Συνήθως στα κείμενα που ασχολούμαστε με ποδοσφαιρικούς θρύλους ξεκινάμε από την αρχή. Στο συγκεκριμένο θέμα είναι όμως αδύνατο να χωρέσεις σε λίγες λέξεις όλη την ιστορία και την καριέρα του Χοακίν Σάντσεθ Ροντρίγκεθ. Γι’ αυτό, θα τα πάρουμε από το τέλος και θα αφήσουμε σε μεγάλο βαθμό τον ίδιο τον Χοακίν να μιλήσει, καθώς θα δούμε πέρα από τον παίκτη, την «τυπάρα» (συγγνώμη Γιώργο Καραγκούνη) που έφτασε στα 40 του για να πει ότι σταματάει την μπάλα. Τον περασμένο Νοέμβριο βρέθηκε καλεσμένος σε τηλεοπτική εκπομπή και μίλησε για το τέλος του από το ποδόσφαιρο: «Είναι δύσκολο να αποσυρθείς από ένα επάγγελμα που κάνεις από μικρός. Ο κόσμος μού λέει ότι πρέπει να σταματήσεις όταν βρίσκεσαι στην κορυφή, αλλά έχω όρεξη να συνεχίσω. Στα 40 μου δεν είναι ότι βλέπω πως ήρθε αυτή η στιγμή, αλλά ότι δεν παίζω πια τόσο. Η απόφαση όμως εξακολουθεί να είναι δύσκολη, απολαμβάνω την μπάλα όπως πάντα, προπονούμαι εξίσου καλά, αλλά τα λεπτά έχουν μειωθεί πολύ. Το έχω σκεφτεί πολύ, την πρώτη μέρα που δεν θα μυρίσω το χορτάρι, δεν θα δω τους συμπαίκτες μου, δεν θα φορέσω τα βρεγμένα ποδοσφαιρικά παπούτσια. Παρότι έχω τόσα πράγματα να κάνω και έχω σχεδιάσει τόσα πολλά, είμαι σίγουρος ότι στο τέλος θα μου λείπει πολύ και θα πέφτω στο κρεβάτι σκεπτόμενος την μπάλα».
Ο Χοακίν ολοκληρώνει μια καριέρα 22 ετών επαγγελματικά και αν βάλουμε και τις μικρές ομάδες, πάνω από τη μισή ζωή του έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο. Το παλμαρέ του πολύ μικρό. Δύο Κόπα ντελ Ρέι με Μπέτις και Βαλένθια και η ευκαιρία στα 40 του να κατακτήσει το τρίτο, κατά σύμπτωση πάλι ως παίκτης της Μπέτις και με αντίπαλο τη Βαλένθια. Ακόμα και στην εθνική Ισπανίας ήταν απών στις μεγάλες τις στιγμές. Κάποιες δηλώσεις του εναντίον του Αραγονές τον έφεραν εκτός από την ομάδα, έχασε όλες τις κούπες. Η απόφαση όμως για να κρεμάσει τα παπούτσια έφτασε: «Ο πατέρας του Έμερσον είναι μικρότερος από μένα, ο δε Ρόμπερ δεν είχε γεννηθεί όταν έκανα ντεμπούτο», έλεγε πέρσι σε άλλη του συνέντευξη για τους συμπαίκτες του. Τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος μετά την μπάλα; «Η γυναίκα μου ψάχνει ήδη αγγελίες στις εφημερίδες για να βρω δουλειά, δεν θέλει να με έχει στον καναπέ ούτε για ένα λεπτό», λέει με εκείνο το χαρακτηριστικό χαμόγελο που έχει κάνει να τον συμπαθούν σχεδόν όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι στην Ισπανία (και εκτός). Φυσικά και κάνει πλάκα. Άλλωστε παρότι στο μυαλό μας Μπέτις και Χοακίν είναι έννοιες αλληλένδετες, ο Ισπανός ποδοσφαιριστής δεν είναι Σεβιγιάνος, αλλά από το Κάδιθ. Ένα μέρος γνωστό για το ταμπεραμέντο των κατοίκων του, τις πλάκες και τις φάρσες τους, όπως είδαμε παλιότερα. Η κυρία Σουζάνα δεν θα έχει άγχος πάντως. Ο Χοακίν έχει ήδη κανονίσει το μέλλον του, ως παρουσιαστής σε εκπομπή όπου θα ακολουθεί διάφορους πολύ επιτυχημένους επαγγελματίες (από σεφ μέχρι πιλότους) και θα βλέπει πώς είναι αυτές οι δουλειές.
Αν υπάρχει κάποιος ποδοσφαιριστής που μπορεί να το καταφέρει σίγουρα είναι αυτός. Γιατί ο Χοακίν δεν είναι απλώς ο άνθρωπος που ήταν ένα υπερ-ταλέντο που ζάλιζε τους αντιπάλους στα άκρα της επίθεσης, ούτε ένας παίκτης που συχνά έβαλε πίσω την καριέρα του για να παίξει τόσα χρόνια σε μια ομάδα που αγάπησε. Είναι και μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, ένα ζιζάνιο που κάνει τον κόσμο να χαμογελά συνέχεια. Στην τηλεοπτική συνέντευξη που αναφέραμε προηγουμένως είπε τρία ανέκδοτα στη σειρά και μάλιστα σε ένα από αυτά έκανε μίμηση ενός μεθυσμένου, κανονικός σόουμαν το αγόρι από την Ανδαλουσία. Γι’ αυτό άλλωστε έχει γίνει το διαφημιστικό πρόσωπο μιας εταιρείας οικιακών συσκευών, καθώς είναι ο τύπος της διπλανής πόρτας, ο γείτονας που ήθελες πάντα να έχεις, απλώς ο συγκεκριμένος έτυχε να έχει και τεράστιο ταλέντο στο ποδόσφαιρο.
– Ποιο είναι το αγαπημένο σου χόμπι;
– Το τένις
Ο Ζούλιο Μπαπτίστα ξεσπά σε γέλια και λέει:
– Ο τύπος δεν έχει παίξει ποτέ στη ζωή του τένις και απάντησε τένις
– Δεν ξέρω ούτε να κρατάω τη ρακέτα Χούλιο
Κάποια χρόνια αργότερα μετά το παραπάνω βίντεο (στη Μάλαγα τότε), ως παίκτης της Μπέτις βγήκε σε βίντεο σαν Ράφα Ναδάλ (φτιάχνοντας μάλιστα το βρακί του σαν τον μεγάλο Ράφα) για να ανακοινώσει ότι επειδή δεν έχει ιδέα από τένις θα συνεχίσει στην Μπέτις για άλλα δύο χρόνια και στέλνοντας μήνυμα στον παλιόφιλο “Χούλιο”. Τα δύο χρόνια έγιναν τελικά πέντε βέβαια, οπότε μια καριέρα στα Grand Slam θα πρέπει να περιμένει. Αν ψάξει κανείς για “Joaquin chistes” (αστεία) στο YouTube θα βρει βίντεο όπου κάνει κόντρες με γνωστούς κωμικούς, ανέκδοτα εν μέσω καραντίνας, πλάκες σε συμπαίκτες, βίντεο που ζητάει από έξυπνα ηχεία να του πουν αστεία, ένα βίντεο που κάνει τον παγκόσμιο πρωταθλητή του Moto GP Μαρκ Μάρκεθ να δακρύζει από τα γέλια, την παρουσίαση κατά τη μεταγραφή του στη Μάλαγα όπου αντί για εντυπωσιακά τσαλιμάκια αποφασίζει να πει ένα ανέκδοτο, βίντεο που παρακολουθεί τελικό Ναδάλ-Μεντβέντεφ και σχολιάζει, εκπομπές που τρώει μαζί με τον Φερνάντο Αλόνσο, βίντεο με κάτι ηλεκτρόδια κολλημένα πάνω του από την έναρξη της προετοιμασίας και αυτός να κάνει χαβαλέ και πάει λέγοντας. Μιλάμε για ένα «νούμερο» με την καλή έννοια της λέξης.
Με καπελάκι καπετάνιου/πιλότου παίρνει μικρόφωνο, τραγουδάει σύνθημα για τον Πελεγκρίνι στο μικρόφωνου του αεροπλάνου και μετά λέει: «Μίστερ, είναι η τελευταία φορά που δεν με βάζεις να παίξω. Το λέω αν θέλεις να συνεχίσεις την επόμενη σεζόν»
Όπως όμως είναι λογικό, δεν ήταν όλα τα πράγματα χαρούμενα και ωραία στην καριέρα του. Όταν κάποιος έχει αγωνιστεί σχεδόν 900 φορές σε επαγγελματικό επίπεδο είναι λογικό να έχει περάσει και τις δύσκολες στιγμές του. Ειδικά όταν πρόεδρος στην Μπέτις τα πρώτα χρόνια του ήταν ο υπεργραφικός Μανουέλ Ρουίθ ντε Λοπέρα. Πολλές ήταν οι ομάδες που τον ήθελαν κατά καιρούς και σίγουρα ο Χοακίν θα μπορούσε να είχε παίξει σε πολύ υψηλότερο επίπεδο, αλλά κάθε φορά είχαμε σίριαλ. Το ενδιαφέρον της Τσέλσι επί Μουρίνιο ήταν τεράστιο. Ο Πορτογάλος τον ήθελε, ο Αμπράμοβιτς έδινε τα λεφτά, αλλά ο Χοακίν στο τέλος αποφάσισε να μη φύγει. Ήταν 23 ετών, το ραντεβού για συνάντηση με τον Μουρίνιο είχε κλείσει και τελικά ο ίδιος δεν πήγε ποτέ, έστησε τον Πορτογάλο. «Ήξερα ότι αν πήγαινα στο ξενοδοχείο θα υπέγραφα τελικά. Γι’ αυτό και δεν πήγα. Ζήτησα αργότερα συγγνώμη από τον Μουρίνιο και μου είπε ότι ήμουν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που αρνήθηκε να παίξει γι’ αυτόν. Σκεφτόμουν τι θα έκανα στην Αγγλία στις 6 το απόγευμα. Ήμουν καλά στο σπίτι μου, δεν ήθελα να φύγω», θυμάται. Με τη Ρεάλ τα πράγματα όμως ήταν διαφορετικά. Ο Ραούλ τον… παγίδευσε σε μια συνάντηση με τον Φλορεντίνο Πέρεθ, όταν βρισκόταν στην αποστολή της εθνικής. Η Ρεάλ έδινε αρκετά χρήματα, αλλά ο παρανοϊκός Λοπέρα ζητούσε όλο και περισσότερα. Ο ίδιος ο Χοακίν σεβόμενος την Μπέτις δεν πίεσε καταστάσεις και έτσι η μεταγραφή δεν έγινε ποτέ. Δεν τρελαινόταν να φύγει κιόλας, πάντα στην τελευταία στιγμή κάτι τον έπιανε να μείνει.
Ο ιστορικός γάμος του Χοακίν με τον Λοπέρα (στα αριστερά) να χαρίζει κωμικές στιγμές και το κύπελλο (στη μέση) να υπερκαλύπτει το ζευγάρι
2005. Ο Χοακίν ετοιμάζεται για τον γάμο του. Το τηλέφωνο χτυπάει και είναι ο Λοπέρα: «Χοακίν θα φέρω το κύπελλο στον γάμο σου», αναφερόμενος στο Κόπα ντελ Ρέι που η Μπέτις έχει κερδίσει λίγες μέρες πιο πριν με αντίπαλο την Οσασούνα. «Πρόεδρε κάνε ό,τι θέλεις», λέει ο Χοακίν που σίγουρα είχε να κανονίσει ποιος συγγενής είχε μαλώσει με ποιον και πώς θα τους έβαζε σε χωριστά τραπέζια. Η ημέρα του γάμου φτάνει. Ο Χοακίν αγχωμένος βγαίνει από το αυτοκίνητο και πάει προς τα σκαλιά για να περιμένει τη Σουζάνα. Νιώθει κάποιον να του χτυπάει την πλάτη. «Χοακίν το κύπελλο το έχω εδώ μαζί μου». Είναι ο Λοπέρα φυσικά που ενημερώνει. Περνάει λίγη ώρα, ο ποδοσφαιριστής είναι ανάμεσα σε 500 άτομα τουλάχιστον (ο γάμος γίνεται στην πατρίδα του το Πουέρτο ντε Σάντα Μαρία και όλοι θέλουν να τον χαιρετίσουν), αλλά ο πολυμήχανος Λοπέρα δεν τον αφήνει σε ησυχία. Εμφανίζεται σαν τον Χάρο πάλι δίπλα του: «Χοακίν, ο παπάς έβαλε το κύπελλο σε σημείο που δεν φαίνεται». «Πρόεδρε, περιμένω τη γυναίκα μου και εσύ με έχεις πρήξει με το κύπελλο, βάλτο όπου θέλεις», διηγείται ο Χοακίν σε συνέντευξή του χρόνια μετά, βάζοντας τα γέλια. Ο Λοπέρα δεν πτοείται φυσικά και σκάει σαν τον θρυλικό Μητσάρα με την κούπα παντού, όπου ανάβουν τα φλας. «Όλες οι φωτογραφίες του γάμου μου έχουν μέσα το Κόπα ντελ Ρέι», θυμάται ο ποδοσφαιριστής και γελάει. Βέβαια οι φωτογραφίες του Χοακίν με τα κύπελλα γράφουν ιστορία, καθώς στο επόμενο που κέρδισε με τη Βαλένθια το 2008 έχει εμφανιστεί γυμνός να το κρατάει μπροστά του σε μια φωτό που έγινε viral:
«Η φωτογραφία είναι μοντάζ, θυμάμαι σίγουρα ότι φορούσα εσώρουχο», υποστηρίζει γελώντας ο Χοακίν, αλλά κανείς δεν ξέρει πότε κάνει πλάκα και πότε λέει αλήθεια
Ιστορία έχει γράψει και ένα πάρτι των παικτών της Μπέτις, μερικά χρόνια νωρίτερα, ανήμερα του Halloween. Ξεκίνησε ως μια μάζωξη των παικτών στο σπίτι του Μπενχαμίν, αλλά σιγά σιγά άρχισε να καταφτάνει όλο και περισσότερος κόσμος. Από ένα “δείπνο” έγινε ξέφρενο πάρτι, με μουσικό, χορό, ποτό, με παίκτες της Μπέτις και ένα σωρό άσχετους. Μέχρι που όλοι πάγωσαν όταν ο Λοπέρα εμφανίστηκε ξαφνικά (σαν τον Χάρο πάλι). Στο ερώτημα πώς το έμαθε ο πρόεδρος, ο Χοακίν είναι ειλικρινής. «Πώς να μην τον μάθει, είχε έρθει όλη η πόλη της Σεβίλλης. Με πλησίασε. Ήμουν 19 ετών και μου λέει ‘Χοακίν, είσαι πολύ μικρός και όμως άρχισε να σου αρέσει η καλή ζωή’». Οι παίκτες φυσικά ήταν τρομαγμένοι οι περισσότεροι, καθώς ο Λοπέρα ήταν ιδιαίτερα αυστηρός. Ο Βραζιλιάνος Ντενίλσον μάλιστα πήγε να την κοπανήσει από το παράθυρο, φοβούμενος ότι ο Λοπέρα θα σταματούσε να τον πληρώνει. Ευτυχώς, ήταν όλοι οι παίκτες μαζί στο πάρτι και έτσι δεν γινόταν να τιμωρηθούν όλοι παραδειγματικά, η οργή του προέδρου μοιράστηκε. Εκείνη την εποχή ο Χοακίν, όπως παραδέχεται, έβγαινε πιο συχνά το βράδυ και από απορριμματοφόρο. Ίσως άλλωστε γι’ αυτό ο Λοπέρα είχε βάλει και ιδιωτικό ντετέκτιβ να τον ακολουθεί. «Χοακίν, σταμάτα να βγαίνεις τόσο πολύ έξω, ο ντετέκτιβ μου ζήτησε αύξηση γιατί σταμάτησε να βλέπει την οικογένειά του», του είχε πει.
Πώς να μη συμπαθείς αυτή τη φάτσα;
Η μεταγραφή του Χοακίν έγινε τελικά το 2006 για τη Βαλένθια. Και εκεί όμως υπήρξε ψυχόδραμα με τη μετακίνηση να γίνεται θρίλερ. «Θα τα γράψω όλα στην αυτοβιογραφία μου, μπορεί να γεμίσει 2-3 βιβλία εκείνη η υπόθεση», λέει ο παίκτης. Ο Λοπέρα αλλάζει συνέχεια όρους, τις δόσεις, το ποσό, ίσως ακόμα και σε τι χαρτονομίσματα θέλει τα χρήματα, έχει εκνευριστεί που ο Χοακίν δηλώνει δημόσια ότι θέλει να πάει στη Βαλένθια. Την ίδια στιγμή, ο Ρεγκέιρο της Βαλένθια δεν θέλει να φύγει ως αντάλλαγμα. Ο Χοακίν ειδοποιείται. «Φεύγεις για Αλμπαθέτε». Όχι για διακοπές. Ο Λοπέρα αποφασίζει να στείλει τον διεθνή του παίκτη, τον πιο ακριβό του παίκτη και κορυφαίο εξτρέμ της λίγκας δανεικό στη Β’ εθνική, για σπάσιμο. Και το χειρότερο απ’ όλα, μπορούσε. Βλέπετε είχε έναν όρο στο συμβόλαιο του Χοακίν που έλεγε ότι η Μπέτις μπορούσε να τον στείλει δανεικό οπουδήποτε ήθελε. Αν ο Χοακίν έλεγε όχι, θα έπρεπε να πληρώσει μια τεράστια ρήτρα. «Μας πήραν πριν μερικές ημέρες και μας είπαν αν θέλουμε τον Χοακίν δανεικό. Εμείς απαντήσαμε ‘γιατί όχι;’», δήλωσε άνθρωπος της Αλμπαθέτε με πάσα ειλικρίνεια. «Το ξέραμε βέβαια ότι το έκανε για να πιέσει τη Βαλένθια», συμπληρώνει. Ο Λοπέρα πήρε τον Χοακίν και του είπε «Αφού δεν θα πας στη Βαλένθια, πήγαινε στην Αλμπαθέτε. Κι αυτοί φοράνε λευκά, ποια η διαφορά;», πιθανότατα με σατανικό γέλιο κακού b-movie. Ο Λοπέρα καθυστερεί τη μεταγραφή όσο πρέπει για να μην παίξει την πρώτη αγωνιστική όπου κατά τύχη Βαλένθια-Μπέτις είναι αντιμέτωπες. Ο Χοακίν αναγκαστικά πηγαίνει στα γραφεία της Αλμπαθέτε με έναν συμβολαιογράφο. Εκεί βρίσκει απλώς έναν σεκιουριτά να τον περιμένει, βγαίνει μια φωτογραφία τυπικά (για να μην τον τρέχουν στα δικαστήρια) και επιστρέφει. Ξαφνικά, ο κόουτς τον καλεί στην αποστολή της Μπέτις για το ματς της Βαλένθια. Ο δόλιος Ιρουρέτα ψελλίζει ότι είναι μια από τις πιο δύσκολες στιγμές του ως προπονητής, αλλά ακούει εντολές. Ο Χοακίν προπονείται και πηγαίνει μέχρι το αεροδρόμιο με την αποστολή. Δεν θα ταξιδέψει όμως. Το καψόνι συνεχίζεται. Τελικά, η Βαλένθια που ξεκίνησε από τα 12 εκατομμύρια, αναγκάζεται να φτάσει στα 25 που ζητάει ο ιδιοκτήτης της Μπέτις, ποσό ρεκόρ για τον σύλλογο. Κερδίζει πάντως την Μπέτις, έστω και χωρίς τον Χοακίν, με ένα γκολ του Παμπλίτο Αϊμάρ.
Ο Χοακίν θα επιστρέψει στην Μπέτις στα 34, εννιά χρόνια μετά την κινηματογραφική φυγή του. Η επιστροφή του θα φέρει 20.000 κόσμο στο γήπεδο να τον αποθεώνουν. Απίστευτες στιγμές. Πλέον είναι και μέτοχος του συλλόγου, έχοντας αγοράσει το 2% και στηρίζοντας την προσπάθεια ώστε ο έλεγχος να περάσει στον κόσμο (έχοντας ζήσει καλά την περίοδο Λοπέρα). Όπου κι αν πήγε αγαπήθηκε, ακόμα και εκεί που δεν έμεινε πολύ ή δεν τα πήγε τόσο καλά. Μεταξύ μας παντού καλά τα πήγε, ίσως με εξαίρεση τη Φιορεντίνα, αλλά ακόμα κι εκεί ο κόσμος τον αγάπησε παρότι έφυγε παρακαλώντας να γυρίσει στην Μπέτις. Κλείνει όπως θέλει την καριέρα του, στην Μπέτις. Παίζει λίγο, αλλά οι αντίπαλοι τον αποθεώνουν όπου κι αν πάει. Δεν είπαμε τίποτα για την μπάλα, για την τεχνική, τα γκολ, τις ασίστ, τις κούρσες και τις ντρίμπλες. Ίσως κάποια άλλη φορά. Σήμερα απλά μιλήσαμε για τον άνθρωπο Χοακίν. Ποιος ξέρει, σε μερικά χρόνια ίσως τον δούμε και πρόεδρο στην Μπέτις.