Όσα βάλουμε και όσα φάμε: Όταν η Φότζια ανέβηκε στη Σέριε Α

Στα τέλη των 80s και στις αρχές των 90s στο ιταλικό ποδόσφαιρο κυριαρχούσε η άμυνα. Οι προπονητές είχαν σαν ευαγγέλιο την ιδέα του “πρώτα κρατάμε ανέπαφη την εστία μας και αν έρθει κάνα γκολ μπροστά καλώς” και τα παιχνίδια με πολλά γκολ ήταν κάτι σαν είδος πολυτελείας. Το 1-0 δεν ήταν μια δύσκολη και αγχωτική

Continue Reading →

Το ντέρμπι της πρωτεύουσας με τα έξι γκολ

Είναι ένα από τα πιο φανατισμένα ντέρμπι του κόσμου, αλλά παράλληλα και ένα από αυτά δεν κρίνει συχνά τίτλους. Τρία μόλις πρωταθλήματα για τη Ρόμα και άλλα δύο για τη Λάτσιο είναι το σύνολο των φορών που η κούπα έχει πάει στην πρωτεύουσα. Αλλά η ιστορία τους είναι γεμάτη πάθος, έχθρα και μίσος που πολλές

Continue Reading →

Ο Τσίρο και το τρένο για το Σορέντο

Στα βόρεια της Νάπολης υπάρχουν αρκετές υποβαθμισμένες περιοχές όπως το Σεκοντιλιάνο με τις φυλακές υψίστης ασφαλείας και η Σκάμπια με τις τεράστιες πολυκατοικίες που σηκώθηκαν τις δεκαετίες 1960 και 1970 με στόχο να φιλοξενήσουν πολύ κόσμο (μέχρι και 70.000 άτομα σε λίγα οικοδομικά τετράγωνα) και τελικά κατέληξαν να γίνουν γκέτο με υψηλή εγκληματικότητα και έντονη

Continue Reading →

Το όνειρο του Λορέντσο Ινσίνιε

Όταν έχεις γεννηθεί και μεγαλώσει στη Νάπολη, οι επιλογές που έχεις για να αναπτύξεις τις ποδοσφαιρικές σου πεποιθήσεις δεν είναι αρκετές. Για την ακρίβεια, είναι μόνο μια: Η Νάπολι είναι η θρησκεία και ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ο Θεός της. Όταν λοιπόν στα τέλη της δεκαετίας του 90′ ο μικρός Λορέντσο γύρισε στο σπίτι του,

Continue Reading →

Όταν θέλεις κάτι, το κυνηγάς: Η ιστορία του Μαμαντού Κουλιμπαλί

“Οταν θέλεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις” έγραψε κάποτε ο Πάουλο Κοέλιο, αυτή η ασταμάτητη συγγραφική μηχανή παραγωγής νερόβραστων φιλοσοφικών κλισέ, και από τότε αυτή η ατάκα αντιγράφτηκε τόσες φορές, όσες και οι γαλαξίες σ’αυτό το σύμπαν, που θέλουμε να ελπίζουμε πως ενδιαφέρεται για το αν θα καταφέρεις εσύ να ‘ρίξεις’

Continue Reading →