Είναι τρομακτικό το πώς περνάει ο χρόνος. Πώς βλέπεις τις ημερομηνίες και λες δεν γίνεται να πέρασε τόσος καιρός. Κι όμως, κοντεύουν σχεδόν δυο δεκαετίες από τότε που το αγγλικό ποδόσφαιρο ζούσε μια κόντρα που δεν φανταζόμασταν, ανάμεσα σε δύο ομάδες που ήταν οι κορυφαίες στην Πρέμιερ Λιγκ, δυο ομάδες που δεν ήταν παραδοσιακοί εχθροί,
Όταν το καλοκαίρι του 1996 ο Πατρίκ Βιεϊρά κατέφτασε στο Λονδίνο για να υπογράψει στην Άρσεναλ ήταν ένα 20χρονο παιδί που είχε ήδη γευτεί μια μεγάλη απογοήτευση από το αποτυχημένο πέρασμα του από τη Μίλαν. Όπως θυμάται ο τότε πρόεδρος των ‘κανονιέρηδων’ Ντέιβιντ Ντέιν: “Ο Πατρίκ ήρθε από τη Μίλαν σε ένα εντελώς νέο περιβάλλον και
«Είχα αντιμετωπίσει αρκετές φορές τον Τιερί Ανρί όταν έπαιζα ποδόσφαιρο με τα χρώματα της Μπλάκμπερν. Συνήθως έβλεπα το νούμερο 14 της πλάτης του, και όχι αυτό που ήταν τυπωμένο στο σορτσάκι του». Αυτή η δήλωση ανήκει στον Σάιμον Γκρέισον, έναν μέτριο Άγγλο αμυντικό που αγωνίστηκε κυρίως ως δεξί μπακ, τη σκληρή δεκαετία του 1990 (κυρίως)
Το Fair Play είναι κάτι που το θεωρούμε δεδομένο στο ποδόσφαιρο των ημερών μας. Είναι σχεδόν απίθανο να μην τηρηθεί σε κάποια ποδοσφαιρική αναμέτρηση σε όποιο επίπεδο και αν είναι αυτή. Από μια χαμηλή κατηγορία μιας όχι και τόσο προηγμένης «ποδοσφαιρικά» χώρας μέχρι τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης, τόσο σε συλλογικό όσο και σε εθνικό
Το Κόπα Αμέρικα που κατέκτησε η Αργεντινή πριν μερικούς μήνες ήταν πολύ πολύ μεγαλύτερη υπόθεση για τον κόσμο της χώρας απ’ ότι ίσως φανταζόμαστε. Η ανομβρία τόσων ετών και η βαριά ταμπέλα του Λιονέλ Μέσι να κερδίσει κάτι βρε αδερφέ και με την εθνική, σε συνδυασμό με τους χαμένους τελικούς είχαν δημιουργήσει ένα εξαιρετικά βαρύ