Μπορεί να μην έχει την αίγλη των προηγούμενων ετών, μπορεί να οι εκπλήξεις να περιορίζονται όλο και περισσότερο, οι όμορφες ιστορίες άγνωστων ομάδων που προχωρούν να λιγοστεύουν και οι Βραζιλιάνοι να κυριαρχούν, αλλά το Κόπα Λιμπερταδόρες συνεχίζει να είναι για πολλούς από εμάς μία ένοχη μεταμεσονύχτια απόλαυση. Με την αφορμή της φάσης των ομίλων του
Είχε περάσει σχεδόν μισός χρόνος από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος του Τσάκο, όταν δηλαδή η ομάδα του σημερινού μας θέματος ιδρύθηκε. Ένας πόλεμος ανάμεσα στην Παραγουάη και τη Βολιβία. Μια διαμάχη που μπορεί να μην είναι τόσο γνωστή στην Ευρώπη, αλλά ήταν αρκετά σκληρή, ανάμεσα σε δυο αρκετά φτωχές χώρες που πίστευαν ότι η
Δεκαετία του 1970 στη Γιουγκοσλαβία. Ένα παιδάκι παίζει στους δρόμους του Μάιντανπεκ, κοντά στα σύνορα με τη Ρουμανία. Όπως είπε ο πατέρας του: «Πρώτα άρχισα να τρέχω για την μπάλα και μετά έμαθα να περπατάω». Στη πόλη που μεγαλώνει και στα γύρω μέρη ζουν λιγότεροι από 20.000 άνθρωποι, ένα μέρος γνωστό για τον χαλκό και
Η κουλτούρα στο ποδόσφαιρο της Ν. Αμερικής διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από αυτή της Ευρώπης. Πράγματα που εδώ θα τα θεωρούσαμε υπερβολικά ή προσβλητικά, εκεί συχνά μετατρέπονται σε φυσιολογικά. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και τα παρατσούκλια των ομάδων. Ομάδες που αποκαλούνται “Λεπροί” ή “Κότες” χωρίς ντροπή, σύλλογοι που παίρνουν μια προσβολή και την μετατρέπουν σε
Όπως είχαμε πει πριν λίγους μήνες, το φετινό Κόπα Λιμπερταδόρες είναι αρκετά διαφορετικό. Το διαφορετικό όμως, δεν σημαίνει αναγκαστικά και κακό. Γιατί ήδη, στην πρώτη νοκ άουτ φάση είδαμε ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα ζευγάρια με κλασικές λατινοαμερικάνικες στιγμές. Είδαμε την κάτοχο του τροπαίου Φλαμένγκο να σκοράρει στη λήξη του αγώνα με τη Ράσινγκ Κλουμπ και να