Πριν λίγα χρόνια η Γκάρντιαν προσπάθησε να φτιάξει μια λίστα με τα μεγαλύτερα ντέρμπι μεταξύ εθνικών ομάδων. Το παιχνίδι που δέσποζε στην κορυφή της λίστας πιθανόν θα μπορούσαν να το μαντέψουν ακόμα και άνθρωποι που έχουν δει τρία ποδοσφαιρικά ματς συνολικά στη ζωή τους. Το Βραζιλία-Αργεντινή ξεχωρίζει απ’όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια των εθνικών ομάδων όχι
Αν στην ταινία “Ας περιμένουν οι γυναίκες” ο Γιάννης Ζουγανέλης και ο Σάκης Μπουλάς δεν μάλωναν για κάποιο ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, αλλά η κουβέντα γινόταν για κάποιο μεγάλο ματς Ρόμα-Μίλαν όπως αυτό της Κυριακής, τότε πιθανώς η συμπαθέστατη κυρία να ρωτούσε “ήταν καλό δεξιό μπακ ο Καφού κύριε Πάνο;” και η απάντηση του Ζουγανέλη να ήταν η
Κάθε χώρα, σε κάθε άθλημα, προσπαθεί πάντα να βρει καινούριους ήρωες. Να κρεμάσει τη βαριά ταμπέλα του “νέου Χ”, όπου Χ κάποιο τεράστιο όνομα. Στη Βραζιλία όπως είναι αυτό φυσικό, οι ταμπέλες έχουν πάντα το όνομα του Πελέ. Έτσι και για τον Ρόμπσον ντε Σόουζα που γεννήθηκε το 1984 στο Σάο Βισέντε, στα νότια του
Το φετινό καλοκαίρι μπορεί να μην έχει Παγκόσμιο Κύπελλο ή έστω ένα Euro αλλά, να’ναι καλά οι φίλοι μας οι Λατινοαμερικάνοι, δεν πρόκειται να ξεμείνουμε από μπάλα. Το βράδυ της Παρασκευής (αργά, οπότε ετοιμαστείτε για ποδοσφαιρικά, καλοκαιρινά ξενύχτια με κρύες μπύρες, καρπούζι και οικογενειακό παγωτό), ξεκινάει στη Βραζιλία το 46o Κόπα Αμέρικα, αυτή η κουλή
Πόσο εύκολο είναι να περιγράψεις έναν παίκτη με λίγες λέξεις; Να δώσεις σε κάποιον εικόνα για έναν ποδοσφαιριστή, αν δεν τον έχει δει από κοντά; Στην περίπτωση του Νταβίντ Λουίζ αρκετά. Αν κάποιος παρακολούθησε το αγχώδες παιχνίδι ρεβάνς της Τσέλσι απέναντι στην Άιντραχτ, θα χρειάστηκε μόλις δύο φάσεις για να απολαύσει πλήρως το μεγαλείο του