Υπάρχει κάτι καλύτερο από το να είσαι οπαδός μιας ομάδας και να καταφέρνεις να παίξεις σε αυτή; Ναι. Να γίνεις και προπονητής εκεί. Και να σε λατρεύει ο κόσμος. Και να κατακτήσεις ένα διεθνές τρόπαιο. Ή και δύο. Σήμερα θα μιλήσουμε για μια τρομερή μορφή του αργεντίνικου ποδοσφαίρου. Τον τύπο που αυτή την περίοδο έχει
Σήμερα θα ταξιδέψουμε στο Μπέλο Οριζόντε, την 6η μεγαλύτερη πόλη της Βραζιλίας με πληθυσμό πάνω από 2 εκατομμύρια κατοίκους και μια ευρύτερη περιοχή που φτάνει τα 6. Αφορμή είναι ο τελικός του Κόπα Σουνταμερικάνα, του δεύτερου μεγαλύτερου κυπέλλου της Νότιας Αμερικής μετά το Κόπα Λιμπερταδόρες. Στην Ασουνσιόν της Παραγουάης, η Ράσινγκ Κλουμπ από την Αργεντινή
Φανταστείτε ότι κοιμάστε στο σπίτι σας. Ότι έχετε πέσει για ύπνο ανέμελοι. Και μέσα στη νύχτα, ακούτε την πόρτα να σπάει και να μπουκάρουν μέσα ένα σωρό αστυνομικοί, σαν σκηνή από ταινία ή σειρά. Σε συλλαμβάνουν χωρίς πολλά πολλά, χωρίς να καταλάβεις τι έχεις γίνει και καταλήγεις στη φυλακή για κάτι που δεν έχεις κάνει.
Το ντέρμπι Μπόκα Τζούνιορς-Ρίβερ Πλέιτ το ξέρουν όλοι. Έχει αναλυθεί και σχολιαστεί αμέτρητες φορές. Δεν είναι όμως το μόνο μεγάλο παιχνίδι του ποδοσφαίρου της Αργεντινής. Έφτασε η ώρα να ασχοληθούμε (έστω και επιδερμικά) με όλα τα άλλα ντέρμπι της χώρας παραθέτοντας κάποιες βασικές πληροφορίες. Περίπου 300 μέτρα. Τόσα χωρίζουν τις έδρες των ομάδων στο Κλάσικο
Τον περασμένο Ιούλιο, όταν η Αργεντινή σήκωνε το Κόπα Αμέρικα μέσα στο στάδιο Μαρακανά και έκανε μια ολόκληρη χώρα να πανηγυρίζει σαν τρελή, οι ποδοσφαιριστές της Αργεντινής αφού πανηγύρισαν, δάκρυσαν και χαμογέλασαν, έβαλαν όλοι ξανά από μία φανέλα της αλμπισελέστε για να παραλάβουν το κύπελλο και να συνεχίσουν τη γιορτή. Μοναδική εξαίρεση ο Μάρκος Ακούνια.