Ένα από τα πιο διάσημα και πολυσχολιασμένα βίντεο από το Μουντιάλ της Βραζιλίας το 2014 δεν περιλαμβάνει ούτε ένα δευτερόλεπτο αγώνα, ούτε μια φιγούρα ποδοσφαιριστή, ούτε κάποιο γήπεδο. Είναι τραβηγμένο σε ένα εμπορικό κέντρο του Πόρτο Αλέγκρε ένα τυχαίο μεσημέρι, σε μέρα δίχως προγραμματισμένο αγώνα, στις αρχές Ιουλίου. Εκατοντάδες άνθρωποι τρώνε σε ένα από τα εστιατόρια του εμπορικού, όταν ξαφνικά μια παρέα 3-4 ανθρώπων ξεκινάει να τραγουδάει το πιο γνωστό σύνθημα στον κόσμο εκείνο το καλοκαίρι.

Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα στο «χορό» μπαίνουν όλοι οι παρευρισκόμενοι και στα επόμενα λεπτά ο όροφος έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο οπαδικό πάρτι. Δεκάδες Αργεντίνοι, από τους χιλιάδες που έχουν μετακομίσει για μερικές εβδομάδες στη Βραζιλία με την ελπίδα να δουν την παρέα του Μέσσι να σηκώνει επιτέλους την κούπα, προσελκύονται από τη φασαρία και την τόσο γνώριμη μελωδία και ενσωματώνονται εύκολα και γρήγορα στο μικρό αυτό γλέντι που μέσα σε λίγες ώρες γίνεται αναμενόμενα viral.

Εννιά χρόνια και μια κούπα παγκοσμίου πρωταθλητή αργότερα (όχι όμως αυτή μέσα στο Μαρακανά για την οποία τραγουδούσαν τότε), οι Αργεντίνοι οπαδοί ετοιμάζονται ξανά να πλημμυρίσουν τη Βραζιλία. Η Μπόκα Τζούνιορς εξασφάλισε πριν από μερικές εβδομάδες την πρόκριση της στον τελικό του κυπέλλου Λιμπερταδόρες κι ένας νοητικός συναγερμός χτύπησε σε πολλά και διαφορετικά σημεία της Ν. Αμερικής. Ο λόγος; Ο τελικός, που εδώ και λίγα χρόνια είναι μονός και διεξάγεται σε έδρα που έχει καθοριστεί εξ αρχής, είναι προγραμματισμένος να γίνει στο Ρίο ντε Τζανέιρο και πιο συγκεκριμένα στο θρυλικό Μαρακανά ενώ αντίπαλος θα είναι η παλιότερη ομάδα της πόλης, η Φλουμινένσε.

Ακόμα και αν η επαφή σου με το ποδόσφαιρο είναι αρκετά επιδερμική, η είδηση ότι θα διεξαχθεί σε ένα από τα πιο ιστορικά γήπεδα του κόσμου ένας πολύ μεγάλος τελικός ανάμεσα σε μια αργεντίνικη και μια βραζιλιάνικη ομάδα, με παρουσία δεκάδων χιλιάδων υπερβολικά φανατικών οπαδών και των δυο, το πιθανότερο είναι πως προκαλεί μια πρώτη αντίδραση που συνήθως εκφράζεται με τη γνωστή ατάκα “καλά θα πάει κι αυτό”. Μια σκέψη που προφανώς και έκαναν όλοι όσοι εμπλέκονται με κάποιον τρόπο σε αυτόν τον τελικό.

Τα τελευταία χρόνια τα επεισόδια ανάμεσα σε οπαδούς από ομάδες των δυο χωρών μπορεί να μην είναι τις περισσότερες φορές γενικευμένα και πολύ σοβαρά αλλά δεν είναι καθόλου σπάνια. Σε μια χώρα όπως η Βραζιλία, που η βία και η εγκληματικότητα βρίσκονται σε άνθιση, τα περιστατικά που ανυποψίαστοι εκδρομείς οπαδοί πέφτουν θύματα κλοπής είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Από την άλλη, οι Βραζιλιάνοι έχουν κατηγορήσει πολλάκις τους Αργεντινούς για τη συμπεριφορά τους στα παιχνίδια απέναντι σε βραζιλιάνικες ομάδες, με ιδιαίτερη έμφαση στις ρατσιστικές χειρονομίες και ενέργειες που έχουν καταλήξει σε… έντονες σωματικές επαφές και… ανταλλαγή εξ αποστάσεως περιττών αντικειμένων.

Με ένα τέτοιο πρόσφατο ιστορικό βεντέτας από πίσω, οι υπεύθυνοι του Ρίο, της CONMEBOL αλλά και της αστυνομίας είχαν μια κρυφή ελπίδα ότι στον τελικό δεν θα βρεθούν οι Αργεντίνοι. Η σκέψη ότι περισσότεροι από 20.000 θα «ανηφορίσουν» από το Μπουένος Άιρες προς το Ρίο και θα κάνουν κατάληψη σε κεντρικά σημεία και τις παραλίες, τους προκαλούσε έντονη ανησυχία. Τελικά το επικίνδυνο αυτό σενάριο επιβεβαιώθηκε αλλά με κάποιες μικροδιαφορές. Η Μπόκα πέρασε στον τελικό και μαζί της θα κουβαλήσει στη Βραζιλία και τους οπαδούς της. Αλλά όχι μόνο αυτούς που της αναλογούν, σύμφωνα με το μοίρασμα των εισιτηρίων του τελικού.

Όπως έγινε γνωστό πριν από μερικές ημέρες, οι πιο μετριοπαθείς υπολογισμοί λένε ότι στο Ρίο το Σάββατο 4 Νοεμβρίου, την ημέρα δηλαδή του τελικού, θα βρεθούν τουλάχιστον 100.000 Αργεντίνοι! Το νούμερο ακούγεται ακραίο αλλά επιβεβαιώνεται από αρκετά διαφορετικά μέρη, με πιο επίσημο από όλα το Γενικό Προξενείο της Αργεντινής στο Ρίο που έχει έρθει σε επαφή με όλους τους αρμόδιους τοπικούς φορείς ώστε να είναι προετοιμασμένο για ό,τι συμβεί. Τα 20.000 περίπου εισιτήρια που αναλογούσαν στους Αργεντίνους εννοείται πως εξαφανίστηκαν μέσα σε λίγα λεπτά ενώ πολλοί ήταν αυτοί που πρόλαβαν και καπάρωσαν και κάποια από αυτά που κυκλοφόρησαν για άλλες κερκίδες, εκεί που υποτίθεται ότι θα κάθονται οι χορηγοί και οι ουδέτεροι φίλαθλοι. Η απουσία εισιτηρίου όμως δεν φαίνεται να επηρεάζει κανέναν.

Τα πρώτα βίντεο από το Ρίο έκαναν την εμφάνιση τους τη Δευτέρα, πέντε μέρες πριν τον αγώνα!

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν ήδη κλείσει το ταξίδι τους, ξέροντας ότι είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα μπουν ποτέ στο Μαρακανά. Οι πτήσεις όλης της εβδομάδας προς τα εκεί είναι γεμάτες κι όταν λέμε προς τα εκεί, δεν εννοούμε μόνο το Ρίο. Χιλιάδες Αργεντίνοι έκλεισαν εισιτήρια για το πιο κοντινό μεγάλο αεροδρόμιο, που βρίσκεται στο Σάο Πάολο. Μόνο 400 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη του τελικού! Όσοι δεν πρόλαβαν την εύκολη λύση του αεροπλάνου, οργανώθηκαν με τον παραδοσιακό, οπαδικό τρόπο. Από τη Δευτέρα κιόλας εκατοντάδες ασφυκτικά γεμάτα αμάξια, βανάκια και λεωφορεία κάνουν οδικώς το ταξίδι ανάμεσα στις δυο μεγάλες πόλεις.

Φυσικά, όπως αρμόζει στην ιστορία ποδοσφαιρικής μούρλας αυτής της ηπείρου, υπήρχαν και αυτοί που επέλεξαν λιγότερο συμβατικούς τρόπους για να φτάσουν στον προορισμό τους. Ο Λεάνδρο Φορτουνάτο ξεκίνησε από τα περίχωρα του Μπουένος Άιρες σχεδόν ένα μήνα πριν έχοντας ως μεγαλεπήβολο στόχο να φτάσει στο Ρίο με τα πόδια, ένα εγχείρημα που θα απέρριπτε ως παράλογο ακόμα και ο Φόρεστ Γκαμπ.

Προς έκπληξη πολλών, ο ακούραστος Λεάνδρο μπήκε χαμογελαστός, με το καπελάκι του και μια κιθάρα (!) στο χέρι το βράδυ της Τρίτης στο Ρίο! Ταλαιπωρημένος, αδυνατισμένος, πεινασμένος αλλά ζωντανός. Όπως αποκάλυψε με αρκετή ειλικρίνεια, από τα σχεδόν 2600 χιλιόμετρα που έπρεπε να καλύψει, περίπου τα 300-400 έγιναν αναγκαστικά με τη βοήθεια τριών περαστικών αυτοκινήτων καθώς ήταν πρακτικά αδύνατον να καλύψει κάποιες περιοχές καθώς η πορεία του συνέπεσε με μια περίοδο πολύ έντονων βροχών και κακοκαιρίας.

“Στο Ρίο Γκράντε ντο Σουλ έβρεχε ασταμάτητα για τρεις μέρες και ένα μεγάλο μέρος της περιοχής είχε πλημμυρίσει. Περπατούσα για τουλάχιστον 20 χιλιόμετρα με το νερό να φτάνει πάνω από τους αστραγάλους. Εκεί αρρώστησα, ανέβασα πυρετό και η αλήθεια είναι ότι σκέφτηκα πολύ σοβαρά να τα παρατήσω. Ο κόσμος όμως με στήριξε παντού, με βοηθούσε, με ενθάρρυνε ψυχολογικά. Έπρεπε να ολοκληρώσω αυτό το ταξίδι. Το χρειαζόμουν και για μένα, για να ηρεμήσει το μυαλό μου από την καθημερινότητα, να ξεχαστώ λίγο”. Το πιο κωμικοτραγικό της όλης υπόθεσης; Ο Λεάνδρο περπάτησε ως το Ρίο χωρίς να έχει εξασφαλισμένο εισιτήριο για τον τελικό! 

Ο Ντάριο Χάιλε από την άλλη επέλεξε ένα ελαφρώς πιο ξεκούραστο τρόπο (λέμε τώρα). Πήγε με το ποδήλατο. Ο κουρέας από τη Λα Πλάτα έβαψε το ποδήλατο του στα χρώματα της Μπόκα, ετοίμασε ένα σακίδιο με τα απαραίτητα και ξεκίνησε τα ξημερώματα της προηγούμενης Τετάρτης. Ο άσχημος καιρός επηρέασε κι αυτό το ταξίδι αλλά όπως και στην περίπτωση του πεζοπόρου Λεάνδρο, ο Ντάριο βρήκε καταφύγιο, παρέα και στήριξη από διάφορους αγνώστους στο δρόμο. “H Μπόκα είναι Μπόκα. Δεν το σκέφτηκα πολύ. Σηκώθηκα τα χαράματα, ετοίμασα το ποδήλατο και ξεκίνησα. Ήταν ένα μοναχικό αλλά ωραίο ταξίδι.”

Οι δυο αλλόκοτοι ταξιδιώτες θα συναντήσουν στο Ρίο χιλιάδες ανθρώπους που έχουν αρχίσει να καταφτάνουν από τη Δευτέρα. Εκτός της έλλειψης εισιτηρίων, το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που ακόμα δεν έχει λυθεί πλήρως είναι πού ακριβώς θα συγκεντρωθούν όλοι αυτοί για να δουν τον αγώνα. Για λόγους που σχετίζονται με τη φημισμένη (αν)ικανότητα των λατινοαμερικάνων στον τομέα της οργάνωσης, οι υπεύθυνοι δεν είχαν σκεφτεί την πιθανότητα να γεμίσει η πόλη με χιλιάδες εκδρομείς οπαδούς που θα θέλουν να παρακολουθήσουν το παιχνίδι, οπότε αυτές τις μέρες γίνονται μεγάλες προσπάθειες να οργανωθούν δυο διαφορετικές προβολές σε γιγαντοοθόνες. Η μια σε μια μεγάλη πλατεία στην περιοχή που συχνάζουν οι φίλοι της Φλουμινένσε και μια σε κάποιο ανοιχτό χώρο κοντά στην παραλία, εκεί που κατά βάση συγκεντρώνονται οι τουρίστες και οι φίλαθλοι των ξένων ομάδων. Υπάρχουν σκέψεις ακόμα και να ανοίξει το «Σαμποδρόμιο», το μέρος που φιλοξενεί τις εκδηλώσεις του καρναβαλιού, ώστε να συγκεντρωθούν εκεί οι οπαδοί της Μπόκα. Μια ιδέα που όμως προκαλεί αντιδράσεις από τους ντόπιους που δεν θέλουν να μαγαριστεί από τους Αργεντίνους ένα σημείο συνυφασμένο με τη βραζιλιάνικη κουλτούρα.

Από τις πρώτες κιόλας μέρες της συνύπαρξης τους στην ίδια πόλη, οι οπαδοί των δυο ομάδων είχαν μερικά μικρά πάρε-δώσε που χρειάστηκαν την επέμβαση της αστυνομίας (κυρίως περιστατικά μικροκλοπών). Οι οργανωμένοι της Φλουμινένσε είχαν προειδοποιήσει τους φίλους της Μπόκα, λέγοντας σε μέσες άκρες ότι τους περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες ενώ στην προσπάθεια που γίνεται να επικρατήσει η λογική και η ψυχραιμία σίγουρα δεν βοήθησε ο Ρομάριο, που ως δηλωμένος οπαδός της “Φλου”, επέλεξε να σχολιάσει τον τελικό με τον συνηθισμένο, διπλωματικό και λεπτεπίλεπτο στυλ που περιλάμβανε την πεποίθηση του ότι η ομάδα του θα κερδίσει την κούπα και 4-5 “μπιπ” σχόλια για τους Αργεντίνους, τις μανάδες τους και τα οπίσθια τους.

Κανένας δεν ξέρει τι θα συμβεί τις επόμενες μέρες και ώρες, που θα καταφθάσει στην πόλη ο κύριος όγκος των οπαδών. Το ιστορικό μίσους των δυο χωρών σε συνδυασμό με το τεράστιο πλήθος ξένων που θα κατακλύσει μια πόλη που έχει ήδη τα δικά της θέματα δεν βοηθούν και πολύ. Αρκετά θα εξαρτηθούν κι από το ποιος θα πάρει τον αγώνα. Γιατί μην ξεχνάμε πως πίσω από αυτόν τον οπαδικό παροξυσμό υπάρχει κι ένα μεγάλο παιχνίδι το βράδυ του Σαββάτου, όπου η Φλουμινένσε θα διεκδικήσει το πρώτο Λιμπερταδόρες της ιστορίας της και η Μπόκα θα ψάξει για το 8ο.

(H εικόνα στην αρχή του κειμένου είναι φτιαγμένη με AI από έναν φίλο της Μπόκα)