Αν υπάρχει μια χρονιά πλήρους ιταλικής κυριαρχίας στο Τσάμπιονς Λιγκ αυτή ήταν πιθανότατα το 2002-03. Το Καμπιονάτο εξακολουθούσε να μαζεύει μερικούς από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου, τα γήπεδα γέμιζαν σε μεγάλο βαθμό, ενώ στους πάγκους βρίσκονται ορισμένα ονόματα που καθόριζαν τις εξελίξεις. Για να έχουμε ένα δείγμα γραφής, η 4η της βαθμολογίας Λάτσιο είχε
“Μπαίνει ένας Καναδός μπασκετμπολίστας, ένας Ισπανός τενίστας και ένας Γερμανός εντερπρενέρ σε ένα μπαρ…” Αυτή θα μπορούσε να ήταν η εισαγωγή ενός ξεκαρδιστικού ανέκδοτου αλλά το πιθανότερο είναι πως κανένας στη Μαγιόρκα δεν θα γελούσε μ’αυτό, αφού οι πρωταγωνιστές του είναι μέρος της πονεμένης ιστορίας της ομάδας του την τελευταία δεκαετία. Μια δεκαετία γεμάτη πίκρες,