Η μετακίνηση του φαινομένου του Ευρωπαϊκού μπάσκετ στη «Βασίλισσα» Ρεάλ υπήρξε το γεγονός του καλοκαιριού του 1988. Ήταν μια χρονιά απομόνωσης, ωρίμανσης και επίδειξης ατόφιου ταλέντου από τον Ντράζεν Πέτροβιτς… Καλοκαίρι του ’88. Η μπασκετική Ευρώπη παραμιλούσε. Ο παίχτης-φαινόμενο από το Σίμπενικ, ο μεγάλος σταρ της Τσιμπόνα του Ζάγκρεμπ θα άφηνε την πατρίδα του για
14 Φλεβάρη του 1986. Oι Σέλτικς που τρομοκρατούν μέχρι τότε το ΝΒΑ με την απόδοση τους βρίσκονται στο τέλος ενός ταξιδιού στη Δύση και ο Λάρι Μπερντ ετοιμάζει ένα δώρο, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, στους Μπλέιζερς… «Σήμερα θα παίξω σαν αριστερόχειρας». Ο πρώην σέντερ των Μπλέιζερς και έκτος παίχτης των Σέλτικς εκείνη τη σεζόν, Μπιλ
Ίσως δεν είναι το ιδανικό τέλος για αυτόν τον σπουδαίο παίκτη. Όμως η ζωή δεν είναι σινεμά. Η αυλαία έπεσε για τον μοναδικό παίχτη στην ιστορία του ΝΒΑ που αγωνίστηκε σε τέσσερις διαφορετικές δεκαετίες… Ήταν γραφτό να τελειώσει εντός μισής σεζόν, όπως και όταν άρχισε. Το 1998 οι Ουόριορς επιλέγουν τον Βινς Κάρτερ στο Νο5
«Πιστεύω ότι πρέπει να αξιολογούμε τον τρόπο που έζησε κάποιος μετρώντας την επίδραση του στη ζωές άλλων ανθρώπων». Με αυτόν τον τίτλο σε μαύρο φόντο, θα ξεκινούσε πιθανόν μια ταινία-αφιέρωμα στον Στιβ Νας… Όταν το 2006 το περιοδικό Time τοποθετούσε το Στιβ Νας μέσα στη λίστα με τους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους του πλανήτη, σίγουρα
«Για τον Τζέρι Σλόαν, το να ξεκινήσει από μια μικρή αγροτική κοινότητα στο Νότιο Ιλινόις παίζοντας μπάσκετ ξυπόλητος στα χωράφια σε ένα καλάθι τοποθετημένο στη σιταποθήκη, φτάνοντας εν τέλει στο Hall of Fame είναι κάτι το τρομερό. Είναι μια εκπληκτική, Αμερικανική μπασκετική ιστορία»… Ο φίλος του Τζέρι Κολάντζελο (πρόεδρος της ακαδημίας του Hall of Fame)