Όταν τέθηκε ξανά πριν λίγους μήνες το χιλιοσυζητημένο θέμα προπονητή για την εθνική Αργεντινής, έπαιξαν αρκετά υποψήφια ονόματα. Εκείνη την περίοδο ο Αργεντινός Ρικάρντο Γκαρέκα έμενε ελεύθερος από το Περού και περίμενε μια κλήση. Η Π.Ο. της Αργεντινής εξέτασε την περίπτωσή του, αλλά δεν προχώρησε, ο Γκαρέκα ίσως δεν θεωρήθηκε κατάλληλος, ίσως όχι τόσο εμπορικός,
Το φετινό καλοκαίρι μπορεί να μην έχει Παγκόσμιο Κύπελλο ή έστω ένα Euro αλλά, να’ναι καλά οι φίλοι μας οι Λατινοαμερικάνοι, δεν πρόκειται να ξεμείνουμε από μπάλα. Το βράδυ της Παρασκευής (αργά, οπότε ετοιμαστείτε για ποδοσφαιρικά, καλοκαιρινά ξενύχτια με κρύες μπύρες, καρπούζι και οικογενειακό παγωτό), ξεκινάει στη Βραζιλία το 46o Κόπα Αμέρικα, αυτή η κουλή
Η σκηνή γνωστή στο Μπέργκαμο (και αρκετά συχνά και σε άλλα γήπεδα). Προσπάθεια της Αταλάντα, η μπάλα καταλήγει στον τύπο με τη φανέλα με το νούμερο 10 και με κάποιο τρόπο στα δίχτυα του αντιπάλου. Ο πανηγυρισμός ίδιος πάντα. Σαν να βρίσκεσαι σε κλαμπ για ώρες, να έχεις βαρεθεί και σε πιέζουν από την παρέα
Ήταν μια μέρα γιορτής. Το επιβλητικό Εστάδιο Μάριο Κέμπες στην Κόρδοβα της Αργεντινής είχε σχεδόν γεμίσει για μια μεγάλη επιστροφή. Η τοπική Ταγιέρες θα έπαιζε ξανά στο Κόπα Λιμπερταδόρες μετά από 17 ολόκληρα χρόνια και μάλιστα απέναντι σε έναν πολύ μεγάλο και ιστορικό αντίπαλο, τη Σάο Πάουλο από τη Βραζιλία. Οι οπαδοί της “Τ” (σίγουρα
Η ποδοσφαιρική πορεία του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα έλαβε τέλος το 1997 και είναι λίγο πολύ γνωστή. Η εθνική, η Νάπολι, η Μπόκα. Η Μπαρτσελόνα, η Σεβίλλη κι οι Αρχεντίνος Τζούνιορς για όσους θυμούνται παραπάνω. Η πορεία του όμως μετά το ποδόσφαιρο, τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια, είναι λιγότερο γνωστή. Ένα συνονθύλευμα κακών αποφάσεων, αρπαχτών,