Μια χώρα περίπου στα ίδια κυβικά με τη δική μας. Με σχεδόν ίδιο πληθυσμό, παρόμοια έκταση, αλλά πολύ πολύ καλύτερο ποδόσφαιρο. Κι ας τους κοροϊδεύαμε αρκετά χρόνια για το αξέχαστο έπος του 2004. Η Πορτογαλία είναι μια βαριά βιομηχανία παραγωγής παικτών και προπονητών, μια χώρα ενδιάμεσος σταθμός πολλών Λατινοαμερικάνων που αργότερα γίνονται τοπ ονόματα και
Εκατομμύρια άνθρωποι τον έμαθαν εκείνο το βράδυ του καλοκαιριού του 2016 με το χειρότερο τρόπο. Όταν ο Αντόνιο Κόντε είχε τη φαεινή ιδέα να περάσει στο 120′ έναν άγνωστο σε πολλούς φαλακρό τύπο αντί του Κιελίνι, αρκετοί σκέφτηκαν ότι μπαίνει κάποιος σπεσιαλίστας για τη διαδικασία των πέναλτι που ήταν πλέον σίγουρη στον προημιτελικό του Euro
Ήταν το τελευταίο λεπτό. Ο 28χρονος Ομάρ Αλ Σομά είχε στήσει τη μπάλα προσεκτικά, είχε πάρει φορά και περίμενε το σινιάλο του διαιτητή για να εκτελέσει το πιο σημαντικό φάουλ της καριέρας του. Ο διαιτητής σφύριξε, ο επιθετικός της Συρίας εκτέλεσε με το δεξί του πόδι και ο θόρυβος που έκανε η μπάλα όταν χτύπησε
Η ώρα περνούσε βασανιστικά την προτελευταία αγωνιστική των προκριματικών του Μουντιάλ. Στο Μπομπονέρα (που είχε επιλέξει εκτάκτως η Αργεντινή για έδρα, πιστεύοντας ότι θα γίνει κολαστήριο) ήμασταν ήδη στο 40′ κι οι γηπεδούχοι έβλεπαν ότι δεν αρκούσε η φωνή των οπαδών. Το Περού κρατούσε το 0 και μπροστά είχε τον Γκερέρο να τα βάζει μόνος
“Υπάρχουν οι ποδοσφαιριστές που απλά θέλουν να αγωνίζονται στη φυσική τους θέση αλλά υπάρχει και εκείνος ο τύπος που θέλει πάντα να βοηθάει. Την περσινή σεζόν δεν έπαιζε, αλλά ήταν πάντα χαμογελαστός και ανέβαζε τους συμπαίκτες του στα αποδυτήρια. Είμαι τόσο ευτυχισμένος. Τόσο χαρούμενος γι’ αυτόν”. Αυτά τα λόγια ανήκουν στον προπονητή της Μάντσεστερ Σίτι,