Υπάρχουν αρκετές κατηγορίες ποδοσφαιριστών. Μία από αυτές και από τις αγαπημένες μου είναι η κατηγορία «Οι παίκτες που αδίκησαν τον εαυτό τους». Στην κορωνίδα της λίστας, για την τελευταία δεκαετία, κατατάσσω τον Ράιαν Μπέρτραντ, χωρίς να θεωρώ μάλιστα καθόλου υπερβολική αυτή μου την επιλογή. Μιλάμε άλλωστε για κάποιον που ο γνωστός δημοσιογράφος των The Guardian
Όταν τον Ιούλιο οι παίκτες της Τσέλσι επέλεγαν τις φανέλες που θα φορέσουν φέτος, η κουβέντα για ένα συγκεκριμένο νούμερο ξεχώριζε. Αν και στις περισσότερες ομάδες η φανέλα με το νούμερο 9 είναι μια από τις πιο περιζήτητες (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ίντερ στα τέλη των 90s, όταν τη φορούσαν ταυτόχρονα και ο Ρονάλντο και ο
Αέρας μεγάλης ανανέωσης πνέει από το περασμένο καλοκαίρι στο Στάμφορντ Μπριτζ με τον Φράνκι Λάμπαρντ να έχει φρεσκάρει το ρόστερ των «μπλε» δίνοντας παράλληλα τη δυνατότητα σε αρκετά νέα και γεμάτα ταλέντο πρόσωπα να βγουν μπροστά, να παλέψουν και να προσπαθήσουν να αρπάξουν ό,τι τους αναλογεί. Κάτι ανάλογο, αν και σε μεγαλύτερο βαθμό τότε, το
Στις αρχές του 1996 ο προπονητής της Γουέστ Χαμ, Χάρι Ρέντναπ, ήταν καλεσμένος σε μια εκδήλωση οπαδών στο ανατολικό Λονδίνο. Μαζί του στο πάνελ βρισκόταν κάποια μέλη της διοίκησης και μερικοί παίκτες. Όταν τελείωσαν οι κλασικές, εισαγωγικές δηλώσεις με τους γενικούς στόχους το λόγο πήραν οι οπαδοί. Ανάμεσα σε διάφορες ερωτήσεις τακτικής φύσεως, υπήρχε μια
Πόσο εύκολο είναι να περιγράψεις έναν παίκτη με λίγες λέξεις; Να δώσεις σε κάποιον εικόνα για έναν ποδοσφαιριστή, αν δεν τον έχει δει από κοντά; Στην περίπτωση του Νταβίντ Λουίζ αρκετά. Αν κάποιος παρακολούθησε το αγχώδες παιχνίδι ρεβάνς της Τσέλσι απέναντι στην Άιντραχτ, θα χρειάστηκε μόλις δύο φάσεις για να απολαύσει πλήρως το μεγαλείο του