Το καλοκαίρι του 2021, μόλις τρία χρόνια πριν δηλαδή, ο Λαμίν Γιαμάλ παρακολουθούσε τα παιχνίδια της εθνικής Ισπανίας στο Euro παρέα με τους φίλους του. Όχι σε κάποιο μπαρ ή σε κάποιο σπίτι πίνοντας μπύρες. Με αναψυκτικό στο χέρι, σε ένα εμπορικό κέντρο που είχε στήσει γιγαντοοθόνη και είχε προσελκύσει όλη την πιτσιρικαρία της περιοχής που σύχναζε εκεί πέρα. Εκείνες τις μέρες ο Γιαμάλ ήταν 13 ετών.
Τα αθλητικά ΜΜΕ λατρεύουν τις ιστορίες των νέων ταλέντων που κάπου εκεί στα 18 δείχνουν κάποια ενθαρρυντικά στοιχεία και αμέσως βαφτίζονται με έναν αδιανόητα βαρύ χαρακτηρισμό όπως «νέος Μέσσι» ή «νέος Ανρί». Ακόμα και σε αυτό το περιβάλλον, στο οποίο τα τελευταία χρόνια αφθονούν τα παραδείγματα παικτών που ξεπετάχτηκαν νωρίς, η περίπτωση του Γιαμάλ ακούγεται υπερβολική. Ο νεαρός εξτρέμ έκανε πέρσι το ντεμπούτο του, έσπασε το σχετικό ρεκόρ των Καταλανών και φέτος συνέχισε να σπάζει κι άλλα (νεότερος σκόρερ στο ισπανικό πρωτάθλημα και κύπελλο, νεότερος παίκτης των «μπλαουγκράνα» στο Τσάμπιονς Λιγκ) αφού καθιερώθηκε ως ένας από τους κομβικούς παίκτες της Μπαρτσελόνα. Στη σεζόν που ολοκληρώθηκε πριν από λίγες μέρες έπαιξε σε 50 παιχνίδια και κατέγραψε 17 συμμετοχές σε γκολ (10 ασίστ και 7 τέρματα). Το να φτάσεις σε αυτό το επίπεδο στην ηλικία του δεν είναι απλά πολύ δύσκολο. Είναι σχεδόν αδιανόητο καθώς αναφερόμαστε σε κάποιον που σε ένα μήνα θα γιορτάσει τα 17α γενέθλια του!
Για να αντιληφθούμε καλύτερα την υπερβολή της κατάστασης αρκεί να δούμε κάποιες άλλες περιπτώσεις γνωστών νεαρών που κέρδισαν την προσοχή του κόσμου από πολύ μικροί. Στην ηλικία που ο Γιαμάλ είναι πλέον κανονικό μέλος της επιθετικής γραμμής της Μπαρτσελόνα, κρυφό όπλο της εθνικής Ισπανίας και ένας από τους πιο αποδοτικούς ντριμπλέρ της Πριμέρα, ο Μέσσι δεν είχε κάνει ακόμα ντεμπούτο σε επίσημο αγώνα. Σε μερικά πιο πρόσφατα παραδείγματα, ο Εμπαπέ είχε πατήσει στο χόρτο συνολικά 22 λεπτά ως αλλαγή στα παιχνίδια της Μονακό ενώ το «τέρας της φύσης», ο Χάαλαντ, έπαιζε ακόμα τα πρώτα του παιχνίδια ως αλλαγή στη Μόλντε.
Αυτή φυσικά και δεν αποτελεί κάποια είδους σοβαρή και ολοκληρωμένη σύγκριση με τους προαναφερόμενους, σαν αυτές που αρκετές φορές γίνονται υπερβολικά πρόωρα και τελικά χαντακώνουν τον ανερχόμενο σταρ. Ο Γιαμάλ το έχει βιώσει ήδη: “Οι δημοσιογράφοι τη μια μέρα σε λένε νέο Μέσσι και την άλλη γράφουν ότι πρέπει να σταματήσεις να παίζεις. Ο μόνος τρόπος να το αντιμετωπίσεις αυτό είναι να αδιαφορήσεις και να επικεντρωθείς μόνο σε αυτά που σου λέει ο προπονητής και οι συμπαίκτες σου.”
Μέσα σε ένα περίπου χρόνο ο Γιαμάλ μετατράπηκε από συνηθισμένος έφηβος, που έτρωγε ό,τι του άρεσε όποτε το ήθελε και μετά έπαιζε μπάλα για την πλάκα του απέναντι σε συνομήλικους του, σε επαγγελματία ποδοσφαιριστή στον οποίο στηρίζουν πολλά και η Μπαρτσελόνα και η εθνική. Οι προπονήσεις έγιναν πιο σοβαρές, το φαγητό πολύ πιο συγκεκριμένο, η μυϊκή μάζα αυξήθηκε και οι απαιτήσεις πολλαπλασιάστηκαν. Ο ίδιος πάντως επιμένει ότι ακόμα δεν έχει νιώσει την πίεση που όλοι εικάζουν πως νιώθει: “Κι όμως, δεν νιώθω πιεσμένος. Ίσως να οφείλεται στο ότι είμαι 16 ετών. Κάθε φορά που βγαίνω να παίξω συνεχίζω να το βλέπω σαν ένα παιχνίδι, παρ’όλο που διεξάγεται σε μεγαλύτερο γήπεδο από αυτά που έπαιζα μικρότερος. Είμαι μεν σε μια από τις μεγαλύτερες ομάδες του κόσμου αλλά για μένα είναι σαν το δεύτερο σπίτι μου. Ή και σαν το πρώτο, γιατί είμαι εδώ από εφτά ετών. Αρκετά από τα χρόνια αυτά κοιμάμαι εδώ πέρα, πηγαίνω σχολείο εδώ και προπονούμαι σε αυτά τα γήπεδα. Πρακτικά είναι σαν να παίζω στο σπίτι μου.”
Η δήλωση ακούγεται υπερβολικά καλή για να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αλλά η αλήθεια είναι ότι το στιλ παιχνιδιού του επιβεβαιώνει σε κάποιο βαθμό την αυτοπεποίθηση και την έλλειψη κινδύνου που φαίνεται να έχει. Οι κούρσες του από τα δεξιά, η άνεση του στο κουβάλημα της μπάλας, η ωριμότητα του στην τελική πάσα και η επιλογή του να πάει συχνά στο ένας-εναντίον-ενός δεν συμβαδίζουν με την ηλικία του και το γεγονός ότι σχεδόν 1,5 χρόνο πριν ήταν κυριολεκτικά ένα παιδάκι από αυτά που κουβαλάνε τις μπάλες. Αν και έχει μεγαλώσει ουσιαστικά μέσα στη Μασία ο ίδιος πιστεύει ότι ένα μέρος των ικανοτήτων του οφείλεται στο παιχνίδι του δρόμου: “Όταν μαθαίνεις να παίζεις στο δρόμο καταλήγεις να έχεις μεγαλύτερο εύρος κινήσεων και επιλογών. Εκεί δεν υπάρχουν πολλοί κανόνες κι έτσι εκδηλώνεσαι πολύ περισσότερο σε σχέση με κάποιον που μαθαίνει εξ αρχής να παίζει σε μια ακαδημία. Αλλά φυσικά οφείλω πολλά και στη Μασία γιατί ήξερα να παίζω μπάλα αλλά όταν μπήκα να παίξω έναν κανονικό αγώνα το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό. Έτρεχα σε όλο το γήπεδο σαν τον τρελό. Εδώ έμαθα να ελέγχω καλύτερα το παιχνίδι μου και να σκέφτομαι περισσότερο την ώρα του αγώνα.”
Όπου κι αν οφείλεται αυτή η ικανότητα να ξεκλειδώνει άμυνες επιπέδου clasico και Τσάμπιονς Λιγκ σε ηλικία που τα περισσότερα παιδιά κοντράρονται ακόμα με άλλους εφήβους σε παιχνίδια ακαδημιών, ο Γιαμάλ έχει πείσει για την ώρα αρκετούς ότι αυτά που κάνει και με τη συχνότητα που τα κάνει είναι εξαιρετικά σπάνια. Κι αυτοί οι αρκετοί δεν περιορίζονται μόνο μέσα στις τάξεις της Μπαρτσελόνα.
Ακόμα και στους κόλπους της εθνικής Ισπανίας, μιας ομάδας στην οποία το ταλέντο συνήθως περισσεύει, τα σχόλια για τον πιτσιρικά, που εννοείται πως είναι ο μικρότερος που έχει κληθεί και σκοράρει στην εθνική ομάδα, είναι διθυραμβικά. H αποθέωση του μετά την τρομερή εμφάνιση στο φιλικό με τη Βραζιλία μέσα στο Μπερναμπέου τα λέει όλα. Αφού μοίρασε δυο ασίστ, ταλαιπώρησε για τα καλά τους αμυντικούς και ολοκλήρωσε το ματς με περισσότερες ντρίπλες από όλη τη «σελεσάο» μαζί, ο κόσμος της Μαδρίτης σηκώθηκε όρθιος και τον αποθέωσε τη στιγμή της αλλαγής του στις καθυστερήσεις. Στις 7 συμμετοχές του έως τώρα με τους «φούριας ρόχας» έχει 2 γκολ και 4 ασίστ αν και έχει παίξει μόνο 385′ συνολικά.
Σύμφωνα με τον Τσάβι, τον άνθρωπο δηλαδή που τον ανέδειξε, τον εμπιστεύτηκε και τον βοήθησε να ξεχωρίσει τόσο γρήγορα, “ο Γιαμάλ παίζει βασικός όχι γιατί εγώ έχω κάποια ιδιοτροπία ή επειδή είναι μικρός αλλά εξαιτίας αυτών που κάνει στο γήπεδο. Η απόφαση που παίρνει σε κάθε φάση είναι σχεδόν πάντα η καλύτερη κι αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα στο ποδόσφαιρο. Είναι τρομερά ώριμος και ψύχραιμος και πιστεύω ότι μπορεί να αφήσει εποχή, ειδικά στη Μπαρτσελόνα.” Μια άποψη την οποία συμμερίζεται και ο Χαβιέρ Αγκίρε που με τα 45 χρόνια εμπειρίας του στα γήπεδα μετά το τέλος του φετινού Μπαρτσελόνα-Μαγιόρκα έπλεξε το εγκώμιο του νεαρού που “στο μέλλον λογικά θα κάνει χαρούμενους πολλούς φίλους της ομάδας”.
Κι αν για το ταλέντο και τις ικανότητες του δεν υπάρχουν πια πολλές αμφιβολίες, αρκετοί είναι αυτοί που προβληματίζονται για το ποιος είναι ο ιδανικός τρόπος για να τον εκμεταλλευτούν οι ομάδες του χωρίς να τον «κάψουν». Το παράδειγμα του Πέδρι άλλωστε είναι πολύ κοντινό από όλες τις απόψεις. Σε ηλικία 18 ετών ο συμπαίκτης του στη Μπαρτσελόνα και την εθνική έπαιξε σχεδόν σε ό,τι παιχνίδι μπορούσε να παίξει σε μια σεζόν στην οποία πρωταγωνίστησε στο πρωτάθλημα, στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, στο Euro αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες που ακολούθησαν. Το κοντέρ σταμάτησε στα 68 παιχνίδια σε λιγότερο από ένα χρόνο! Όταν ολοκληρώθηκε αυτός ο μαραθώνιος, εμφανίστηκαν οι τραυματισμοί οι οποίοι συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.
Το πάθημα αυτό αποτελεί ιδανικό μάθημα για όλους τους υπόλοιπους. Σε δηλώσεις του τον Απρίλιο ο Γιαμάλ απάντησε σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν θα ήθελε να παίξει το καλοκαίρι και στο Euro και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αν φυσικά τον καλέσουν: “Δεν νομίζω πως θα ήταν καλό να παίξω και στα δυο τουρνουά. Πάντα έχω στο μυαλό να μην υπερφορτώνω τον εαυτό μου και να μην κάνω υπερβολές, οπότε δεν θα ήταν πολύ λογικό να συμμετέχω και στα δυο. Όλα θα εξαρτηθούν φυσικά κι από το πώς θα εξελιχθεί το Euro, γιατί αυτό είναι η προτεραιότητα μου.”
Η συνέντευξη αυτή είχε πραγματοποιηθεί αρκετές εβδομάδες πριν γίνουν γνωστά τα ονόματα των παικτών που θα ταξιδέψουν στη Γερμανία. Όταν η αποστολή ανακοινώθηκε το όνομα του ήταν μέσα. Σε ηλικία 16 ετών και 11 μηνών ο Λαμίν Γιαμάλ θα δώσει το παρών στο Euro 2024, ένα τουρνουά στο οποίο θα είναι ο μικρότερος και μάλιστα με διαφορά. Ο επόμενος στη σχετική λίστα είναι σχεδόν δυο χρόνια μεγαλύτερος. Αν πάρει χρόνο συμμετοχής (που εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα πάρει αφού, όπως έδειξαν τα φιλικά, οι Ισπανοί στηρίζουν πολλά πάνω στις εμπνεύσεις του) θα γίνει ο μικρότερος που παίζει σε τελική φάση στην ιστορία της διοργάνωσης.
Όλα αυτά αφορούν τις ώρες των αγώνων και των προπονήσεων. Γιατί τις υπόλοιπες ώρες παραμένει ένας 16χρονος σε περίοδο που τα σχολεία ακόμα δεν έχουν σταματήσει. Όπως αποκάλυψε και ένα από τα άλλα ταλέντα της εθνικής, ο Νίκο Γουίλιαμς, ο Γιαμάλ στο δωμάτιο ασχολείται την περισσότερη ώρα με τα μαθήματα του! Όπως λέει και ο ίδιος: “Έχω φέρει μαζί μου τα βιβλία μου γιατί είμαι στην τέταρτη χρονιά του σχολείου. Συμμετέχω κανονικά στα online μαθήματα και τα πηγαίνω καλά έως τώρα. Ελπίζω ο καθηγητής να είναι λίγο πιο χαλαρός μαζί μου το επόμενο διάστημα.”