Το Ντόναμπεϊτ είναι ένα μικρό χωριό στην ανατολική Ιρλανδία που τον 19ο αιώνα δεν ξεπερνούσε τoυς 500-600 κατοίκους. Ορισμένοι από αυτούς είχαν μετακομίσει από το Κούσενταλ, ένα άλλο παραθαλάσσιο χωριό που εκείνα τα χρόνια δεν είχε παραπάνω από 3-4 δρόμους. Κάποιος θαρραλέος κάτοικος του Ντόναμπεϊτ, το πήρε απόφαση να κυνηγήσει το όνειρο, να αλλάξει τα
Καναβάρο, Τζαμπρότα, Ζλάταν, Βιεϊρά, Τουράμ. Ποιο το κοινό τους; Σπουδαίοι ποδοσφαιριστές. Συμπαίκτες στη Γιούβε. Έφυγαν όταν αυτή υποβιβάστηκε. Κανείς δεν μπορεί να τους κακοχαρακτηρίσει, ειδικά τους μη-Ιταλούς που δεν γεννήθηκαν ως οπαδοί της Γηραιάς Κυρίας. Από την άλλη, κανείς δεν μπορεί να μην θαυμάσει περισσότερο αυτούς που έμειναν πίσω. Και ανάμεσά τους και ένας παίκτης
Γιατί όποιος αγαπάει πραγματικά το τένις, δεν μπορεί παρά να έχει υπάρξει αυθόρμητος φαν του Χουάν Μαρτίν Ντελ Πόρτο
Τον περασμένο Ιούλιο, όταν η Αργεντινή σήκωνε το Κόπα Αμέρικα μέσα στο στάδιο Μαρακανά και έκανε μια ολόκληρη χώρα να πανηγυρίζει σαν τρελή, οι ποδοσφαιριστές της Αργεντινής αφού πανηγύρισαν, δάκρυσαν και χαμογέλασαν, έβαλαν όλοι ξανά από μία φανέλα της αλμπισελέστε για να παραλάβουν το κύπελλο και να συνεχίσουν τη γιορτή. Μοναδική εξαίρεση ο Μάρκος Ακούνια.
Ένα Αργεντινή-Βραζιλία δεν είναι ποτέ ένα απλό παιχνίδι. Αυτή είναι μια διαχρονική αλήθεια που γνωρίζουν ακόμα και αυτοί που δεν έχουν παρακολουθήσει ούτε έναν ολόκληρο ποδοσφαιρικό αγώνα στη ζωή τους. Από τις ασπρόμαυρες εποχές, τότε που ένα μεταξύ τους ντέρμπι για το Κόπα Αμέρικα προκάλεσε τη διακοπή των σχέσεων τους για δέκα χρόνια, μέχρι και