«Η δύναμη της ομάδας μας είναι η ίδια η ομάδα». Εκτός από τη λευκή μαγεία του Brad Stevens υπάρχει και η μαύρη του Quin Snyder…
Πώς άλλωστε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο προπονητής που στο τέλος της σεζόν 2016-17 έχασε τους 5 από 7 καλύτερους σκόρερ του και μαζί τον σούπερ σταρ της ομάδας αλλά κατάφερε να δημιουργήσει ένα σύνολο που κατέπληξε το ΝΒΑ με τη συνοχή και τους ισχυρούς αγωνιστικούς δεσμούς μεταξύ των παιχτών εντός του παρκέ.. O κόουτς Σνάιντερ θα μπορούσε να πάρει εκτός συναγωνισμού τον ρόλο του «κακού» σε οποιαδήποτε χολιγουντιανή ταινία. Έχει ότι απαιτείται για αυτό…
Θα μπορούσε επίσης κάλλιστα να πάρει το βραβείο του κόουτς της χρονιάς για το 2017-18. Τα «μαγικά», η επιμονή και η επιμονή του μετέτρεψαν τη Γιούτα στο πιο «δύσκολο να καταβληθεί» σύνολο του ΝΒΑ όσο περνούσε ο καιρός. Κανείς στη πραγματικότητα δεν ήθελε να ματσάρει μαζί τους στα playoffs. Μια ομάδα δομημένη γύρω από τις αμυντικές αρετές του Gobert και τη ρουτίνα της έξτρα πάσας. Μια φιλοσοφία που οικοδομήθηκε με άξονα το ανοιχτό μυαλό σε επιρροές από ολόκληρο τον πλανήτη, αποτέλεσμα του δρόμου που χάραξε ο κόουτς Σνάιντερ. Σήμερα, η Γιούτα είναι η μοναδική ομάδα του ΝΒΑ της οποίας ο πραγματικός σταρ δεν είναι αθλητής. Στη λίγκα των αθλητών, αυτό συνιστά πραγματική επανάσταση..
Ο Σνάιντερ προσπαθεί να χτίσει κάτι διαφορετικό στη πόλη των μορμόνων. Το παρατηρεί κανείς στην οπτική του για το πώς πρέπει να λειτουργούν τα πράγματα εντός της ομάδας. Στις επιλογές του, αγωνιστικές και μη. Διαβάζοντας το χθεσινό σχόλιο του για τον νέο συνεργάτη του, Φώτη Κατσικάρη, ασυναίσθητα έπιασα τον εαυτό μου να χαμογελά..
«Ένα από τα πράγματα που μου έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση σε αυτόν ήταν το πόσο ταπεινός είναι. Κοουτσάρει στην Ευρώπη για περίπου 15 με 20 χρόνια και η συγκεκριμένη μετάβαση σίγουρα δεν είναι εύκολη. Ο λόγος που ήμουν τόσο άνετος και ενθουσιασμένος μαζί του ήταν η επιθυμία του να συνεισφέρει. Ταιριάζει απόλυτα σε αυτό που αντιπροσωπεύουμε και είμαστε πολύ χαρούμενοι που τον έχουμε…»
Ο κόουτς Κατσικάρης είναι ο πρώτος Έλληνας προπονητής που ανοίγει τη πόρτα του ΝΒΑ και ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας των Τζαζ σε συνδυασμό με την αύρα του Σνάιντερ αποτέλεσαν την ιδανική ευκαιρία.
«Πάνω από όλα οι άνθρωποι που απαρτίζουν το επιτελείο μας οφείλουν να είναι απίστευτα ταπεινοί. Ένας από τους λόγους που το staff μας είναι τόσο καλό εντοπίζεται στο ότι απαρτίζεται από άτομα που μπορούν να μείνουν ταπεινά αναγνωρίζοντας ότι αποτελούν μέλη ενός συνόλου, χωρίς να ανταγωνίζονται τους συνεργάτες τους».
Ο Κατσικάρης πλέον γίνεται μέλος ενός προπονητικού δέντρου το οποίο ήδη έχει παράγει με επιτυχία καρπούς. Μη ξεχνάμε ότι ο Ιγκόρ Κοκόσκοφ, πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική Σλοβενίας πέρυσι το καλοκαίρι και μέχρι πρότινος βοηθός του Σνάιντερ, πήρε τα ηνία των Φοίνιξ Σανς. Ο ίδιος ο κόουτς των Τζαζ άλλωστε έχει περάσει χρόνια σαν ασσίσταντ με διαφορετικές αρμοδιότητες οπότε είναι σε θέση να γνωρίζει πολύ καλά τι χρειάζεται από τους συνεργάτες του.
«Στη Γιούτα δεν έχουμε υπεύθυνους μόνο για την επίθεση ή την άμυνα ή άλλους που κάνουν μόνο τα του βίντεο. Έχουμε προπονητές. Δεν έχουμε Νο1, Νο2, Νο6 ή Νο7 σε επίπεδο ιεραρχίας και ίσως αυτό είναι που κάνει το επιτελείο μας τόσο καλό».
Με αυτές τις αρχές ως βάση το staff των Τζαζ δούλεψε, βελτιώνοντας με υπομονή τους παίχτες και το σύστημα της ομάδας. Περίμενε τον Ρίκι Ρούμπιο όταν αυτός ακόμα βάδιζε την αγωνιστική του ανηφόρα (μια περίοδος όπου πολλοί αμφέβαλλαν για τις ικανότητες του) μέχρι να μετατραπεί σε έναν τελείως διαφορετικό παίχτη, επίτευγμα που έχει πιστωθεί κατά πολύ στον προπονητή του. Ο Σνάιντερ και οι συνεργάτες του κέρδισαν την απόλυτη εμπιστοσύνη των παιχτών οι οποίοι τους ακολουθούν τυφλά. Αυτό άλλωστε τον βοήθησε να δώσει με τόση ευκολία τα κλειδιά της επίθεσης σε έναν ρούκι που δεν ερχόταν στη μεγάλη λίγκα με συστατικές επιστολές εκκολαπτόμενου σούπερ-σταρ (Ντόνοβαν Μίτσελ). Και εν τέλει δημιούργησε , χωρίς αρχικά να διαθέτει κανέναν ολ-σταρ παίχτη, μια από τις καλύτερες αρχικές πεντάδες της λίγκας καταθέτοντας τόνους δουλειάς όταν μέχρι τον Δεκέμβρη όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν αντίθετα από τους υπολογισμούς του. Στην ουσία όμως ήταν μέρος του προγράμματος…
Εάν στο σύγχρονο ΝΒΑ ο οξυδερκής και τρομερά ευφυής Μπραντ Στίβενς αντιπροσωπεύει τη «λευκή μαγεία», ο κόουτς Σνάιντερ είναι ο εκπρόσωπος της «μαύρης». Η σύγκρουση των δύο στο μέλλον για το βραβείο του καλύτερου προπονητή του πλανήτη
μοιάζει αναπόφευκτη…