Τέλη Νοεμβρίου 1997. Σε ένα σχολείο της Μαδρίτης o Ίκερ Κασίγιας προσπαθούσε να σκοτώσει το χρόνο μέχρι να ακουστεί ο γλυκός ήχος του κουδουνιού συζητώντας με τον διπλανό του στο θρανίο για την πορεία της Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία την επόμενη μέρα αγωνιζόταν στην έδρα της Ρόζενμποργκ για το Τσάμπιονς Λιγκ. Τότε χτύπησε ξαφνικά η
Τετάρτη βράδυ στο Στάδιο Σπαρτάκ της Μόσχας. Η Βραζιλία αντιμετωπίζει την Σερβία και οι Βραζιλιάνοι είναι έτοιμοι να εκτελέσουν ένα κόρνερ από τα αριστερά. Βρισκόμαστε στο 68ο λεπτό και ο αγώνας είναι στο εύθραυστο 1-0. Ο Νειμάρ στέλνει τη μπάλα στο πρώτο δοκάρι και ο Τιάγκο Σίλβα με μια καρφωτή κεφαλιά τη στέλνει με τη
Στην Πορτογαλία μόλις πέντε σύλλογοι έχουν καταφέρει να πάρουν ποτέ πρωτάθλημα και αν εξαιρέσουμε Μπελενένσες και Μποαβίστα που έχουν από μία κατάκτηση, οι τίτλοι μοιράζονται σε Λισαβόνα και Οπόρτο. Με την πτώση της Σπόρτινγκ και την ταυτόχρονη άνοδο της Πόρτο τις τελευταίες δεκαετίες, τα ματς που κρίνουν τους τίτλους δεν είναι πλέον τα τοπικά ντέρμπι
Δεν είναι πολλές φορές που θα το ακούσεις αυτό αλλά η Μπάγερν έχει προβλήματα. Λίγες ώρες πριν από τον δεύτερο αγώνα με την Πόρτο και η παράδοση είναι εναντίον της για να γυρίσουν το 3-1 του πρώτου αγώνα.
Θυμάστε τον ποδοσφαιριστή που πριν λίγα χρόνια ήταν το πιο «καυτό» όνομα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, τον Ρανταμέλ Φαλκάο; Είναι δυνατόν να έχουμε τέτοιο τίτλο για έναν 28χρονο ποδοσφαιριστή της αξίας του; Κι όμως.