14 Φλεβάρη του 1986. Oι Σέλτικς που τρομοκρατούν μέχρι τότε το ΝΒΑ με την απόδοση τους βρίσκονται στο τέλος ενός ταξιδιού στη Δύση και ο Λάρι Μπερντ ετοιμάζει ένα δώρο, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, στους Μπλέιζερς…
«Σήμερα θα παίξω σαν αριστερόχειρας».
Ο πρώην σέντερ των Μπλέιζερς και έκτος παίχτης των Σέλτικς εκείνη τη σεζόν, Μπιλ Ουόλτον, ήταν ο πρώτος που το έμαθε μια ημέρα πριν το ματς. Έφτασε λίγο αργότερα στα αυτιά των συμπαιχτών του και έπειτα στα media. Kανείς δεν μπορούσε να ξέρει με σιγουριά εάν ο «Μεγάλος Λευκός» σοβαρολογούσε ή έκανε απλά χιούμορ. Όταν ξεκίνησε βέβαια η αναμέτρηση, όλοι κατάλαβαν πως μιλούσε πολύ σοβαρά.
Η πρόθεση του Μπερντ να χρησιμοποιήσει -όσο αυτό ήταν δυνατόν για έναν δεξιόχειρα-μόνο το αριστερό του χέρι ήταν ξεκάθαρη από την αρχή. Εκτελούσε φυσικά με το καλό του χέρι τα μακρινά σουτ όμως έδειχνε μια ροπή να περάσει προς τα μέσα και δούλευε πολύ με προσποιήσεις ώστε να πατήσει ιδανικά για να εκτελέσει με το αδύναμο χέρι. Όλοι γνώριζαν ότι δεν ήταν μια απόφαση «επίδειξης». Ο Λάρι Μπερντ δεν ήταν τέτοιος τύπος. Δεν υπήρξε ποτέ. Ήταν ο ίδιος άνθρωπος της επαρχίας που είχε ως αγαπημένη δουλειά να καθαρίζει τους δρόμους του χωριού του γιατί «μπορώ να βλέπω όλους τους συγχωριανούς μου κάθε ημέρα και να τα λέμε».
Παίζοντας χοντρά λεπτά στη θέση του πάουερ-φόργουορντ καταφέρε να αυξήσει τις εκτελέσεις του μέσα από το ζωγραφιστό (ούτως ή άλλως ο Μπερντ σημάδευε το «βαμμένο» και τις πιο αποτελεσματικές/σίγουρες από εκεί προσπάθειες, διαχρονικά ) σε μια εποχή όπου τα post ups ήταν ίσως το βασικότερο μέσο επιθετικής έκφρασης στην αμερικανική λίγκα.
Κίνηση μακριά από τη μπάλα,lay up. Παιχνίδι με πλάτη, καλάθι, επιθετικό ριμπάουντ και προσποίηση, lay up. Το αριστερό του Μπερντ σκοτώνει μεθοδικά το Πόρτλαντ. Οι γηπεδούχοι όμως –μια από τις καλύτερες επιθέσεις της εποχής με βασικά όπλα τους VanDeweghe, Drexler και Bowie- όχι μόνο καταφέρνουν να επιστρέψουν αλλά φτάνουν μια ανάσα από την επικράτηση μέχρι τη στιγμή που ο Μπερντ ευστόχησε στην εκπνοή της κανονικής διάρκειας, στέλνοντας το παιχνίδι στην παράταση.
Στην τελευταία επίθεση των Σέλτικς, λίγα μόλις δευτερόλεπτα πριν το τέλος του έξτρα πενταλέπτου, ο Larry Legend σκοράρει ξανά –αυτή τη φορά το νικητήριο καλάθι- βγάζοντας την ομάδα του στον αφρό σε μια δύσκολη βραδιά. Χρησιμοποιώντας το αριστερό του χέρι εκείνο, ο Μπερντ είχε 10/21 σουτ και συνολικά 47 πόντους, 14 ριμπάουντ και 11 τελικές πάσες για την απόδραση των Κελτών (119-120) από το Όρεγκον.
Με τα μικρόφωνα επάνω του μετά από ακόμα μεγάλη αλλά και ιδιαίτερη βραδιά, ο Μπερντ απαντάει με απλότητα και τη γνωστή του ευφυΐα στην ερώτηση που τέθηκε αναφορικά με το γιατί χρησιμοποίησε το αριστερό του χέρι στην αναμέτρηση.
«Φυλάω το δεξί μου για τους Λέικερς».
Δύο βράδια αργότερα, το «ξεκούραστο» δεξί του Μπερντ τιθασεύει τους Λέικερς τους Μάτζικ Τζόνσον, όταν οι Σέλτικς με 22 πόντους, 18 ριμπάουντ και 7 τελικές πάσες του «Μεγάλου Λευκού» περνούν με 99-105 από το L.A.
Οι Σέλτικς εκείνη τη χρονιά κατέκτησαν τον τίτλο του πρωταθλητή (νίκησαν τους Ρόκετς στους τελικούς με 4-2) με τον Λάρι Μπερντ να κερδίζει τον τίτλο του MVP της κανονικής περιόδου και φυσικά των τελικών του ΝΒΑ. Θεωρούνται ως η μόνη ομάδα που θα μπορούσε αμφισβητήσει τους Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν (1995-96) στη μάχη για τον τίτλο του καλύτερου συνόλου που είδαν ποτέ τα παρκέ του ΝΒΑ.