Το Σάββατο που μας πέρασε, στα social media των οπαδών της Νάπολι ένα θέμα ξεχώριζε και αυτό, παραδόξως, δεν ήταν το επερχόμενο παιχνίδι με την Μπενεβέντο. Εκείνη τη μέρα συμπληρώθηκαν 33 χρόνια ακριβώς από την πρώτη επίσημη εμφάνιση του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα με τη φανέλα της ομάδας και η πληροφορία δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη
Στις 6 του Ιουνίου που πέρασε, αν κοιτούσε κανείς τα ποδοσφαιρικά ρεπορτάζ της Ιταλίας θα έπεφτε σε ένα πολύ γνωστό επώνυμο. Πούσκας. Δεν ήταν όμως κάποια επέτειος για τη ζωή του τεράστιου Ούγγρου, ήταν ένας συνεπώνυμος που γινόταν γνωστός. Ο Τζορτζ Πούσκας γεννημένος στη Μαργκίτα της Ρουμανίας στα σύνορα με την Ουγγαρία, αλλά όπως και
Μεγαλώνοντας στο χωριουδάκι Καλτσινάτε, λίγο έξω από το Μπέργκαμο, ο μικρός Αντρέα Μπελότι δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με τα σπορ. Έπρεπε να φτάσει στα έξι του, όταν ο κυρ-Ρομπέρτο ο πατέρας του επιστρέφοντας από τη δουλειά τού έφερε δώρο μία μπάλα. Εκεί ξεκίνησε ο έρωτας για το ποδόσφαιρο. Αρχικά με τον σκύλο των γειτόνων. Ο
1989. Στο μικρό σπίτι στο οποίο ο αγρότης Ντομίνγκος Άλβες ντα Σίλβα μεγαλώνει τα 5 παιδιά του το βασικό θέμα συζήτησης είναι οι… καλλιτεχνικές ανησυχίες του 6χρονου Ντανιέλ. Ο Ντάνι, όπως τον φωνάζουν όλοι, έχει το άσχημο συνήθειο να γράφει παντού (από τα τετράδια των αδερφών του, μέχρι τους τοίχους του σπιτιού) το όνομα του. Όταν
“Οταν θέλεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις” έγραψε κάποτε ο Πάουλο Κοέλιο, αυτή η ασταμάτητη συγγραφική μηχανή παραγωγής νερόβραστων φιλοσοφικών κλισέ, και από τότε αυτή η ατάκα αντιγράφτηκε τόσες φορές, όσες και οι γαλαξίες σ’αυτό το σύμπαν, που θέλουμε να ελπίζουμε πως ενδιαφέρεται για το αν θα καταφέρεις εσύ να ‘ρίξεις’