Αν κοιτάξει κάποιος τον πίνακα της Serie A μετά από τρεις αγωνιστικές, θα δει αρχικά δύο γνωστά ονόματα (Νάπολι και Γιουβέντους) και μετά μια μίνι έκπληξη. Αν και κανείς δεν μπορεί να περιμένει ότι αυτή η κατάσταση θα διατηρηθεί στη συνέχεια μια που βρισκόμαστε ακόμα πολύ νωρίς, η Κρεμονέζε είναι μια ομάδα που μπήκε δυνατά στο φετινό πρωτάθλημα και αξίζει να ασχοληθούμε μαζί της.
Για να τα πιάσουμε από την αρχή και να ξέρουμε για τι μιλάμε, η Κρεμονέζε είναι μια ομάδα της Λομβαρδίας κοντά στο Μιλάνο, μια από τις πολλές ομάδες της βόρειας Ιταλίας σε μικρές σχετικές αποστάσεις που παίζουν φέτος στην Α’ Εθνική της χώρας. Η Κρεμόνα είναι μια πόλη με μεγάλη ιστορία, καθώς ιδρύθηκε από τους Ρωμαίους το 218 π.Χ., ενώ στην περιοχή υπήρχε ακόμα παλιότερα οικισμός από μια κέλτικη φυλή. Eίναι κυρίως διάσημη για τη μουσική της κληρονομιά, καθώς ονομάζεται η πόλη του βιολιού. Ο Αντόντι Στραντιβάρι με τα διάσημα βιολιά Στραντιβάριους και άλλοι σπουδαίοι κατασκευαστές ήταν κρεμονέζοι και η κατασκευή του… κρεμονέζικου βιολιού έχει μπει στις λίστες Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Και όπως συχνά συμβαίνει σε αυτές τις ιστορικές πόλεις της περιοχής, υπάρχει και μια ιστορική ομάδα. Η Κρεμονέζε. Και πόσο πιο ιταλικό από το να ιδρυθεί σε μια οστερία, σε μια ιταλική ας πούμε ταβέρνα, το μακρινό 1903. Τότε μια παρέα φίλων, ίσως και μετά από κανένα κρασάκι στην οστερία Λα Βαρεζίνα, αποφάσισε να φτιάξει μια ομάδα που θα διέδιδε και θα ενθάρρυνε τη γυμναστική, την αγάπη για τα αθλήματα, την πειθαρχία και την αρμονία ανάμεσα στους νέους για το καλό των ίδιων και της πατρίδας.
Κάθε ιταλική πόλη που σέβεται τον εαυτό της, πρέπει να έχει έναν τέτοιο καθεδρικό ναό
Τα χρώματα του συλλόγου ήταν το λευκό και το μοβ, διαφορετικά από το σημερινό κόκκινο και γκρι και το ποδόσφαιρο άρχισε να παίζεται από το 1910 περίπου. Κατά τη διάρκεια του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, πολλοί παίκτες της ομάδας που αγωνιζόταν τότε στην 1η κατηγορία έφυγαν για τον πόλεμο. Ανάμεσά τους και ο σταρ της ομάδας Τζιοβάνι Τζίνι, που στο γήπεδο έσωζε την εστία από τα γκολ και στα μέτωπα τους τραυματίες, μια που ήταν τραυματιοφορέας. Έφυγε από τη ζωή κατά τη διάρκεια του πολέμου εξαιτίας μιας μόλυνσης και όταν η Κρεμονέζε έφτιαξε τη νέα της έδρα το 1919, της έδωσε το όνομά του, ένα όνομα που έχει μέχρι και σήμερα, μετά από πάρα πολλές ανακαινίσεις.
Σιγά σιγά, η «Κρέμο» έχασε τη δυναμική της και πέρασε σε χαμηλότερο επίπεδο στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Δεν είχε καμία επαφή με τη μεγάλη κατηγορία και βρισκόταν πάντα εκεί στα χαμηλά, εν μέσω προβλημάτων, να παλεύει για το όνειρο, μεταξύ Β’ και Γ’ εθνικής ανάλογα με τους παίκτες και τις οικονομικές δυνατότητές της. Χρειάστηκαν να περάσουν 54 ολόκληρα χρόνια για γιορτάσει η Κρεμόνα ξανά. Και για να γίνει αυτό χρειάστηκαν ουσιαστικά δύο άνθρωποι. Ο τεχνικός Εμιλιάνο Μοντόνικο και ο μεγαλύτερος αθλητής που έβγαλε η πόλη μετά τον σπουδαίο Αντόνιο Καμπρίνι. Ο Κρεμονέζος Τζανλούκα Βιάλι. Το πιτσιρίκι που έπαιζε στην Πιτζιγκετόνε, μέχρι που οι άνθρωποι της Κρεμονέζε τον ανακάλυψαν και τον έφεραν αρχικά στις μικρές ομάδες και πολύ σύντομα στην 1η ομάδα. Κάνει ντεμπούτο μόλις στα 16 του και με τον Μοντόνικο ως κόουτς βελτιώνεται σταθερά.
Ο αγαπημένος Βιάλι, με πολύ μαλλί, στα νιάτα του με τη φανέλα της Κρεμονέζε
Η Κρεμονέζε μεταμορφώνεται τη σεζόν 1982-83 και φτάνει σε τριπλή ισοβαθμία μαζί με Κατάνια και Κόμο για την 3η θέση. Γίνονται τρία ματς και με απόλυτα ιταλικό τρόπο, η άνοδος στη Serie A κρίνεται στο γκολ. Στο ένα και μοναδικό που μπαίνει σε 270 λεπτά ποδοσφαίρου με έπαθλο την άνοδο. Η Κατάνια κερδίζει την Κόμο με 1-0, έρχεται 0-0 με την Κρεμονέζε και η Κρεμονέζε 0-0 με την Κόμο. Την επόμενη σεζόν, ο Βιάλι σκοράρει 10 φορές και βοηθάει την ομάδα του να κατακτήσει ξανά την 3η θέση, αλλά αυτή τη φορά χωρίς συγκάτοικο. Η Κρεμονέζε για πρώτη φορά μετά το 1930, παίζει ξανά στην 1η κατηγορία της Ιταλίας. Ο Βιάλι παίρνει μεταγραφή στη Σαμπντόρια και δεν θα αγωνιστεί ξανά ποτέ με την ομάδα της πόλης του. Οι γκριζοκόκκινοι πέφτουν αμέσως, ανεβαίνουν ξανά το 1989 και μετά γίνονται μια κλασική ομάδα ασανσέρ για περίπου μια δεκαετία. Θα περάσει και πάλι πάρα πολύς καιρός για να ανέβουν, καθώς μετά από τη σταθερή παρουσία στη Serie A στα 90s, υποβιβάζονται για τα καλά το 1996. Θα ανέβουν ξανά το 2022 και φυσικά θα πέσουν και πάλι με τη μία. Classic Cremonese.
Ο ιδιοκτήτης της ομάδας από το 2007 Τζιοβάνι Αρβέντι είχε δηλώσει τότε ότι η ομάδα του ήταν απροετοίμαστη για τις μεγάλες διαφορές ανάμεσα σε Serie A και Serie B. Αυτή τη φορά είναι πιο έτοιμος; Είναι αυτά τα αποτελέσματα τυχαία; Η Κρεμονέζε πέτυχε πέρσι μια ακόμα δύσκολη άνοδο. Τερμάτισε 4η σε απόσταση 21 βαθμών από την πρωταθλήτρια Σασουόλο και τη δευτεραθλήτρια Πίζα. Έπαιξε μπαράζ με τη Γιούβε Στάμπια και μεγάλο τελικό με τη Σπέτσια. Εκεί, μετά από το 0-0 του 1ου αγώνα, προηγήθηκε με 0-3 μέσα στη Σπέτσια μέχρι το 79′, αλλά τελικά καρδιοχτύπησε και πήρε την άνοδο με 2-3:
Η γκρανγκινιολική
Όπως καταλαβαίνει κανείς, η Κρεμονέζε ξεκίνησε με μεγάλο χάντικαπ ποιότητας σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ομάδες. Χρειαζόταν ενίσχυση και αυτή ξεκίνησε από τον πάγκο. Παρά την άνοδο, ο Στρόπα δεν έμεινε. Στη θέση του ήρθε ο Ντάβιντε Νίκολα. Ένας μετρ της σωτηρίας, καθώς έχει σώσει πολλές ομάδες στην καριέρα του, όπως την Κροτόνε, την Τζένοα, τη Σαλερνιτάνα, την Έμπολι και την Κάλιαρι, αρκετές φορές ομάδες που έμοιαζαν καταδικασμένες. Η ομάδα έδωσε περίπου 14 εκατομμύρια για μεταγραφές, αν και τη μεταγραφή αεροδρομίου την έκανε “τζάμπα” και στο τέλος. Απέκτησε τον Τζέιμι Βάρντι, μια μεταγραφή που έχει τις προϋποθέσεις να ξεχαστεί σύντομα ή να γράψει ιστορία. Γνωρίζοντας την τρέλα του Άγγλου και χωρίς ίχνος αντικειμενικότητας, ευχόμαστε να ζήσουμε μεγάλες στιγμές.
Η Κρεμονέζε ξεκίνησε με το 1-2 μέσα στο κατάμεστο Μεάτσα απέναντι στη Μίλαν, συνέχισε με μια ακόμα νίκη με 3-2, αυτή τη φορά με τη Σασουόλο και την τρίτη αγωνιστική πήρε ένα ωραιότατο 0-0 στη Βερόνα. Παίζει αρκετά σε πίσω μέτρα, με τριάδα που γίνεται πεντάδα στην άμυνα και ψάχνει αντεπιθέσεις και στημένες φάσεις. Δεν παίζει κάποιο επαναστατικό ποδόσφαιρο. Παίζει ποδόσφαιρο σωτηρίας, αφήνει την μπάλα στους αντιπάλους, κάνει λίγες φάσεις, αλλά παρότι δεν έχει την μπάλα, δεν δέχεται και πολλές φάσεις. Θα μπορεί να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο αμυντικά, ενώ επιθετικά να είναι τόσο οικονομική; Είναι κάπως δύσκολο αυτό. Γι’ αυτό και όπως είπαμε, η 3η θέση είναι κάτι που λογικά θα αποτελέσει σύντομα παρελθόν. Αλλά αυτή τη φορά, η παραδοσιακή ομάδα ασανσέρ δείχνει έτοιμη να πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι της.
Ο κόσμος βέβαια ζει σε έναν δικό του κόσμο μετά τη μεταγραφή του Βάρντι. Το παρατσούκλι ΣτραντιΒάρντι για το νέο πρώτο βιολί της ομάδας δεν άργησε να βγει. Και στην υποδοχή, πολλοί είχαν ήδη κάνει τατουάζ τον Άγγλο και του ζητούσαν να τους βγάλει στην Ευρώπη. Η ομάδα έβγαλε ξανά τα διαρκείας σε διάθεση και έσπασε το ρεκόρ της ξεπερνώντας τα 8.000. Οι φανέλες της ομάδας έχουν εξαντληθεί και πλέον γίνονται μόνο ηλεκτρονικές παραγγελίες, χωρίς γνωστή ημερομηνία παραλαβής. Ο 38χρονος Βάρντι ίσως χρειαστεί να προσαρμόσει τις συνήθειές του. Από τα energy drink και τις παμπ, να προσαρμοστεί ίσως σε κάποιο κρασάκι και κάποιο παραδοσιακό τοπικό έδεσμα σε οικογενειακές οστερίες. Η Κρεμόνα βγάζει κι αυτή το δικό της κρασί, έχει το σαλάμι της, βγάζει γκοργκοντζόλα, αλλά και γλυκά. Ο Βάρντι πάντως είπε ότι πείστηκε από τον κόουτς Νίκολα σε μια μεγάλη συζήτηση που είχαν μέσω βιντεοκλήσης για να κάνει αυτή τη μετακόμιση. «Απλά έβλεπα τα μάτια του και κατάλαβα πόσο με ήθελε», δήλωσε ο Βάρντι και για αναρωτιέσαι αν μιλούσε για κάποιο ερωτικό πάθος και όχι για την κορυφή της επίθεσης. Εμείς απλώς περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθεί αυτό το love story.