Στο βιβλίο του ‘Ονειροπαγίδα’ ο Στέφεν Κίνγκ περιγράφει την ανθρώπινη μνήμη ως μια νοητή εσωτερική βιβλιοθήκη, γεμάτη με κούτες αναμνήσεων που αλληλεπιδρούν στον χώρο ανάλογα με τις συνειρμικές σκέψεις ή πράξεις μας. Για παράδειγμα, όταν κάποιος διαβάζει τη λέξη ‘Ζέεφελντ’ και ο εσωτερικός βιβλιοθηκάριος του στέλνεται να τσεκάρει την αντίστοιχη κούτα, δίπλα της άμεσα εμφανίζονται
