Ας υποθέσουμε ότι έχουμε λίγο ελεύθερο χρόνο. Σε αυτόν τον ελεύθερο χρόνο μας θέλουμε να παίξουμε ένα παιχνίδι μάνατζερ στον υπολογιστή. Ή ας υποθέσουμε ότι είμαστε ένας τεχνικός διευθυντής μεγάλου ευρωπαϊκού συλλόγου. Η ομάδα μας, ηλεκτρονική ή πραγματική, χρειάζεται ένα σέντερ μπακ. “Τρώμε πολλά γκολ στον αέρα“, λέει ο βοηθός προπονητή (ηλεκτρονικός ή πραγματικός). Τότε
Ήταν καλοκαιράκι. Οι περισσότεροι έκαναν τα μπάνια τους, απολάμβαναν τις διακοπές τους και χαλάρωναν. Όχι όμως ο Πάουλο Ντιμπάλα. Η σεζόν 2018-19 ήταν απογοητευτική. Δεν ήταν πλέον ένα ταλέντο. Ήταν 25 χρονών και αντί να κατακτήσει τον κόσμο, έκανε τη χειρότερη χρονιά του. Σκόραρε μόλις 5 γκολ στο πρωτάθλημα (ισοφαρίζοντας τη χειρότερη επίδοσή του από
Κάθε λίστα εμπεριέχει τον κίνδυνο να σε κράξουν. Να αρχίσουν τα “μα είναι δυνατόν να μην μπήκε αυτό” ή τα “γιατί βάλατε αυτό”. Με τη δεκαετία να φεύγει (ναι, ναι, ναι, ξέρουμε ότι ‘επίσημα’ δεν φεύγει τώρα αλλά μεταξύ μας τώρα, στο μυαλό όλων αύριο τελειώνει η δεκαετία) η επιλογή μόλις δέκα γκολ από τα
H Πορτογαλία δεν μπαίνει σε αυτό το Μουντιάλ απλά ως μια καλή ομάδα. Μπαίνει ως Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Κι αυτό αυξάνει την αυτοπεποίθηση της ομάδας του Φερνάντο Σάντος κατακόρυφα. Οι Πορτογάλοι δεν αναρωτιούνται πια αν είναι καλή ομάδα. Το ξέρουν. Ξέρουν ότι είναι μια καλοδουλεμένη μηχανή που μπορεί να πάρει απέναντι σε κάθε αντίπαλο το αποτέλεσμα. Όπως
Το πρωτάθλημα κρίθηκε; Η Ρεάλ σκέφτεται μόνο τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ; Οι παίκτες της Μπαρτσελόνα ασχολούνται μόνο με τα πανηγύρια; Μόνο αν κάποιος ερχόταν από άλλο πλανήτη, θα θεωρούσε ότι ένα παιχνίδι μεταξύ της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ μπορεί να είναι αδιάφορο, ότι οι δυο ομάδες δεν θα τα δώσουν όλα, ακόμα και σε