείτε λίγο τα ματς με την Άλμπα και τον τρόπο που σκόραρε η ομάδα του Ομπράντοβιτς). Σε αυτή την off season στόχευσε στο να βάλει ταχύτητα σε αυτή τη γραμμή υπογράφοντας δύο εξαιρετικούς ψηλούς, τον post/face up scorer Σάμιουελς και τον high flyer Ολασένι Λαβάλ συμπληρώνοντας με τον Moussa Diagne της Φουενλμπράδα (2.11-20) παιδί με πολλά upsides στο ζωγραφιστό (κρατείστε το όνομα του) δίπλα στη κολώνα-Τόμιτς. Έχω την αίσθηση στο πλαίσιο των «προσαρμογών» που συχνά εμφανίζει σε επίπεδο ροτέησιον μέσα στη χρονιά ο Πασκουάλ, θα δούμε αρκετά τον Σάμιουελς και στο «4», ακολουθώντας τη περυσινή συνταγή με τον Λάμπε η οποία βοήθησε τη Μπαρτσελόνα σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι της σεζόν.
Κοιτάζω με μεγάλο ενδιαφέρον τη περίπτωση του Βεζένκοφ. Ο MVP της Α1 θα πρέπει να περιμένει ότι θα περάσει μια διαδικασία την οποία συνηθίζει ο Πασκουάλ με τους παίχτες αυτής της ηλικίας και χρειάζεται υπομονή και ετοιμότητα για να κερδίσει τα λεπτά του. Ο νέος προπονητής του τον βλέπει ως μπαλαντέρ στις δύο θέσεις των φόργουορντς «4» και «3». Στον Αλέξανδρο αρέσει η ιδέα μιας και το μέλλον του, εφόσον στοχεύει στο ΝΒΑ δείχνει ότι θα πρέπει να δουλέψει περισσότερο στο «3» όμως για την ACB ακόμα δεν είναι έτοιμος να ανέβει εκεί γιατί οι ταχύτητες είναι πολύ διαφορετικές από την low pace-A1. Τον πιστεύω πολύ σαν παίχτη γιατί εκτός των δεδομένων ικανοτήτων του έχει ανεπτυγμένη αίσθηση του παιχνιδιού και είναι πνευματικά πειθαρχημένος όμως η μετάβαση δε θα είναι εύκολη και επαναλαμβάνω θα χρειαστεί υπομονή (η Μπαρτσελόνα διατηρεί κανονικά και τον Ντόελμαν στο ρόστερ της).
Ο Στράτος Περπέρογλου για τον οποίο μιλήσαμε πριν μερικές ημέρες στο Hoopfellas είναι παίχτης-Μπαρτσελόνα, με γνώμονα το τι αθλητές επιλέγει ο Πασκουάλ τα τελευταία χρόνια. Ο Έλληνας φοργουορντ μπορεί να παίξει πολύ καλό μπάσκετ στη Βαρκελώνη γιατί απλά υπάρχει το πλαίσιο για να το κάνει. Με αυτόν η επίθεση της Μπάρτσα θα γίνει πιο fluid μιας και το πολύπλευρο επιθετικό ταλέντου του διεθνή SF δίνει πολλές επιλογές και είναι πλήρως αξιοποιήσιμο στο σύστημα του Πασκουάλ. Ο Περπέρογλου θα πάρει τα ποσταρίσματα που έδινε ο Τόμας και θα είναι «δύναμη» στη weak side σε μια ομάδα που έχει ένα τοπ-πασέρ όπως ο Τόμιτς στο «5» και συνολικά πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας.
Το ερωτηματικό για τη καινούργια Μπαρτσελόνα βρίσκεται στο backcourt. Και δεν έχει να κάνει με θέμα ποιότητας. Οι Καταλανοί προσέθεσαν τον Πάου Ρίμπας (τον ήθελαν από πέρυσι), γκαρντ με μέγεθος, δημιουργία-σκορ και αντικατέστησαν τον Χουέρτας με τον Αρόγιο (ομολογώ ότι δε το περίμενα να κινηθούν για τον Πορτορικάνο). Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι πολλοί από αυτούς έχουν συχνά προβλήματα τραυματισμών. Όλεσον, Ναβάρο, Ρίμπας, Αρόγιο.. Είναι ενδιαφέρον να δούμε πως θα λειτουργήσουν όλοι αυτοί συνολικά στην άμυνα όπου μόνο ο Σατοράνσκι (θέλω να τον δω να αναπτύσσει quarterback skills) μπορεί να αποτελέσει σταθερά (φυσικά και ο Όλεσον όταν βρίσκεται στο παρκέ). Περιμένω να δω τον Αμπρίνες (ακόμα περισσότερες ευθύνες φέτος, θα βγεί πραγματικά μπροστά) να ανεβαίνει και στο «2» αλλά και τον Έρικσον να μπαίνει στο ροτέησιον.
Είναι σχεδόν δεδομένο ότι και φέτος θα δούμε καλό μπάσκετ από τη Μπαρτσελόνα. Ειδικά στο δεύτερο μισό της σεζόν. Το θέμα είναι όμως, όταν μιλάμε για ένα τέτοιο κλαμπ, τι θα κάνει σε επίπεδο στόχων. Και πάλι σε αυτό το καινούργιο ρόστερ λείπει η σκληράδα και η πνευματική δύναμη στην ώρα της κρίσης όπου οι Καταλανοί πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα. Παρ’όλα αυτά δουλεύουν σωστά φέρνοντας νέα παιδιά από πίσω, στη πρώτη ομάδα. Άλλωστε όπως σας είπα και το χειμώνα, με τον Ναβάρο να έχει κάνει πλέον το βήμα πίσω, ο Τσάβι Πασκουάλ είναι και επίσημα το «πρόσωπο του οργανισμού». Αυτή η πολυπολιτισμική Μπαρτσελόνα φέρει την υπογραφή του..