«Πριν έρθω στη Γουέστ Χαμ θεωρούσα τον Μποντς ακόμα ένα φωνακλά, από αυτούς που τρέχουν ασταμάτητα στον αγωνιστικό χώρο, καλύπτοντας όλο το γήπεδο και τρομάζοντας τους αντιπάλους με τα φοβερά τους τάκλιν. Απ’ το 1979 που φόρεσα τη φανέλα της ομάδας κατάλαβα ότι ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Βλέποντάς τον μπροστά μου σε τόσα πολλά παιχνίδια,
