Μία από τις καλύτερες ταινίες που έχουν βγει από τη Βραζιλία στον αιώνα που ζούμε είναι το Cidade de Deus, ελληνιστί «η πόλη του Θεού», βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο. Και πριν οι φίλοι αναγνώστες του Άρη πεταχτούν, μιλάμε για άλλη πόλη. Το Ρίο ντε Τζανέιρο. Η ταινία, που ακολουθεί την ιστορία μιας παρέας που ζει
Σύμφωνα με τον Έρικ Σκοτ, έναν καθηγητή ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Κάνσας που μελέτησε το ποδόσφαιρο της Σοβιετικής Ένωσης την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου (η μελέτη του συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο «Η παγκόσμια ιστορία των σπορ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου»), υπήρχε πάντα μια αισθητή διαφορά ανάμεσα στους Γεωργιανούς ποδοσφαιριστές και τους υπόλοιπους Σοβιετικούς. Ο
«Ήταν η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας μου. Ήταν ένα φοβερό συναίσθημα όταν άκουσα τον εθνικό ύμνο και όταν μπήκα στο γήπεδο. Η πρώτη εμφάνιση με την εθνική Ελλάδος σε αγώνα προκριματικών Μουντιάλ ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Ήταν μια μαγική στιγμή». Τίποτα περίεργο σε αυτές τις δηλώσεις. Κάθε παίκτης που παίζει στην εθνική
Όλοι οι πιτσιρικάδες όταν παίζουν μπάλα στις ομάδες, ονειρεύονται ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρουν, θα παίξουν είτε στην αγαπημένη τους ομάδα, είτε σε έναν μεγάλο σύλλογο. Ίσως ακόμα ακόμα και σε μια διάσημη ομάδα του εξωτερικού. Χιλιάδες παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο το ονειρεύονται, ελάχιστα το καταφέρνουν. Σε κάποιες όμως περιπτώσεις το όνειρο που
Για να επιλέξει κάποιος επισκέπτης της Μαδρίτης να πάει να παρακολουθήσει ένα παιχνίδι στο Στάδιο του Βαγιέκας πρέπει να είναι έστω και λίγο υποψιασμένος για το που πηγαίνει, από τη στιγμή που στην ίδια πόλη στεγάζονται δυο από τις πιο διάσημες ομάδες του πλανήτη. Ακόμα κι αν η απόφαση παρθεί εντελώς τυχαία (παραβλέποντας με κάποιο